Ogrodnicy są zachwyceni. Ten krzew wygląda spektakularnie i nie wymaga pracy
Tawuła japońska w swojej pierwotnej, botanicznej formie nie cieszy się dużą popularnością w ogrodnictwie, ale to właśnie ona posłużyła jako podstawa do stworzenia wielu niezwykle ozdobnych odmian. Te różnorodne odmiany różnią się między sobą wysokością, kształtem, barwą liści oraz kolorem kwiatów. Co ważne – nawet oryginalna wersja tawuły jest łatwa w uprawie, co sprawia, że jest przyjazna dla mniej doświadczonych ogrodników.
- Naturalne środowisko i popularność tawuły
- Tawuła drobnolistna: kwitnący akcent w ogrodzie
- Odmiany tawuły – różnorodność i piękno
- Uprawa tawuły japońskiej: porady i wskazówki
- Pielęgnacja i rozmnażanie tawuły ozdobnej
- Tawuła japońska: piękno i funkcjonalność w ogrodzie
Naturalne środowisko i popularność tawuły
Pierwotnym miejscem występowania tego krzewu są wilgotne rejony Azji, gdzie rośnie w pobliżu rzek, bagien czy brzegów jezior. Nazwa „Spiraea” została nadana przez Karola Linneusza i wywodzi się z greckiego słowa speira, które oznacza wieniec – odnosi się to do możliwości tworzenia ozdobnych wianków z jej elastycznych gałązek.
W umiarkowanym klimacie Europy tawuła japońska, podobnie jak spokrewniona z nią tawuła Douglasa z Ameryki Północnej, jest uznawana za gatunek inwazyjny. W centrach ogrodniczych można spotkać ponad trzydzieści odmian ozdobnych wyhodowanych z tego gatunku. Więcej o tawule japońskiej dowiesz się tutaj.
Tawuła drobnolistna: kwitnący akcent w ogrodzie
Tawuła drobnolistna jest zaliczana do roślin ozdobnych z uwagi na swoje atrakcyjne cechy wizualne. Zależnie od rodzaju jej wysokość i szerokość wynosi od 50 cm do nawet 1,5 metra. Gałęzie rosną pionowo, ale są lekko rozgałęzione, co powoduje, że krzew wygląda lekko, ale jednocześnie schludnie.
Liście tej rośliny mają formę od jajowatej do szerokolancetowatej i są lekko ząbkowane. Wiosną pojawiają się w odcieniach czerwieni, zwłaszcza w przypadku odmian o złotych liściach. Te ostatnie tworzą kontrastujące tło dla ciemnoróżowych kwiatów. Jesienią krzewy zmieniają kolory intensywnie, przybierając odcienie żółci, pomarańczy lub czerwieni.
Warto zwrócić uwagę również na sposób kwitnienia tawuły. Nazwa „Spiraea” może kojarzyć się z wieńcami kwiatów, co nie jest przypadkowe – kwiatostany układają się w płaskie baldachy i pojawiają się od czerwca aż do września. Barwy są zróżnicowane – od pastelowego różu, przez czerwienie, aż do ciemnych odcieni malwy. Istnieje też odmiana o białych kwiatach, tzw. tawuła biała.
Odmiany tawuły – różnorodność i piękno
Pośród wielu odmian szczególnie wyróżniają się:
- ‘Alpina’ – niski, zwarty krzew z jasno różowymi kwiatami;
- ‘Little Princess’ – kompaktowy, osiąga do 50 cm wysokości;
- ‘Froebelli’ – efektowny krzew do metra wysokości;
- ‘Bullata’ – karłowata forma z ciemnozielonymi liśćmi i różowymi kwiatami;
- ‘Crispa’ – z pierzastymi liśćmi i karmazynowymi kwiatami;
- ‘Macrophylla’ – duże liście i wzrost do 150 cm, jesienią zmienia kolor na szkarłatny.
Tawuła czerwona i jej żywe barwy
Do grupy o żywo czerwonych kwiatach należą takie odmiany jak:
- ‘Neon Flash’ – efektowna i zwarta, liście czekoladowo-czerwone na wiosnę;
- ‘Anthony Waterer’ – popularnie uprawiana, kwiaty karminowe;
- ‘Sapho’ – głęboko czerwona, wyselekcjonowana z ‘Anthony Waterer’;
- ‘Superstar’ – silnie rosnąca, z głęboko czerwonymi kwiatostanami.
