Dieffenbachia

Dieffenbachia - opis, wymagania, uprawa, ciekawostki

Piękny kwiat doniczkowy, o dużych ozdobnych liściach w białe znaczenia, zdobi niejedno mieszkanie. Duże liście tworzące piękny pióropusz dekorują szczególnie wnętrza w stylu nowoczesnym i minimalistycznym. Przedstawiamy difenbachię, doniczkowy kwiat o ozdobnych liściach. Jeśli tylko zapewnimy jej dużą wilgotność powietrza i pokojową temperaturę, jej pielęgnacja nie sprawia trudności. Warto jednak pamiętać, że jest to roślina trująca. Opisujemy odmiany tej rośliny oraz wyjaśniamy na czym polega pielęgnacja, podlewanie, przesadzanie i rozmnażanie difenbachii.

Difenbachia - popularny kwiat doniczkowy

Jak wygląda diffenbachia

W naturze difenbachia rośnie w tropikalnych lasach równikowych od Meksyku do Argentyny. Wśród difenbachii znajdziemy zarówno rośliny niskie, jak i duże, drzewiaste dorastające do 2 metrów wysokości. Są to wiecznie zielone, wieloletnie rośliny zielne. W swoim naturalnym środowisku porastają miejsca wilgotne i zacienione. Dlatego też uprawa tych roślin w mieszkaniu wymaga zapewnienia im odpowiedniej wilgotności powietrza i półcienistego miejsca.

Największym walorem estetycznym difenbachii są duże, ozdobne liście w kolorze intensywnie zielonym z białymi znaczeniami. Wyhodowano liczne odmiany o ciekawym ubarwieniu liści. Roślina ta, szczególnie starszy okaz, może zakwitnąć w mieszkaniu tworząc długi kolbowaty kwiatostan. Kwiaty difenbachii nie są ozdobne, zaś kwitnienie bardzo osłabia roślinę. Dlatego też zaleca się obcinanie kwiatów.

W Polsce popularne są 3 odmiany tej roślin:

• Dieffenbachia amoena,
• Dieffenbachia maculata,
• Difenbachia camilla.

Uprawa difenbachii w mieszkaniu - wady i zalety

Difenbachia, jako roślina ozdobna, pokojowa, stała się modna dopiero w XX wieku, kiedy to ogrzewanie mieszkań pozwoliło na uprawę tej rośliny pochodzącej z tropików. Zaletą difenbachii jako rośliny doniczkowej jest jej małe zapotrzebowanie na światło. Dobrze znosi półcień. Co ciekawe, tylko w półcieniu możliwe jest kwitnienie. Dzięki temu nie zajmuje ona miejsca na parapecie okna. Warto jednak wiedzieć, że jeśli difenbachia stoi w dużym zacienieniu, straci deseń na liściach, które staną się jednolicie zielone.

Prócz ogromnych walorów estetycznych tej rośliny, ma ona również liczne wady. Wadą tej rośliny są jej rozmiary, wskutek czego potrzebuje ona sporo miejsca w mieszkaniu i odpowiedniego stanowiska, gdzie można ją wyeksponować. W czasie wzrostu difenbachia traci dolne liście. Dlatego też starsze egzemplarze są wybujałe i posiadają długie, nieestetyczne, gołe łodygi zakończone u góry parasolami liści.

Nie każdy wie, że diffenbachia to roślina trująca. Trujące są wszystkie jej części, dlatego też zaleca się wykonywanie wszystkich zabiegów pielęgnacyjnych, jak przycinanie zwiędłych liści, czy przesadzanie, w rękawiczkach, a nawet w okularach ochronnych. Po kontakcie z rośliną konieczne jest umycie rąk.

Roślina ta zawiera szczawiany oraz enzymy trawienne, które są szkodliwe dla organizmu człowieka i zwierząt domowych. Szczególnie niebezpieczny jest kontakt z sokiem rośliny, do czego może dojść w czasie zabiegów pielęgnacyjnych. Sok nie jest groźny dla życia człowieka, może jednak wywołać nieprzyjemne i bolesne objawy, które trwają dość długo. Należy uważać, aby sok rośliny nie dostał się do oczu, gdyż powoduje silny ból. W kontakcie ze skórą wywołuje nieprzyjemny stan zapalny. Zjedzenie części rośliny lub wypicie soku może powodować bolesne podrażnienie jamy ustnej lub paraliż strun głosowych uniemożliwiający mówienie przez kilka dni. Powoduje też mdłości, biegunki oraz odurzenie. Nie ma leku na zatrucie difenbachią. Objawy przechodzą same. Oczy i jamę ustną należy płukać wodą, a w przypadku ostrych zatruć zgłosić się do lekarza.

Uprawa difenbachii w mieszkaniu - pielęgnacja, stanowisko, przesadzanie

W naszym klimacie uprawa difenbachii możliwa jest tylko rośliny doniczkowej w mieszkaniu. Wymaga ona temperatury pokojowej, zaś poniżej 10 stopni zamiera. Kwiat ten wymaga dużej wilgotności powietrza, co możemy łatwo uzyskać wstawiając doniczkę z difenbachią do pojemnika wypełnionego keramzytem i wodą. Roślinę podlewamy umiarkowanie, tylko wodą w temperaturze pokojowej i wtedy, gdy górna warstwa ziemi w doniczce przeschnie.

Wymagania uprawowe difenbachii:

• ziemia o odczynie kwaśnym,
• stanowisko umiarkowanie oświetlone lub zacienione,
• temperatura pokojowa,
• duża wilgotność powietrza,
• umiarkowane podlewanie.

Przesadzanie difenbachii wykonujemy wiosną. Rozmnażanie tej rośliny jest dość łatwe, a nawet pożądane. Starsze okazy tracą estetyczny wygląd, gdyż stają się one nadmiernie wybujałe, z gołymi łodygami i liśćmi na szczycie. Dlatego też zaleca się czasowe odmładzanie rośliny. Należy łodygi ściąć na wysokości około 10 cm. Roślina macierzysta wypuści nowe pędy. Ze ściętych gałęzi można z łatwością uzyskać nowe sadzonki. Potrzebna będzie ziemia złożona z torfu i piasku. Przycinamy łodygi na odcinki od 4 do 10 cm. Następnie płasko kładziemy w pojemniku z podłożem. Ustawimy w ciepłym i wilgotnym miejscu, gdzie sadzonki szybko się ukorzeniają.

Difenbachia pochodzi z tropików, dlatego możliwa jest jej uprawa tylko w doniczce w mieszkaniu. Wymaga temperatury pokojowej i dużej wilgotności powietrza. Jest to roślina o dekoracyjnych, dużych i ciekawie ubarwionych liściach. Pamiętajmy, że jest to roślina trująca.