To drewno kominkowe bije resztę na głowę. Różnica w cieple jest ogromna

Nie wszystkie gatunki drewna do palenia mają taką samą wydajność cieplną – niektóre spalają się szybko i dają mało ciepła, inne natomiast oferują długotrwałe i intensywne ogrzewanie. Interesującym faktem jest, że najbardziej energetyczne drewno wymaga nawet pięciu lat suszenia, aby w pełni pokazać swoje zalety. Dowiedz się, które gatunki drewna najlepiej nadają się do kominka oraz jak wybrać opał, by zimą zminimalizować koszty ogrzewania.
- Wpływ rodzaju drewna na efektywność spalania
- Najlepsze gatunki drewna do kominków i pieców
- Zalety drewna jesionu w ogrzewaniu domu
- Rodzaje drewna o niskiej wartości opałowej
- Wybór drewna opałowego: co warto wiedzieć?
Wpływ rodzaju drewna na efektywność spalania
Ilość energii uzyskiwanej przy spalaniu drewna definiowana jest przez jego wartość opałową. Parametr ten podaje się w megadżulach na kilogram (MJ/kg) albo w kilowatogodzinach na metr sześcienny (kWh/m³). Wyższa wartość opałowa oznacza, że dany typ drewna dostarcza więcej energii cieplnej, co przekłada się na bardziej efektywne i ekonomiczne ogrzewanie.
Gatunek drewna ma istotny wpływ na jego wartość energetyczną. Drewno z drzew liściastych, takich jak dąb czy buk, zwykle ma wyższą wartość opałową niż drewno z drzew iglastych, na przykład sosny czy świerku. Poza gatunkiem, kluczowe jest również właściwe sezonowanie – świeże drewno zawiera dużo wilgoci, co obniża efektywność spalania i może prowadzić do większego zadymienia komina.
Wybierając drewno o wysokiej wartości opałowej, zyskujemy nie tylko więcej energii cieplnej, ale także zmniejszamy zużycie paliwa oraz rzadziej musimy dokładać drewna do ognia. To pozwala zredukować koszty ogrzewania i cieszyć się bardziej efektywnym i trwałym spalaniem.

Najlepsze gatunki drewna do kominków i pieców
Wyselekcjonowane rodzaje drewna opałowego charakteryzują się niezwykle wysoką wartością energetyczną, co sprawia, że są świetnym wyborem do kominków i pieców. Na przykład, dąb jest jednym z najlepszych gatunków drewna opałowego. Wyróżnia się bardzo wysoką wartością energetyczną, sięgającą 2100 kWh/m³. Z uwagi na dużą gęstość pali się przez długi czas i równomiernie, dostarczając silnego ciepła. Doskonale sprawdza się w piecach kaflowych i kominkach, gdyż jego spalanie przebiega wolno i wytwarza niewielką ilość dymu.
Jednym z nielicznych minusów dębu jest długi proces suszenia – aby drewno osiągnęło właściwą wilgotność, powinno schnąć co najmniej dwa lata. Niektórzy twierdzą nawet, że dla pełnego wysuszenia potrzeba aż 5 lat sezonowania(!). Niemniej jednak wysoka wydajność tego drewna rekompensuje długi czas suszenia, dlatego dąb jest często wybierany przez osoby poszukujące efektywnego opału.
Buk, podobnie jak dąb, posiada dużą gęstość oraz wartość energetyczną w granicach 2000 kWh/m³. Spala się bardzo czysto, nie wytwarzając dużo dymu ani sadzy, co czyni go doskonałym do nowoczesnych kominków z szybami.
Co istotne, buk traci wilgoć znacznie szybciej niż dąb, dzięki czemu nadaje się do użytku już po około 1,5 roku suszenia. Jest także łatwy do rozłupywania i pozostawia niewiele popiołu, co ułatwia utrzymanie paleniska w czystości.
Zalety drewna jesionu w ogrzewaniu domu
Jesion to kolejny rodzaj drewna o znaczącej wartości energetycznej, wynoszącej około 1900 kWh/m³. Charakteryzuje się relatywnie niską wilgotnością tuż po ścięciu, co pozwala na szybsze wykorzystanie go do palenia w porównaniu z dębem czy bukiem.
Istotną zaletą jesionu jest również łatwość w rozpalaniu, dlatego często stosuje się go jako uzupełnienie drewna trudniejszego do zapalenia. Pali się stosunkowo równomiernie, co sprawia, że jest chętnie wybierany do kominków i pieców.
Rodzaje drewna o niskiej wartości opałowej
Chociaż wiele gatunków drewna może być użytych jako opał, niektóre z nich generują znacznie mniej ciepła i spalają się szybciej. Do drewna o niższej efektywności energetycznej należą m.in.:
- Sosna i świerk – zawierają dużo żywicy, co sprawia, że łatwo się palą, jednakże szybko się zużywają i mogą prowadzić do osadzania się sadzy w kominie.
- Topola i wierzba – cechują się wysoką wilgotnością oraz niską gęstością, co prowadzi do szybkiego spalania i niewielkiej produkcji ciepła.
- Olcha – mimo że spala się stosunkowo czysto, jej wartość energetyczna jest dość niska w porównaniu do dębu czy buku.
| Gatunek drewna | Wartość energetyczna (kWh/m³) | Okres schnięcia | Główne zalety |
|---|---|---|---|
| Dąb | ~2100 kWh/m³ | min. 2 lata | Długie spalanie, wysoka wartość energetyczna |
| Buk | ~2000 kWh/m³ | ok. 1,5 roku | Czyste spalanie, łatwe rozłupywanie |
| Jesion | ~1900 kWh/m³ | ok. 1 rok | Szybkie schnięcie, łatwe zapalanie |
| Sosna | ~1500 kWh/m³ | ok. 1 rok | Łatwe zapalanie, ale duża ilość sadzy |
| Świerk | ~1400 kWh/m³ | ok. 1 rok | Szybkie spalanie, dużo dymu |
| Topola | ~1200 kWh/m³ | min. 1,5 roku | Bardzo szybkie spalanie |
Wybór drewna opałowego: co warto wiedzieć?
Jeśli zależy Ci na wysokiej wydajności cieplnej i długotrwałym czasie spalania, najlepszym rozwiązaniem będą dąb, buk lub jesion. To solidne gatunki drewna, które generują dużo ciepła i spalają się równomiernie, gwarantując komfort cieplny na dłużej.
Drewno z drzew iglastych, takie jak sosna czy świerk, jest doskonałe do rozpalania, ale nie nadaje się jako główne paliwo opałowe. Podobnie jest z drewnem o niższej gęstości, jak topola czy wierzba, które szybko się spalają i dostarczają mniej ciepła.
Wybierając drewno do opału, warto zwrócić uwagę nie tylko na jego wartość energetyczną, ale także na dostępność, cenę oraz łatwość w suszeniu. Dzięki temu zapewnimy sobie efektywne i ekologiczne ogrzewanie przez cały sezon zimowy.