Miodunka o odmiany, uprawa, pielęgnacja, zastosowanie lecznicze, właściwości

Miodunka w stanie dzikim w Polsce występuje w czterech gatunkach, do których należą: miodunka plamista, miodunka długolistna, miodunka ćma i miodunka wąskolistna. Poniżej przedstawiamy kilka słów charakterystyki dla każdego z wymienionych gatunków oraz zasady uprawy i pielęgnacji miodunki.

Popularne gatunki i odmiany miodunki i ich charakterystyka

Miodunka plamista – (łac. Pulmonaria officinalis) ten gatunek zazwyczaj wytwarza tylko jedną łodygę bez większych rozgałęzień. Liście miodunki plamistej mają owalny kształt i – jak sama nazwa wskazuje – są pokryte plamkami. Kwiaty w okresie kwitnienia wybarwiają cię od koloru czerwonego do fioletowego, a wraz z nimi rozwijają się liście. Pulmonaria officinalis dorasta do około 0,3 m wysokości.

Miodunka ćma – tutaj podobnie łodyga jest pojedyncza i słabo rozgałęziająca się. Liście mają kształt lancetowaty i są czasem pokryte zielonymi plamkami. Miodunka ćma wydaje kwiaty wybarwiające się od koloru różowego poprzez czerwony aż po fioletowe w ostatniej fazie kwitnienia. Jej wysokość nie przekracza zwykle 0,3 m.

Miodunka wąskolistna – roślina w postaci krótkiego kłącza, której liście są szorstkie i mają lancetowaty kształt oraz są pokryte plamkami. Jej kwiaty są niebieskie, ale mogą przybierać także barwę czerwoną czy różową w zależności od odmiany. Bylina dorasta do około 0,4 m wysokości.

Miodunka długolistna – posiada wyraźną, grubą łodygę z kłączami, a jej liście mają kształt wąsko lancetowaty i posiadają białe plamki. Kwiaty wybarwiają się na niebiesko, więc jest to niezwykle atrakcyjna roślina. Dorasta do wysokości około nawet 0,5 m.

Miodunka – wymagania, uprawa i pielęgnacja

Na uwagę w uprawie zasługuje także miodunka pstra i miodunka czerwona. Pierwsza z nich jest interesującą byliną zimującą w gruncie. Miodunka pstra ma duże, lancetowate liście ze srebrzystymi plamkami. Dorasta do wysokości około 0,3 m, a jej kwiaty mają barwę różową. Miodunka czerwona z kolei, jak łatwo się domyślić, wydaje różowo-czerwone kwiaty. Kształt liści jest jajowato-lancetowaty, a roślina dorasta do wysokości 0,15 m.

Odmiany miodunki w większości mają podobne wymagania. Przeważnie preferują stanowisko nasłonecznione lub częściowo zacienione oraz glebę zasobną w próchnicę. Nie znoszą suszy, dlatego pielęgnacja sprowadza się przede wszystkim do podlewania. Jeśli jeszcze chodzi o wymagania miodunki, to preferują przepuszczalne, lekkie i wilgotne gleby.

Uprawa i pielęgnacja miodunki nie nastręcza większych trudności, a jeśli interesują cię te zagadnienia w kontekście konkretnych gatunków i odmian miodunki, szczegółowe porady znajdziesz w artykułach zgromadzonych na tej stronie.

Zastosowanie lecznicze i właściwości miodunki

Miodunka jest uprawiana także ze względu na swoje właściwości lecznicze. Sporym zainteresowaniem cieszy się na przykład nalewka z miodunki. Roślina ta korzystnie wpływa na drogi oddechowe i leczenie ich schorzeń. Ponadto zwalcza stany zapalne. Jakie jeszcze jest zastosowanie lecznicze miodunki?

Miodunka posiada działanie wykrztuśnie, dlatego pomaga zwalczać kaszel poprzez rozrzedzanie wydzieliny. Pomaga także na stany zapalnie nie tylko organizmu, ale także samej jamy ustnej czy gardła. Nalewka z miodunki działa także profilaktycznie, zwiększając odporność organizmu oraz pęcherzyków płucnych.

Niewątpliwy urok byliny oraz jej właściwości lecznicze to powody, dla których roślina jest chętnie wybierana do ogrodów przydomowych. Warto rozważyć jej posadzenie.