To podstawowy błąd przy zakupie drewna opałowego. Pozorna oszczędność, która podnosi Twoje rachunki
Cena drewna opałowego poszła w górę. Wiele gospodarstw domowych musi zatem przeznaczać więcej pieniędzy na ogrzewanie. Mimo to coraz więcej osób wybiera droższe paliwo nie ze względu na modę, lecz z powodu realnych korzyści. Tanie drewno okazuje się nieopłacalne, jeśli nie dostarcza ciepła, zanieczyszcza komin i niszczy piec.
- Efektywność ogrzewania a koszt drewna opałowego
- Sezonowane drewno a efektywność opałowa
- Bezpieczeństwo budynku a jakość opału
- Jak prawidłowo składować drewno opałowe?
- Zalety suchego drewna w codziennym użytkowaniu
- Jak wybrać dobre drewno na opał?
- Dlaczego warto inwestować w suche drewno?
Efektywność ogrzewania a koszt drewna opałowego
Jeszcze kilka lat temu za drewno opałowe płacono 1000 zł za sezon – i to było wystarczające. Teraz ceny sięgają nawet 2000 zł, ale właściciele pieców i kominków zaczynają zauważać, że to nie tylko kwestia ceny. Tym, co naprawdę się liczy zimą, jest efektywność ogrzewania oraz stan techniczny instalacji.
Wilgotne drewno, mimo niższej ceny zakupu, wiąże się z ukrytymi kosztami. Wilgoć zawarta w nieprzesuszonym drewnie powoduje, że większość energii cieplnej jest zużywana nie na ogrzewanie domu, lecz na odparowanie wody. W rezultacie piec potrzebuje więcej paliwa, aby osiągnąć tę samą temperaturę. Ponadto, spalanie mokrego drewna generuje liczne zanieczyszczenia, które osiadają w kominie i prowadzą do jego szybszego zużycia.
Sezonowane drewno a efektywność opałowa
W teorii każda składnica drewna prezentuje się podobnie. Twarde drewno liściaste, pocięte na równe polana, ułożone na placu lub w drewnianej szopie – wygląda solidnie i zachęcająco. Jednak to tylko iluzja. W rzeczywistości różnice między drewnem świeżym a sezonowanym są znaczące.
Drewno tuż po ścięciu może mieć nawet 50% zawartości wody. Oznacza to, że połowa jego masy nie daje żadnego ciepła — cała energia ucieka, w dosłownym sensie w postaci pary wodnej. Takie drewno spala się wolno, nierównomiernie, a jego wartość opałowa znacząco spada. Co więcej, pojawia się dodatkowa niedogodność: podczas spalania powstaje dużo więcej dymu i sadzy, co skutkuje gorszym funkcjonowaniem kotła i szybkim zanieczyszczeniem komina.
Objawy tego problemu stają się widoczne już po kilku tygodniach: trudności z rozpalaniem, coraz słabszy ciąg, konieczność dokładania większych ilości opału. Często towarzyszy temu intensywniejszy zapach spalin, który potrafi pojawić się nawet w środku domu. Pojawia się także więcej popiołu, który nie tylko brudzi, ale również skraca czas między koniecznymi czyszczeniami pieca.
Zamiast ogrzewania – zmagania z dymem, popiołem i zimnem. System grzewczy, który miał dostarczać ciepło i oszczędność, staje się nieefektywną i kosztowną maszyną do zmagania się z własnymi skutkami.
Bezpieczeństwo budynku a jakość opału
Systematyczne czyszczenie komina jest konieczne, lecz nawet najlepsi fachowcy od kominów nie wyeliminują efektów użycia niskiej jakości paliwa. Zbyt wilgotne drewno prowadzi do powstawania substancji smołowej, zwanej kreozotem. Ta kleista i łatwo zapalna substancja gromadzi się na wewnętrznych ściankach komina. Jej zapalenie może spowodować niebezpieczny pożar – i niestety, każdego roku dochodzi do wielu takich zdarzeń.
Strażacy oraz eksperci od kominów są zgodni: to, czego używamy do ogrzewania, bezpośrednio oddziałuje na bezpieczeństwo obiektu. Największe ryzyko występuje, kiedy właściciele próbują oszczędzać na jakości paliwa.
Jak prawidłowo składować drewno opałowe?
Wielu właścicieli pieców uważa, że nie wystarczy tylko nabyć drewna dobrej jakości – trzeba je także prawidłowo przechowywać. Kluczowe są: dobrze wentylowane miejsce, ochrona przed opadami oraz czas. Proces naturalnego schnięcia może trwać od 12 do nawet 24 miesięcy, w zależności od gatunku drewna i warunków.
Częstym błędem jest przechowywanie drewna bezpośrednio na ziemi lub w zamkniętych pomieszczeniach bez przewiewu. W takich warunkach materiał zamiast wysychać, może zacząć się psuć lub ponownie nasiąkać wilgocią.
Zalety suchego drewna w codziennym użytkowaniu
Różnice między drewnem suchym a mokrym nie ograniczają się tylko do jego właściwości fizycznych. To także kwestia komfortu codziennego użytkowania. Właściwie przygotowane drewno, które było sezonowane co najmniej 12 miesięcy, spala się równomiernie, nie emituje dymu, nie brudzi szyb i nie pozostawia nadmiaru popiołu.
W praktyce oznacza to mniej pracy przy obsłudze pieca, rzadsze czyszczenie komina oraz bardziej stabilną temperaturę w domu. Ponadto, suche drewno spala się bardziej równomiernie, a jego wartość opałowa jest nawet o 70% wyższa w porównaniu do materiału mokrego.
Jak wybrać dobre drewno na opał?
Przy zakupie drewna warto zwracać uwagę nie tylko na jego cenę, ale także dokładnie sprawdzić jego źródło i jakość. Doświadczony sprzedawca potrafi określić czas sezonowania oraz warunki składowania. Dobrym nawykiem jest także sprawdzenie wilgotności – prosty miernik jest tani, a daje jasną informację.
Ważne jest również, jak drewno było przechowywane. Nawet sezonowany surowiec może ponownie nabrać wilgoci, jeśli jest trzymany na otwartej przestrzeni lub w wilgotnym garażu. Najlepiej wybierać drewno z wiaty, suszarni lub przechowywane pod dachem, z odpowiednią cyrkulacją powietrza.
Dlaczego warto inwestować w suche drewno?
Mimo że początkowa wyższa cena zakupu może odstraszać, suche drewno to ekonomiczna opcja. Wystarczy proste wyliczenie: jeśli wilgotne drewno wymaga większej ilości do spalenia, a dodatkowo zwiększa ryzyko uszkodzenia komina i pieca, to całkowite koszty ogrzewania wzrastają znacznie szybciej niż wskazuje rachunek.
Z kolei drewno wysokiej jakości spala się wydajnie, czysto i bezpiecznie. A użytkownik nie musi nieustannie borykać się z brudnym piecem, osmolonym kominem i zimnymi pokojami.