Ten krzew kwitnie całe lato i nie da się go zepsuć! Poznaj hit polskich ogrodów
Japońska tawuła w swojej oryginalnej, botanicznej formie nie jest zbyt popularna w ogrodnictwie, ale to właśnie ona stanowiła bazę dla wielu niezwykle dekoracyjnych odmian. Te różnorodne odmiany różnią się wysokością, kształtem, kolorem liści i kwiatów. Co istotne, nawet pierwotna wersja tawuły jest prosta w uprawie, co czyni ją przyjazną dla mniej doświadczonych ogrodników.
- Tawuła japońska: historia i inwazyjność
- Tawuła drobnolistna: piękno i różnorodność
- Odmiany tawuł – różnorodność i piękno krzewów
- Pielęgnacja tawuły japońskiej w ogrodzie
- Pielęgnacja i rozmnażanie ozdobnych tawuł
- Tawuła japońska: uniwersalna roślina ogrodowa
Tawuła japońska: historia i inwazyjność
Naturalnym obszarem występowania tego krzewu są wilgotne tereny Azji, gdzie rozwija się w sąsiedztwie rzek, mokradeł czy zbiorników wodnych. Nazwa „Spiraea” została przyznana przez Karola Linneusza i pochodzi od greckiego wyrazu speira, który oznacza wieniec – nawiązuje to do możliwości tworzenia ozdobnych wianków z jej giętkich gałązek.
W umiarkowanych warunkach klimatycznych Europy tawuła japońska, podobnie jak jej krewniaczka tawuła Douglasa z Ameryki Północnej, jest traktowana jako gatunek ekspansywny. W sklepach ogrodniczych można spotkać ponad trzydzieści dekoracyjnych odmian uzyskanych z tego gatunku. Więcej o tawule japońskiej znajdziesz tutaj.
Tawuła drobnolistna: piękno i różnorodność
Tawuła drobnolistna jest klasyfikowana jako roślina ozdobna ze względu na swoje walory estetyczne. W zależności od odmiany osiąga wysokość i szerokość od 50 cm do nawet 1,5 metra. Jej gałęzie rosną pionowo, ale są lekko rozgałęzione, co sprawia, że krzew prezentuje się lekko, a zarazem schludnie.
Liście tej rośliny mają kształt od jajowatego do szerokolancetowatego i są delikatnie ząbkowane. Wiosną ukazują się w różnych odcieniach czerwieni, szczególnie w przypadku odmian o złotych liściach. Te ostatnie stanowią kontrastowe tło dla ciemnoróżowych kwiatów. Jesienią krzewy intensywnie zmieniają barwy, przybierając odcienie żółci, pomarańczy lub czerwieni.
Warto również zwrócić uwagę na sposób, w jaki kwitnie tawuła. Nazwa „Spiraea” może przywodzić na myśl wieńce z kwiatów, co nie jest przypadkowe – kwiatostany układają się w płaskie baldachy i występują od czerwca do września. Kolory są różnorodne – od pastelowego różu, przez czerwienie, aż po ciemne odcienie malwy. Istnieje także odmiana o białych kwiatach, znana jako tawuła biała.
Odmiany tawuł – różnorodność i piękno krzewów
Spośród wielu rodzajów szczególnie można wyróżnić:
- ‘Alpina’ – niski, gęsty krzew z jasnoróżowymi kwiatami;
- ‘Little Princess’ – zwarty, osiągający do 50 cm wysokości;
- ‘Froebelli’ – ozdobny krzew dorastający do metra wysokości;
- ‘Bullata’ – karłowaty typ z ciemnozielonymi liśćmi i różowymi kwiatami;
- ‘Crispa’ – z pierzastymi liśćmi i karmazynowymi kwiatami;
- ‘Macrophylla’ – wielkie liście i wzrost do 150 cm, jesienią przybiera szkarłatne barwy.
Tawuła czerwona i jej intensywne kolory
Do grupy z intensywnie czerwonymi kwiatami należą takie odmiany jak:
- ‘Neon Flash’ – efektowna i zwarta, liście czekoladowo-czerwone wiosną;
- ‘Anthony Waterer’ – często uprawiana, kwiaty karminowe;
- ‘Sapho’ – głęboko czerwona, wyselekcjonowana z ‘Anthony Waterer’;
- ‘Superstar’ – szybko rosnąca, z głęboko czerwonymi kwiatostanami.
