To drzewo rośnie w szalonym tempie. W kilka lat zyskasz zielony parasol
Topola czarna, znana także jako sokora czy jasiokor, to imponujące drzewo o szybkim wzroście, które nie tylko zdobi krajobraz, ale też pełni praktyczne funkcje w ogrodzie i przestrzeni miejskiej. Dorasta nawet do 30 m, a jej charakterystyczne liście i dekoracyjne kotki przyciągają wzrok. Dowiedz się, jak wybrać odpowiednią odmianę, zadbać o sadzonki i zapewnić roślinie idealne warunki do wzrostu, aby Twój ogród zyskał naturalną ozdobę na lata.
- Topola czarna – charakterystyka i mniej znane nazwy
- Topola nadwiślańska – odmiany
- Topola nadwiślańska (Populus nigra) – uprawa, pielęgnacja, sadzonki
Topola czarna – charakterystyka i mniej znane nazwy
Topola czarna, często określana także jako topola nadwiślańska, znana jest w niektórych regionach Polski pod nazwami sokora lub jasiokor. Niezależnie od nazwy, stanowi stały element polskiego krajobrazu. Drzewo osiąga imponującą wysokość do 30 m, dlatego rzadziej spotykane jest w przydomowych ogrodach, a częściej w parkach i alejkach. Charakteryzuje się szeroką lub kopulastą koroną, a starsze pnie często pokrywają guzowate narośla i cienkie gałązki.
Liście topoli czarnej (Populus nigra) mają charakterystyczny sercowaty kształt, trudno je pomylić z liśćmi innych drzew. Dorastają do 5–12 cm długości i mają formę jajowato-rombowatą lub trójkątną, z charakterystycznie karbowanymi brzegami. Młode liście są zielone z delikatnym czerwonym odcieniem, a wraz z wiekiem stają się ciemnozielone i lekko błyszczące. Spód liści jest jaśniejszy i matowy.
W okresie kwitnienia topola wytwarza kwiaty w formie kotków. Owoce drzewa przybierają postać pękających torebek, które w dużej liczbie wyglądają niczym koraliki nawleczone na sznurek. Nasiona wyposażone są w puszek, który ułatwia ich rozprzestrzenianie przez wiatr.
Na terenie Polski topola czarna ma trzy główne odmiany uprawne: Afghanica, Foemina i Vereecken. Popularna jest również topola włoska, zwana Italica.
Topola nadwiślańska – odmiany
Afghanica
Topola czarna Afghanica wyróżnia się jaskrawobiałą korą, podczas gdy nasada pnia jest ciemniejsza i lekko chropowata. Jej liście, które opadają zimą, są ciemnozielone i trójkątne. Drzewo ma zwartą, kolumnową koronę i dorasta do 15–18 m wysokości. Idealnie nadaje się do sadzenia w alejach, parkach, pasach zieleni, dużych ogrodach czy na terenach przemysłowych.
Foemina
Foemina charakteryzuje się wąskolejkowatym pokrojem. Choć topola czarna zwykle dorasta do 20 m, ta odmiana może osiągać nawet 32 m. Jej gałęzie rozwidlają się szeroko przy szczycie korony. Kora ma barwę szaro-brązową, a kwiatostany przybierają formę zielonych kotków. W maju zrzucają one duże ilości kutneru – gęstych, poplątanych włosków.
Vereecken
Vereecken to odmiana wyhodowana w Holandii w połowie XX wieku. Charakteryzuje się wąską i luźną koroną, a gałęzie lekko wygięte ku górze. Drzewo przybiera półotwarty, kolumnowy kształt i dorasta do 20–25 m wysokości. Liście są zielone, trójkątne i karbowane, opadają zimą. Owoce są zielone, kwiaty czerwone, a kora szara i bruzdowana. Najlepiej sprawdza się w parkach, dużych ogrodach, terenach wiejskich i nadbrzeżnych, pełniąc również funkcję ochronną przed wiatrem.
Topola włoska, Italica
Italica to jedna z najpopularniejszych odmian populus nigra, znana jako topola włoska. Pochodzi z Włoch, a jej sadzonki szybko rozprzestrzeniły się po całej Europie. Sadzenie zaleca się przede wszystkim w miastach, najlepiej w formie szpaleru. Topola dobrze znosi zanieczyszczenia i regularne cięcia.
Topola nadwiślańska (Populus nigra) – uprawa, pielęgnacja, sadzonki
Topola czarna – uprawa
Topola czarna (Populus nigra) rośnie bardzo szybko. Okres jej kwitnienia przypada na przełom marca i kwietnia, a nasiona dojrzewają w maju. W tym czasie następuje naturalne rozmnażanie, gdy lekkie nasiona roznoszone są przez wiatr. Topolę można także rozmnażać poprzez odrosty korzeniowe lub zdrewniałe sadzonki. Sokora, czyli druga popularna nazwa topoli czarnej, preferuje stanowiska słoneczne i wilgotne, jak tereny zalewowe oraz lasy łęgowe.
Drzewo najlepiej rośnie na glebach piaskowych, bogatych w składniki odżywcze. Uprawowo polecana jest do szpalerów i nasad parkowych. Niektóre gatunki mogą pełnić funkcję ozdobną w przydomowych ogrodach, ale należy pamiętać, aby nie sadzić jej zbyt blisko domu z powodu płytkiego systemu korzeniowego. Istotne jest również uwzględnienie rozmiaru drzewa – topola czarna osiąga imponujące wymiary i nie zmieści się w każdym ogrodzie.
Topola czarna – pielęgnacja
Sokora ma niewielkie wymagania, dlatego jej pielęgnacja jest prosta. Drzewo jest światłolubne i preferuje żyzne gleby. Na ubogich piaskach rośnie słabiej, częściej choruje i żyje krócej. Ze względu na naturalne preferencje terenów zalewowych, wymaga regularnego i dość obfitego podlewania.
Ważne jest również zwracanie uwagi na gąsienice, które często żerują na liściach. W razie potrzeby stosuje się środki owadobójcze. Do czynności pielęgnacyjnych należy także usuwanie starych gałęzi i przycinanie w celu prawidłowego ukształtowania drzewa. Jeśli topola rośnie w przydomowym ogrodzie, po około 30–40 latach może wymagać ścięcia.
Sadzenie topoli – sadzonki i ceny
Topola czarna to drzewo szybko rosnące, idealne do zacienienia ogrodu. Prace ogrodnicze rozpoczynamy od wykopania dołu o objętości około 1 m³, przekopania dna i delikatnego poruszenia ścianek. W samym środku umieszczamy sadzonkę, warto przygotować podpórkę i wbić ją obok drzewa. Następnie dół zasypujemy ziemią, dokładnie ubijamy i obficie podlewamy.
Ceny sadzonek topoli czarnej są bardzo przystępne – za pojedynczą roślinę zapłacimy zwykle od 1 do 2 zł.