Tawuła dwukolorowa – różnorodność w jednym krzewie
Do tej grupy zalicza się m.in.:
- ‘Genpei’ – kwiaty w dwóch kolorach: różowym i białym, w zależności od etapu rozwoju;
- ‘Shirobana’ – odmiana z płaskimi kwiatostanami, które zmieniają kolor od bieli, przez róż, aż po liliowe odcienie.
Tawuła o złocistych liściach – efekt świetlistości
Warianty o żółtym ulistnieniu to:
- ‘Golden Princess’ – kompaktowa, do 40 cm wysokości, z różowymi kwiatami;
- ‘Goldmount’ – liście intensywnie żółte przez cały sezon;
- ‘Goldflame’ – złocisto-żółte liście, które z czasem stają się zielono-żółte;
- ‘Golden Carpet’ – niski krzew, przypominający poduszkę, z jasno różowymi kwiatami.
Tawuła o białych kwiatach – subtelna alternatywa
Odmiany o białych kwiatach to m.in.:
- ‘Pygmaea Alba’ – niski, biało kwitnący krzew z jasnozielonymi liśćmi;
- ‘Albiflora’ – dorasta do 80 cm, wymaga regularnego przycinania.
Warto także wspomnieć o innym gatunku – Spiraea alba, pochodzącym z Ameryki Północnej. Jego kwiaty mogą być białe lub bladoróżowe i tworzą długie grona. Spiraea x cinerea również ma piękne, białe kwiaty, chociaż nazywana jest tawułą szarą.
Uprawa tawuły japońskiej: porady i wskazówki
Tawuła japońska, zarówno w formie pierwotnej, jak i dekoracyjnej, jest wytrzymała i prosta w hodowli. Najlepiej rozwija się w pełnym słońcu, choć toleruje też lekkie zacienienie. Gleba powinna być dobrze przepuszczalna – roślina nie toleruje nadmiaru wilgoci. Preferuje podłoża średniej ciężkości, wzbogacone próchnicą.
Sadzenie odbywa się zazwyczaj jesienią lub wczesną wiosną. Dla większych odmian należy zachować większy odstęp (około jednego metra), natomiast mniejsze można sadzić co 25–30 cm. Przed sadzeniem należy skrócić korzenie, usunąć uszkodzone pędy i nawodnić sadzonki przez ich zanurzenie w wodzie. Pędy przycina się o 1/3 długości.
Pielęgnacja i rozmnażanie tawuły ozdobnej
Ozdobne odmiany najczęściej mnoży się przez sadzonki zielne w okresie letnim. Wysiewanie nasion nie zapewnia odziedziczenia cech rośliny macierzystej. Jeśli chodzi o szkodniki, tawuła jest bardzo odporna – sporadycznie może wystąpić mszyca, którą łatwo można usunąć ręcznie.
Nie ma konieczności częstego nawożenia, ale w czasie długotrwałych susz warto zadbać o właściwe nawodnienie. Roślina świetnie znosi mróz, choć młode egzemplarze warto zabezpieczyć ściółką przed zimą.
Cięcie nie jest konieczne, ale zalecane, zwłaszcza gdy krzew ma pełnić funkcję formowanego żywopłotu. Niskie odmiany mają naturalnie zwarty kształt i dobrze wyglądają nawet bez częstego przycinania. Regularnie należy jedynie usuwać uschnięte lub uszkodzone gałęzie.
Tawuła japońska: piękno i funkcjonalność w ogrodzie
Dzięki swojej wytrzymałości, atrakcyjnemu wyglądowi i różnorodności gatunków, Spiraea japonica to świetny wybór do ogrodów, gdzie ważna jest łatwość utrzymania. Niskie odmiany prezentują się pięknie na rabatach, natomiast większe odmiany znakomicie pełnią rolę kolorowego tła dla innych roślin. Żółta tawuła świetnie kontrastuje z bylinami o chłodniejszych kolorach, jak lawenda czy róże.
Tawuła jest również odpowiednia do tworzenia niskich żywopłotów, obramowań czy nasadzeń pokrywających grunt. Można ją z powodzeniem hodować w doniczkach, co sprawia, że jest również idealną opcją na balkony i tarasy. Odpowiednie dobranie kolorów liści i kwiatów umożliwia stworzenie atrakcyjnych wizualnie kompozycji ogrodowych przez cały sezon wegetacyjny.