Tawuła dwukolorowa – różnorodność w jednym krzewie
Do tej grupy zalicza się m.in.:
- ‘Genpei’ – kwiaty w dwóch kolorach: różowym i białym, w zależności od fazy rozwoju;
- ‘Shirobana’ – odmiana z płaskimi kwiatostanami, które zmieniają kolor od białego, przez różowy, aż po liliowe odcienie.
Tawuła o złocistych liściach – efekt świetlistości
Odmiany o żółtym ulistnieniu to:
- ‘Golden Princess’ – kompaktowa, do 40 cm wysokości, z różowymi kwiatami;
- ‘Goldmount’ – liście intensywnie żółte przez cały sezon;
- ‘Goldflame’ – złocisto-żółte liście, które z czasem stają się zielono-żółte;
- ‘Golden Carpet’ – niski krzew, przypominający poduszkę, z jasnoróżowymi kwiatami.
Tawuła o białych kwiatach – subtelna alternatywa
Odmiany o białych kwiatach to m.in.:
- ‘Pygmaea Alba’ – niski, biało kwitnący krzew z jasnozielonymi liśćmi;
- ‘Albiflora’ – dorasta do 80 cm, wymaga regularnego przycinania.
Warto również wspomnieć o innym gatunku – Spiraea alba, pochodzącym z Ameryki Północnej. Jego kwiaty mogą być białe lub bladoróżowe i tworzą długie grona. Spiraea x cinerea również ma piękne, białe kwiaty, chociaż nazywana jest tawułą szarą.
Pielęgnacja tawuły japońskiej w ogrodzie
Japońska tawuła, zarówno w swojej podstawowej, jak i ozdobnej formie, jest odporna i łatwa w uprawie. Najlepiej rośnie w pełnym słońcu, choć akceptuje także lekkie zacienienie. Gleba powinna być dobrze drenująca, ponieważ roślina nie znosi nadmiernej wilgoci. Preferuje podłoża o średniej masie, wzbogacone humusem.
Sadzenie odbywa się zwykle jesienią lub wczesną wiosną. Większe odmiany wymagają większych odstępów (około jednego metra), podczas gdy mniejsze można sadzić co 25–30 cm. Przed sadzeniem należy przyciąć korzenie, usunąć uszkodzone pędy i nawodnić sadzonki poprzez zanurzenie ich w wodzie. Pędy przycina się o 1/3 długości.
Pielęgnacja i rozmnażanie ozdobnych tawuł
Ozdobne gatunki najczęściej rozmnaża się przez zielne sadzonki w lecie. Wysiew nasion nie gwarantuje przekazania cech rośliny rodzicielskiej. Co do szkodników, tawuła jest bardzo odporna – sporadycznie pojawia się mszyca, którą łatwo można usunąć ręcznie.
Nie trzeba często nawozić, ale podczas długotrwałych susz warto zadbać o odpowiednie podlewanie. Roślina dobrze znosi mróz, choć młode okazy warto osłonić ściółką przed zimą.
Przycinanie nie jest niezbędne, ale zalecane, zwłaszcza gdy krzew ma pełnić rolę formowanego żywopłotu. Niskie gatunki mają naturalnie zwarty kształt i dobrze wyglądają nawet bez częstego przycinania. Regularnie trzeba jedynie usuwać suche lub uszkodzone gałęzie.
Tawuła japońska: uniwersalna roślina ogrodowa
Ze względu na swoją trwałość, estetyczny wygląd oraz różnorodność gatunkową, Spiraea japonica stanowi doskonały wybór do ogrodów, gdzie istotna jest prostota pielęgnacji. Niskie odmiany wyglądają efektownie na rabatach, podczas gdy większe odmiany świetnie sprawdzają się jako kolorowe tło dla innych roślin. Żółta tawuła doskonale kontrastuje z bylinami o zimniejszych barwach, takimi jak lawenda czy róże.
Tawuła nadaje się również do tworzenia niskich żywopłotów, obwódek czy nasadzeń okrywowych. Można ją z powodzeniem uprawiać w donicach, co sprawia, że stanowi również doskonałą opcję na balkony i tarasy. Właściwy dobór barw liści i kwiatów pozwala na stworzenie atrakcyjnych wizualnie kompozycji ogrodowych przez cały okres wegetacyjny.