Jedno z najpopularniejszych rodzajów drewna do kominka. Idealny płomień, cudowny zapach, ale i jedna olbrzymia wada
Specyficzny biały korek, delikatny aromat przy spalaniu oraz jasny, żywy płomień czynią brzozę niezwykle interesującym wyborem na okres grzewczy. Niestety, pomimo wielu korzyści, posiada ona istotny mankament, który może zmniejszyć efektywność jej użycia i sprawia, że nie jest idealnym materiałem opałowym.
- Zalety drewna brzozowego w kominku
- Aromatyczne właściwości drewna brzozowego
- Jak właściwie sezonować drewno kominkowe?
- Wady brzozy jako drewna opałowego
- Efektywne wykorzystanie drewna brzozowego
Zalety drewna brzozowego w kominku
Drewno z brzozy wyróżnia się średnią gęstością około 650 kg/m³ oraz niewielką zawartością żywicy, co skutkuje szybkim i łatwym rozpalaniem – kawałki tego drewna zaczynają się palić niemal natychmiast. Tę właściwość doceniamy zwłaszcza wtedy, gdy chcemy szybko uzyskać ciepło.
Jednak jednym z najważniejszych walorów tego typu drewna jest płomień – jasny, ożywiony i równomierny, zapewniający niemal filmowy widok przez szybę kominka. To odróżnia je również od takiego jak drewno z drzew iglastych, które często wytwarzają nieregularny płomień z iskrzącymi się iskrami.
Aromatyczne właściwości drewna brzozowego
Wielką korzyścią, którą warto podkreślić w odniesieniu do drewna brzozowego, jest przyjemna woń, uwalniana podczas spalania. Ma ona słodkawy charakter i zdaniem wielu ludzi przypomina naturalny zapach lasu. Taki aromat jest skutkiem unikalnego składu chemicznego drewna, bogatego w lotne substancje organiczne.
Istotne jest również to, że brzozowy zapach jest nieszkodliwy dla zdrowia. W przeciwieństwie do tego – intensywne aromaty niektórych drzew iglastych mogą powodować podrażnienia dróg oddechowych przy częstym i intensywnym stosowaniu.
Jak właściwie sezonować drewno kominkowe?
Drewno kominkowe powinno mieć wilgotność nieprzekraczającą 20% – taki poziom uzyskuje się poprzez odpowiednie suszenie, czyli sezonowanie. Czas sezonowania zależy od rodzaju drzewa i może trwać nawet do trzech lat, lecz w przypadku brzozy wynosi jedynie kilka miesięcy.
Szybkie suszenie brzozy jest spowodowane jej porowatą strukturą i naturalną wilgotnością, która szybko spada w przewiewnych warunkach. Ta cecha czyni ją szczególnie atrakcyjną dla użytkowników kominków, którzy nie muszą planować suszenia z dużym wyprzedzeniem.
Wady brzozy jako drewna opałowego
Chociaż brzoza ma swoje zalety, posiada również istotny minus – zbyt szybkie spalanie z powodu niskiej kaloryczności (około 15,5 MJ/kg). Dla porównania, warto wspomnieć, że grab – uznawany za najlepszy i najbardziej kaloryczny rodzaj drewna kominkowego – ma wartość opałową około 19,5 MJ/kg.
Przeciętna ilość drewna brzozowego pali się zazwyczaj przez 1–2 godziny, co wymaga częstszego dokładania drewna i zmniejsza efektywność przy długotrwałym ogrzewaniu. To niestety dyskwalifikuje brzozę jako główny opał do ciągłego ogrzewania, czyniąc ją raczej rozwiązaniem do krótkotrwałego użytkowania, kiedy szczególnie zależy nam na efektownym płomieniu i przyjemnym zapachu.
Efektywne wykorzystanie drewna brzozowego
Istnieją metody, które pozwalają zmniejszyć niedoskonałości drewna brzozowego i korzystać z jego niewątpliwych atutów. Na przykład łączenie brzozy z innymi rodzajami drewna o większej wartości opałowej i wolniejszym procesie spalania, takimi jak grab, buk czy olcha, umożliwia skuteczne rozpalanie przy jednoczesnym wydłużeniu czasu spalania.
Brzoza może również służyć jako „rozpałka”, która szybko wytwarza żar, później podtrzymywany przez twardsze rodzaje drewna. Ta technika przedłuża czas ogrzewania oraz zwiększa estetykę ognia, łącząc intensywny płomień brzozy z długotrwałym ciepłem innych drewien. W praktyce stosunek 1:2 (jedna część brzozy na dwie części np. buku) jest najbardziej efektywny w domowych kominkach.