Zielony sznur pereł w twoim domu. Oto najbardziej niezwykła roślina ozdobna
Wygląda jak zielony naszyjnik, a mimo to bywa trujący – Starzec Rowleya to roślina, której nie sposób pomylić z żadnym innym okazem. Sukulent o zwisających pędach i listkach przypominających korale stał się hitem wśród miłośników egzotycznych wnętrz. Sprawdź, jak go uprawiać i dlaczego ogrodnicy mówią o nim „sznur pereł”.
- Starzec Rowleya – charakterystyka
- Odmiany i inne gatunki starców
- Wymagania i stanowisko
- Uprawa i pielęgnacja
- Ciekawostki i toksyczność
Starzec Rowleya – charakterystyka
Starzec Rowleya (Senecio rowleyanus) należy do rodziny astrowatych i pochodzi z Ameryki Południowej. Jego pędy potrafią dorastać nawet do metra długości, tworząc efektowne, zwisające kaskady. Największą ozdobą są kuliste liście w kolorze intensywnej zieleni, które kształtem przypominają paciorki nawleczone na sznurek. Dzięki tej niezwykłej formie roślina otrzymała potoczną nazwę „sznur pereł” albo „sznur korali”.
Choć uważany jest głównie za roślinę dekoracyjną, potrafi także zakwitnąć. Jego drobne, białe kwiaty wydzielają subtelny zapach, a z płatków wyrastają fioletowe pręciki, nadające całości egzotycznego uroku. Zjawisko kwitnienia pojawia się zwykle dwa razy w roku – wiosną i zimą, co dodatkowo podnosi atrakcyjność tego sukulenta.
A może zainteresuje cię starzec zwyczajny? Sprawdź tutaj!
Odmiany i inne gatunki starców
Najbardziej ceniona odmiana to ‘Variegata’, której listki mają charakterystyczne, nieregularne, kremowe przebarwienia. Dzięki temu prezentuje się jeszcze bardziej dekoracyjnie i chętnie trafia do kolekcji roślinnych pasjonatów. Warto pamiętać, że kuliste liście to naturalny sposób magazynowania wody, dlatego roślina tak dobrze znosi suszę i rzadkie podlewanie.
W mieszkaniach można spotkać także inne gatunki starców. Popularny jest starzec popielny o srebrzystych liściach, który doskonale sprawdza się również na balkonach i tarasach. Warto wspomnieć też o starcu bluszczolistnym, przypominającym pędy tradycyjnego bluszczu, a także o starcu srebrzystym z żółtymi kwiatami kwitnącymi latem. Choć różnią się wyglądem, wszystkie mają jedną cechę wspólną – niebanalny charakter i zdolność do wprowadzania egzotyki do przestrzeni.
Wymagania i stanowisko
Starzec Rowleya najlepiej czuje się w jasnych pomieszczeniach, jednak nie lubi bezpośredniego kontaktu z ostrym, południowym słońcem. Doniczka powinna być ustawiona w miejscu, gdzie światło jest rozproszone – dzięki temu kuliste liście zachowują intensywny kolor i nie ulegają poparzeniom. Latem można wystawić roślinę na balkon lub taras, o ile wcześniej zostanie odpowiednio zahartowana.
Podłoże powinno być lekkie i przepuszczalne. Najlepiej sprawdza się mieszanka ziemi do sukulentów z dodatkiem piasku lub perlitu, które ułatwiają odprowadzanie nadmiaru wody. Dzięki temu korzenie nie są narażone na gnicie, a roślina dłużej zachowuje zdrowy wygląd.
Uprawa i pielęgnacja
Podlewanie starca Rowleya wymaga ostrożności. Ziemia w doniczce powinna całkowicie przeschnąć przed kolejnym nawadnianiem. Nadmiar wody prowadzi do gnicia pędów, dlatego lepiej pozwolić roślinie lekko się przesuszyć niż zalać ją zbyt często. W okresie wegetacyjnym można stosować nawóz przeznaczony dla sukulentów, co wspiera intensywne kwitnienie i zdrowy rozwój.
Ze względu na szybki wzrost warto regularnie przesadzać roślinę do większych doniczek. Najlepiej sprawdzają się pojemniki wiszące lub ustawione na wysokich półkach, gdzie zwisające pędy mogą swobodnie opadać w dół. Zabieg ten nie tylko poprawia warunki rozwoju, ale także pozwala w pełni wyeksponować walory ozdobne rośliny.
Ciekawostki i toksyczność
Choć starzec Rowleya zachwyca swoim wyglądem, posiada również wadę – jest rośliną trującą. Zielone kulki zawierają substancje, które mogą być szkodliwe zarówno dla ludzi, jak i dla zwierząt domowych. Spożycie liści może wywołać objawy ze strony układu pokarmowego, takie jak wymioty czy biegunka.
Kontakt soku rośliny ze skórą również bywa niebezpieczny i prowadzi do podrażnień. Z tego względu pielęgnację najlepiej wykonywać w rękawiczkach ochronnych. Doniczka z rośliną powinna być ustawiona poza zasięgiem dzieci i pupili, którzy mogliby uznać zielone kulki za atrakcyjną zabawkę lub przekąskę.