Kwiat jak z rajskiej plaży, a rośnie nawet w chłodnym klimacie. Pokochasz go!
Hibiskus ogrodowy bywa określany jako róża chińska. Nie jest to zaskakujące, gdyż swoją urodą może rywalizować z królową kwiatów. To roślina o egzotycznym wyglądzie, lecz zaskakująco wytrzymała i odporna. Doskonale nadaje się do ogrodów oraz do uprawy w doniczkach na balkonie.
- Ketmia syryjska: uprawa i pochodzenie
- Hibiskus ogrodowy: uprawa i charakterystyka
- Optymalne warunki do uprawy ketmii syryjskiej
- Pielęgnacja hibiskusa w donicy: jak dbać?
- Jak pielęgnować hibiskusa zimą i wiosną?
- Jak rozmnażać ketmię syryjską w ogrodzie
Ketmia syryjska: uprawa i pochodzenie
Hibiskus syryjski, znany również jako hibiskus ogrodowy lub po prostu hibiskus, jest jednym z najbardziej wytrzymałych na zimno członków tej imponującej grupy roślin. Często używana jest także spolszczona wersja jego nazwy łacińskiej — Hibiscus. Chociaż popularnie nazywany jest chińską różą, nie jest spokrewniony z różami — należy do rodziny ślazowatych, która obejmuje ponad 240 rodzajów i tysiące gatunków. Popularny hibiskus róża chińska (Hibiscus rosa-sinensis) to osobny gatunek, przeznaczony głównie do uprawy w pojemnikach.
Naturalnym środowiskiem hibiskusa syryjskiego są obszary Chin, gdzie dziko rośnie na stromych zboczach, wzdłuż rzek, przy drogach oraz na wysokościach dochodzących do 1200 metrów n.p.m. Od dawna był hodowany w Azji, głównie w Chinach i Korei, skąd rozprzestrzenił się na kraje Orientu. Do Europy dotarł około XVI wieku, przybywając z terenów obecnej Syrii. Czasami błędnie przypisuje się mu biblijną nazwę „róża z Szaron”, jednakże w rzeczywistości roślina ta nie występowała w krajach Lewantu. Przeczytaj także o różach francuskich, również efektownych roślinach ogrodowych.
Hibiskus ogrodowy: uprawa i charakterystyka
Hibiskus ogrodowy zazwyczaj osiąga wysokość do trzech metrów i rozrasta się na około dwa metry szerokości. W korzystnych warunkach przybiera postać szerokiego, dobrze rozgałęzionego krzewu. Liście, które opadają zimą, mają ciemnozielony kolor i mogą mieć formę od owalnej do trójklapowej, zawsze z wyraźnie ząbkowanymi krawędziami. Długość liści wynosi zazwyczaj 7–9 cm.
Roślina kwitnie od połowy lata aż do pierwszych przymrozków, ukazując na nowych pędach imponujące kwiaty o średnicy sięgającej do 12 cm. Pięć płatków tworzy charakterystyczny lejek, a ich kolor zależy od odmiany — może to być czysta biel, niebieski, różowy lub intensywnie czerwony. Niektóre odmiany mają kwiaty pełne, często też w środku płatków pojawia się czerwone przebarwienie i wyraźnie wystający słupek. Więcej o uprawie hibiskusa w doniczce przeczytasz tutaj.
Optymalne warunki do uprawy ketmii syryjskiej
Ketmia syryjska preferuje lokalizacje dobrze nasłonecznione, ale z osłoną przed intensywnym słońcem w południe. Może być również uprawiana w lekkim półcieniu, jednak dostęp do światła rano i po południu wpływa na siłę jej wzrostu i kwitnienia. Ważne jest również, aby wybrać miejsce, gdzie roślina będzie zabezpieczona przed zimowymi wiatrami.
Unikaj sadzenia ketmii w pobliżu zbiorników wodnych oraz roślin wymagających dużo wody — zbyt wilgotne podłoże sprzyja gniciu korzeni. Hibiskus doskonale sprawdza się jako soliter, a także jako część kolorowego żywopłotu. Dzięki zwartej formie dobrze wypełnia przestrzeń w ogrodzie, a jego jaskrawe kolory ożywiają nawet najspokojniejsze zakątki. Jeśli pragniesz dowiedzieć się więcej o hibiskusach, warto sięgnąć po dodatkową literaturę.
