Ten niepozorny krzew to hit ogrodów! Zimą wygląda jak z bajki
Każdy chyba zna krzew z białymi kulkami, które ściśnięte palcami, efektownie pstrykają. Ta zabawa z dzieciństwa dotyczy podobnych do jagód owoców śnieguliczki białej. Mniej znana jest natomiast śnieguliczka koralowa, która również doskonale nadaje się do zieleni osiedlowej i na żywopłoty. Jej ozdobę stanowią purpurowoczerwone pestkowce, które utrzymują się na krzewie zimą.
- Jak wygląda śnieguliczka koralowa, nazywana mąkoliną?
- Wzrost, liście, kwiaty i owoce mąkoliny
- Jak sadzić i pielęgnować śnieguliczkę koralową?
Jak wygląda śnieguliczka koralowa, nazywana mąkoliną?
Jeśli podczas zimowego spaceru zwrócicie uwagę na fantastyczny żywopłot obsypany ogromną ilością czerwonych albo różowych korali, to najpewniej spotkaliście właśnie śnieguliczkę koralową. Krzewy nie muszą być przycinane, mogą tworzyć swobodny szereg, a na tle zimowej scenerii prezentują się wyjątkowo efektownie.
Krzewy śnieguliczki koralowej (Symphoricarpos orbiculatus) w najbardziej naturalny sposób wnoszą urozmaicenie i ożywiają ogrodowe kompozycje. Szczególny urok nadają roślinie jajowate liście, które jesienią zamieniają letnią ciemną zieleń na odcienie miedzi i czerwieni. Warto też zwrócić uwagę na dzwonkowate, kremowobiałe kwiaty, rozwijające się w czerwcu i lipcu. Z nich wytworzą się od września purpurowoczerwone albo różowe, okrągłe owoce.
Ojczyzną śnieguliczki koralowej są obszary wschodnich i centralnych Stanów Zjednoczonych, od Kanady do Meksyku. Krzew rośnie tam przede wszystkim na świeżych i raczej wapiennych glebach gliniastych nad brzegami rzek i w jasnych drzewostanach, pnie się aż na podgórskie wyżyny. Podobnie jak śnieguliczka biała należy do rodziny przewiertniowatych, tej samej, która łączy między innymi krzewuszkę, wiciokrzew i jagodę kamczacką. Jej owoce zawierają trującą saponinę, dlatego spożycie jagód (a ściśle mówiąc pestkowców) śnieguliczki może spowodować biegunkę i wymioty.
Wzrost, liście, kwiaty i owoce mąkoliny
Śnieguliczka koralowa jest wolno rosnącym krzewem o gęstym i krzaczastym pokroju bez podziemnych rozłogów. Dekoracyjne pędy są łukowaty wygięte, młode gęsto omszone. Osiąga wysokość 1,5 m do 2 m i podobną szerokość.
Liście są okrągławe do jajowatych o długości 1,5 cm do 3,5 cm i szerokości 3-4 cm. Często mają pofalowany brzeg, górą są nagie, a pod spodem owłosione z wystającymi nerwami. Zielonkaworóżowe do żółtawobiałych dzwonkowate kwiaty są zebrane w groniaste kwiatostany. Nie są szczególnie efektowne, ale warto jednak przyjrzeć się im z bliska. Pięć płatków kwiatowych jest zrośniętych u nasady i tworzy rurkę, przez co kwiat ma kształt dzwonka z pięcioma działkami. Wewnątrz znajduje się pięć pręcików, których pyłek jest bardzo chętnie zbierany przez pszczoły i trzmiele. Okres kwitnienia trwa od czerwca do sierpnia.
Czerwone owoce śnieguliczki koralowej wyglądają jak jagody, jednak pod względem botanicznym są to pestkowce z dwiema jajowatymi pestkami. Dojrzewają późno, od października do grudnia i pozostają na krzewie przez całą zimę. Dla ludzi niejadalne, dla ptaków stanowią źródło pokarmu. Tworzą piękną, barwną ozdobę zimowego ogrodu.
Jak sadzić i pielęgnować śnieguliczkę koralową?
Śnieguliczka koralowa nie należy do roślin szczególnie wymagających, jeśli chodzi o stanowisko. Mocny i odporny krzew rośnie zarówno w miejscach nasłonecznionych, jak i w cieniu. Podobnie jak spokrewniona z nią śnieguliczka biała, nadaje się do nasadzeń miejskich, ponieważ znosi dobrze upał, suszę i mróz. Toleruje przy tym bez problemu tak gleby gliniaste, jak i piaszczyste.
Sadzi się śnieguliczkę wiosną lub jesienią. Może być stosowana na niskie żywopłoty formowane (ok. 50 cm) i nieformowane (50-100 cm). Odległość między sadzonkami albo od sąsiadujących roślin powinna wynosić ok. 50 cm.
Śnieguliczka koralowa nie wymaga szczególnej pielęgnacji. Nie potrzebuje dodatkowego nawożenia ani intensywnego podlewania; podłoże nie powinno całkowicie przeschnąć. Jeśli dzięki nadziemnym rozłogom zanadto się rozrośnie, można te niechciane rozłogi wykopać.
Bardzo dobrze znosi cięcie, dlatego można formować żywopłot i usuwać przeszkadzające pędy. Trzeba pamiętać, że silne cięcie pobudza wzrost odrostów korzeniowych. Aby odmłodzić roślinę, należy starsze pędy przyciąć na wysokości około trzech węzłów liściowych. W naszych warunkach klimatycznych śnieguliczka koralowa nie wymaga ochrony zimowej, jest też praktycznie odporna na choroby roślin i szkodniki.