Fajny Ogród - porady ogrodnicze, opisy roślin, zabudowa ogrodu

Lucerna siewna jest byliną o fioletowych, podobnych do koniczyny główkach kwiatów i również trójlistkowymi liśćmi. Uprawiana już w starożytnej Persji na paszę dla zwierząt, lucerna siewna rozprzestrzeniła się na całą Europę. W ogrodzie jest cennym składnikiem łąk kwietnych i źródłem pokarmu dla owadów.

Goździk postrzępiony, nazywany też pierzastym, jest rodzimą byliną górską od wieków uprawianą w ogrodach jako roślina kwiatowa. Jego ozdobę stanowią delikatne, pachnące kwiaty z postrzępionymi płatkami. Zaletą goździka postrzępionego jest jego całkowita mrozoodporność w naszych warunkach.

Medinilla wspaniała jest tropikalną rośliną doniczkową niezwykłej urody, która stawia hodowcy wysokie wymagania, ale potrafi też odwdzięczyć się wyjątkowymi kwiatami i długim okresem kwitnienia. W odróżnieniu od większości gatunków swojego rodzaju nie rośnie jako epifit na drzewach, ale jako krzew na ziemi. Nazwa upamiętnia hiszpańskiego gubernatora Wysp Mariańskich w XIX wieku Josè de Medinilla y Pineda.

Cissus antarctica jest zimozielonym pnączem szeroko rozpowszechnionym w południowo-wschodniej Australii, gdzie rośnie w cieniu i półcieniu na wilgotnej, próchnicznej glebie. Do Europy trafił w 1790 roku i od razu zyskał dużą popularność - głównie dzięki łatwości uprawy i szybkiemu wzrostowi dekoracyjnych pędów.

Patison jest grupą odmian dyni zwyczajnej i podobnie jak jego krewniacy został przez Hiszpanów przywieziony z Ameryki do Europy. Powszechnie przyjęta nazwa wywodzi się z języka francuskiego: „pâtisson” od słowa „pâté”= pieróg, co związane jest z kształtem owocu. Charakterystyczny dla patisona jest jego spłaszczony, soczewkowaty kształt, który kojarzy się ze spodkami UFO.

Pelargonia Calliope nie jest ani gatunkiem botanicznym, ani nawet kultywarem; jest marką Calliope® wszystkich międzygatunkowych mieszańców pelargonii hodowli firmy Syngenta. Rośliny posiadają najlepsze cechy stojącej pelargonii, czyli piękne duże pełne kwiaty o ciekawych barwach oraz cechy pelargonii zwisającej. Nadają się zarówno do pojemników do powieszenia, jak i też do dużych donic stojących lub do nasadzeń gruntowych. Są często traktowane jako rośliny jednoroczne.

Tytoń Sandera jest ozdobną hybrydą, która powstała ze krzyżowania tytoniu oskrzydlonego (Nicotiana alata) z Nicotiana forgetiana, w celu uzyskanie niższych roślin o kwiatach otwartych w ciągu dnia. Długie, trąbkowate kwiaty rozwijają się od lipca do końca sezonu. W odróżnieniu od roślin macierzystych kwiaty otwierają się w dzień, ale są niestety bezwonne.

Odmiana miskanta chińskiego tworząca mocne, wysokie kępy. Długie i sztywne źdźbła trawy mają charakterystyczne poprzeczne paski żółtego koloru. Rozświetlona jasnymi cętkami 'Zebrina' stanowi atrakcję ogrodu. Odmiana pochodzi z Japonii.

Małą stokrotkę łąkową zna właściwie każde dziecko. Rozetka liści z małym kwiatkiem niby-margerytki jako jedna z pierwszych pojawia się w wiosennym ogrodzie. Liczne odmiany hodowlane stokrotki mają większe białe, różowe i dwukolorowe kwiaty, ale są mniej odporne na mróz. Kwiaty stokrotki pospolitej są jadalne i mogą być dodatkiem do sałatek.

Oman wielki jest jedną z najbardziej okazałych roślin zielnych o dużych, złotożółtych koszyczkach kwiatów. Jest znaną od wieków rośliną leczniczą. Nazwa gatunkowa helenium ma związek z legendami o Helenie Trojańskiej, a według innej teorii pochodzi od imienia minojskiej bogini Helénē.

Borówka bagienna jest krzewinką rodzimego pochodzenia, bliską krewną borówki czarnej, brusznicy albo żurawiny. Rośnie na torfowiskach, na glebach kwaśnych i ubogich. Za przypisywane owocom łochyni zatrucia może odpowiadać bagno zwyczajne (Ledum palustre) rosnące na tych samych stanowiskach i wywołujące zatrucia na drodze wziewnej. Badania nie wykazały zawartości substancji trujących w owocach borówki bagiennej.

Kalatea różowokropkowana pochodzi z deszczowych lasów Brazylii, a także Boliwii, Ekwadoru, Kolumbii i Peru, i przypomina wyglądem kalateę Makoya. Ozdobę rośliny stanowią duże liście o efektownych wzorach i kolorach. Na ciemnozielonej blaszce liściowej widoczny jest szeroki nerw główny oraz kremowe albo różowe smugi. W uprawie potrzebuje dużej wilgotności i temperatury.

Kocimiętka właściwa posiada zdolności wabienia pszczół i kotów, a jednocześnie odstraszania much, komarów i karaczanów. Ziele kocimiętki zawierające olejki eteryczne i inne substancje, stosowane jest do celów leczniczych oraz jako przyprawa w kuchni. Zebrane w kwiatostany białe do delikatnie liliowych kwiaty stanowią ozdobę ogrodowych rabat.