Na rozwój i kwitnienie rośliny znaczny wpływ ma jakość gleby. Najlepsze warunki do wzrostu zapewnia ziemia żyzna, dobrze przepuszczalna oraz o kwaśnym odczynie — pH powinno być poniżej 6,5. Hibiskus ogrodowy najlepiej jest sadzić na początku wiosny, zwłaszcza jeśli posiadamy odmianę odporną na mróz. Krótkie przymrozki nie zaszkodzą roślinie, jednak w przypadku bardziej wrażliwych odmian lepiej poczekać, aż ryzyko wiosennych spadków temperatury minie.
Młoda ketmia potrzebuje czasu na przystosowanie się do nowego środowiska, dlatego warto zadbać o to, aby została posadzona możliwie wcześnie. W sąsiedztwie hibiskusa dobrze prezentują się rośliny takie jak kalina koralowa czy ozdobne trawy — np. rozplenica japońska.
Pielęgnacja hibiskusa w donicy: jak dbać?
Hodowla hibiskusa w pojemniku wymaga podobnej pielęgnacji jak ta realizowana w ogrodzie. Trzeba wybrać pojemnik co najmniej dwa razy większy od bryły korzeniowej, najlepiej z warstwą drenażową na spodzie. Warto użyć wysokiej jakości podłoża, które pomoże odpływać nadmiarowi wody.
Latem rośliny ogrodowe zazwyczaj otrzymują odpowiednią ilość deszczu, ale w czasie suszy hibiskus należy podlewać regularnie, upewniając się, żeby woda nie zalegała. Dobrą praktyką jest użycie warstwy ściółki z kory wokół podstawy krzewu — wspomaga ona zatrzymywanie wilgoci i redukuje rozwój chwastów.
Jeśli chodzi o nawożenie, hibiskus nie jest zbyt wymagający. Raz do roku wystarczy zasilić go kompostem, a w czerwcu — tuż przed kwitnieniem — można użyć nawozu płynnego, najlepiej przeznaczonego specjalnie dla hibiskusów. Od września nie należy już stosować nawozów, by nie stymulować wzrostu przed zimą.
Jak pielęgnować hibiskusa zimą i wiosną?
Przycinanie hibiskusa jest istotne, ponieważ kwiaty rozwijają się głównie na jednorocznych pędach. Najlepszy czas na przycinanie to początek maja, po zakończeniu zagrożenia przymrozkami. Młode rośliny przycina się bardziej intensywnie, niemalże do pnia, aby zachęcić je do rozgałęziania. Starsze krzewy powinny być oczyszczane z chorych i suchych pędów, a te rosnące zbyt gęsto przycina się o jedną trzecią.
Starsze rośliny tolerują temperatury do -20°C, ale młode okazy wymagają dodatkowej ochrony. Strefę korzeni przykrywa się jesienią ściółką z liści, igieł lub kory, a nadziemną część zabezpiecza się materiałem jutowym lub agrowłókniną. Rośliny w doniczkach warto umieścić na izolującej podstawce — jak np. ze styropianu — lub przenieść je do jasnego, chłodnego pomieszczenia. Im mniej światła, tym większa szansa, że roślina zrzuci liście i wprowadzi się w stan spoczynku.
Jak rozmnażać ketmię syryjską w ogrodzie
Aby zwiększyć zbiór hibiskusa syryjskiego w ogrodzie, warto rozważyć jego rozmnażanie — jest to możliwe bez posiadania specjalistycznej wiedzy. Są dwa efektywne metody: siew nasion oraz rozmnażanie za pomocą sadzonek pędowych.
Nasiona można zakupić albo zebrać samodzielnie z posiadanych roślin. Najlepiej siać je w pojemnikach, ponieważ na otwartej przestrzeni mogą zostać zjedzone przez ptaki. Rozmnażanie przez pędy polega na pobraniu kawałka łodygi z co najmniej trzema oczkami i umieszczeniu go w wilgotnym podłożu. Po zakorzenieniu sadzonki można je przenieść do ogrodu lub większych donic.
Tak rozmnożone rośliny po kilku latach również zakwitną, upiększając ogród lub balkon tymi samymi, egzotycznymi kwiatami, które przyciągają uwagę i nadają przestrzeni wyjątkowego charakteru.