To on tworzy najpiękniejsze dywany kwiatów na przedwiośniu. Ogrody zachwycają!
Do rodzaju botanicznego Cyclamen należą zarówno wrażliwe na mróz jak i zimoodporne gatunki. Oprócz doniczkowego cyklamenu perskiego, nazywanego często błędnie fiołkiem alpejskim, który w naszych warunkach może rosnąć tylko w mieszkaniu, mamy do wyboru również cyklameny uprawiane w ogrodzie. Do takich należy cyklamen dyskowaty, tworzący wczesną wiosną karminoworóżowe dywany kwiatów.
- Cyklamen dyskowaty – roślina idealna w sąsiedztwie krzewów
- Stanowisko i sadzenie cyklamenu dyskowatego
- Tajemnica kwiatowego dywanu
Cyklamen dyskowaty – roślina idealna w sąsiedztwie krzewów
Cyklameny gruntowe, nazywane czasem wiosennymi fiołkami alpejskimi, są roślinami mało wymagającymi. Ważne jest dla nich przede wszystkim odpowiednie stanowisko, a takie znajdują najchętniej w towarzystwie luźnych krzewów liściastych jak forsycje, bzy albo inne krzewy kwiatowe o podobnym pokroju. Różaneczniki, żywotniki i gęste żywopłoty bukowe, które wiosną prawie nie przepuszczają światła do ziemi, nie są dla cyklamenów odpowiednie. W każdym razie potrzebują osłony od wiatru i słońca.
Cyklamen dyskowaty pochodzi z rejonu Morza Czarnego i Azji Mniejszej, gdzie rośnie pod osłoną drzew i krzewów od nizin do gór, również na skałach. Występuje w przyrodzie w dwóch podgatunkach i trzech formach, które różnią się kształtem liści i kolorem kwiatów. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego kyklos = „koło, tarcza” i nawiązuje do kształtu bulw. Natomiast znaczenie epitetu gatunkowego coum zostało chyba zagubione; przyjmuje się, że pochodzi od historycznej nazwy królestwa Que, dawnej Cylicji, należącej dzisiaj do Armenii i Turcji.
Drobne kwiaty cyklamenu dyskowatego wyglądają jak złożone parasole, a otwarte prezentują pięć płatków w różnych odcieniach koloru karminoworóżowego, typowych dla cyklamenów. Zimozielone liście rośliny również wyglądają efektownie: są nerkowate i mają delikatny srebrny rysunek. Kwiaty rozwijają się pod koniec marca i utrzymują do maja. Po kwitnieniu bylina przechodzi w stan spoczynku, aby do następnego sezonu przetrwać w formie bulwy.
Stanowisko i sadzenie cyklamenu dyskowatego
Cyklamen dyskowaty jest stosunkowo łatwy w uprawie. Ważne jest tylko, aby miejsce było ciepłe i osłonięte, gleba przepuszczalna, mineralno-próchniczna, umiarkowanie wilgotna o odczynie obojętnym lub słabo zasadowym. Kwiaty rosną pod starymi krzewami, podchodząc nawet do samego pnia. Nie przeszkadza im, że ziemia jest tam mocno poprzerastana korzeniami. Okresy suszy też nie są dla rośliny problemem. Jeśli cyklamen dobrze się czuje na jakimś stanowisku, sam rozprzestrzenia się poprzez samosiew. W ten sposób tworzy po kilku latach piękny kwiatowy dywan.
Zakupione bulwy najlepiej sadzić w sierpniu i wrześniu. Sadzi się je wypukłą stroną do dołu (korzenie wyrastają na środku dolnej strony bulwy). Głębokość sadzenia jest niewielka, do 2 cm, a rozstawa co 25-30 cm. Rozmnaża się także z nasion, które kiełkują najlepiej zaraz po zbiorze w stale wilgotnym podłożu. Kiełkują powoli i nierównomiernie, nawet do 2-3 lat. Siewki rozwijają się powoli i nie należy ich pikować – najlepiej wysiać do pojemnika, w którym rośliny spędzą pierwsze dwa lata. Nasiona kiełkują jesienią, siewka posiada w pierwszym roku jeden okrągły listek, który zimuje i osiąga do wiosny średnicę ok. 5 mm.
Tajemnica kwiatowego dywanu
Jeśli stanowisko jest odpowiednie, cyklamen dyskowaty prawie nie wymaga żadnej opieki. Przeciwnie: jak wszystkie rośliny przedwiośnia, cyklameny wyrastają z warstwy liści opadłych w ubiegłym roku. To one ogrzewają i chronią bulwy w zimowych miesiącach. Jak widać, odrobina „nieporządku” w ogrodzie pomaga wcześnie rozwijającym się roślinom. Od listopada powinno się zostawić warstwę liści w spokoju. Poza tym użycie grabi, motyki i dmuchawy mogłoby wrażliwym kwiatom zaszkodzić.
Chociaż odporne na mróz, cyklameny dyskowate oczekują podczas swojej pierwszej zimy lekkiej osłony. Co dwa lata zaleca się podanie dawki nawozu organicznego w formie kompostu lub liściastej próchnicy zaraz po przekwitnieniu. Poza tym obowiązuje zasada: lepiej mniej niż więcej. Intensywne pielenie i motyczenie może wyrządzić więcej szkody niż pożytku.
Jeśli zostawi się rośliny w spokoju, utworzą z czasem wysoki na około 10 cm kwiatowy dywan, ponieważ rozmnażają się szybko i pewnie przez samosiew. Może się zdarzyć, że nowe cyklameny pojawią się niespodziewanie w zupełnie innym zakątku ogrodu: to będzie sprawka mrówek. Nasiona cyklamenu posiadają jadalne i bogate w substancje odżywcze wyrostki, które skłaniają owady do przenoszenia nasion i przy okazji ich rozsiewania. Z nowego miejsca można młode rośliny bez problemu przesadzić.
Cyklameny dyskowate najchętniej pozostają we własnym towarzystwie. Wprawdzie ranniki albo pierwiosnki są przez cyklameny tolerowane, ale silnie rozrastająca się konkurencja może szybko wykończyć delikatne kwiaty. Dlatego należy unikać sadzenia z nimi letnich bylin i zostawić im wolne pole. A potem trzeba cierpliwie czekać: z czasem w ogrodzie powstanie piękny, cyklamenowy dywan.