Pięknotka

Pięknotka - opis, zdjęcia, wymagania, sadzenie, uprawa

Roślina o pięknych, fioletowych owocach jest jeszcze mało znana w Polsce, jako ozdobna roślina ogrodowa. Wbrew pozorom, uprawa tej egzotycznej rośliny nie jest trudna. Ma ona przeciętne wymagania uprawowe, za za pielęgnację odwdzięczy się niezwykłą dekoracją na jesieni, kiedy już nic w ogrodzie nie kwitnie. Poznaj walory dekoracyjne i wymagania uprawowe tej niezwykłej rośliny i dowiedz się jak ją uprawiać w ogrodzie i w doniczce.

Pięknotka - gatunki i odmiany

Jak wygląda pięknotka

Pięknotka (callicarpa) jest krzewem lub drzewem należącym do rodziny jasnotowatych. W przyrodzie Polski nie występuje. Rodzaj ten obejmuje około sto kilkadziesiąt gatunków, które rosną w strefie tropikalnej i subtropikalnej, głównie w Chinach, Australii, Ameryce Południowej i Afryce. Pięknotki znajdują zastosowanie jako rośliny ozdobne, szczególnie pięknotka bodiniera o dekoracyjnych, fioletowych owocach. Niektóre gatunki mają właściwości lecznicze.

Krzew pięknotki dorasta do 3 metrów wysokości. Posiada naprzeciwległe, zaostrzone i owłosione liście zwykle piłkowane lub ząbkowane. U niektórych gatunków liście są zimozielone. Kwiaty pięknotki zebrane są w kwiatostany w kolorze różowym lub jasnoniebieskim. Kwiaty zwykle ukryte są pod liśćmi i nie grają roli jako ozdoba. Dekorację stanowią obfite owoce w kolorze fioletowym. Jesienią liście przebarwiają się jaskrawo tworząc ciekawe tło dla owoców.

Zastosowanie pięknotki jako rośliny uprawianej w ogrodzie i w doniczce

W ogrodzie uprawiamy następujące gatunki i odmiany pięknotki:

• pięknotka Bodiniera (Callicarpa bodinieri),
• pięknotka japońska (Callicarpa japonica),
• pięknotka rozwidlona (Callicarpa dichotoma).

Najbardziej popularnym gatunkiem pięknotki w naszych ogrodach jest bodiniera, której liście zmieniają kolor w czasie sezonu. Gatunek ten pochodzi z Chin. Roślina ta wydaje obfite owoce, nawet posadzona pojedynczo. Gatunek ten ma nieliczne odmiany i dorasta do 3 metrów wysokości.

Pięknotka japońska jest niższa i tworzy koronę o kulistym pokroju. Jesienią jej liście przebarwiają się na żółto i fioletowo. Najniższym gatunkiem jest pięknotka rozwidlona, której liście przebarwiają się na fioletowo i złoto. Gatunki te doczekały się wielu ciekawych odmian. Wyhodowano odmiany pięknotki japońskiej o białych owocach lub o liściach kremowych. Natomiast z pięknotki rozwidlonej wyhodowano odmiany karłowe, również o białych, a nawet śnieżnobiałych owocach.

Krzewy pięknotki zapylają się wzajemnie, dlatego też najlepiej sadzić je w grupie lub parami. Warto pamiętać, że krzewy te stanowią największą ozdobę na jesieni. Dlatego można je wykorzystać w kompozycji z roślinami, które kwitną wcześniej. Zielona pięknotka będzie stanowiła dla nich tło, zaś po ich przekwitnięciu sama rozwinie dekoracyjne owoce.

Pięknotka sprawdzi się posadzona w grupie, w miejscu eksponowanym ogrodu. Warto sadzić grupę pięknotek na jednolitym tle. Wtedy ich owoce będą pięknie wyeksponowane. Pięknotka nie sprawdzi się jako roślina na żywopłot, gdyż jej pokrój jest luźny i swobodny. Krzew ten ma wiotkie, luźno ułożone i delikatne gałązki.

Uprawa pięknotki - wymagania, cięcie, rozmnażanie

Kalikarpa nie jest rośliną łatwą w uprawie. Nie jest mrozoodporna, dlatego wymaga miejsca zacisznego i osłoniętego od wiatru. Lubi słońce, zaś w cieniu będzie rosła słabiej i słabiej owocowała. Można ją uprawiać w gruncie, jednak młode rośliny, do 2 - 3 lat, są wrażliwe na mróz. Mrozoodporność pięknotki określona została na 6B. Oznacza to, że lepiej ją uprawiać w cieplejszych regionach Polski. Należy przygotować krzew do zimy. Jego podstawę obsypujemy grubo ziemią, zaś górna część okrywamy włókniną. W chłodniejszych regionach Polski pięknotka może przemarznąć nawet mimo okrywania. Nawet jeśli części nadziemne przemarzną, roślina szybko się zregeneruje. Przemarznięte pędy przycinamy. Krzew ten kwitnie i owocuje na tegorocznych pędach, dlatego też po przemarznięciu roślina zdąży wydać młode pędy i zakwitnąć.

Na mróz wrażliwe są młode okazy, dlatego starszych krzewów nie musimy już okrywać włókniną. Ważne jest jednak obsypanie korzeni i podstawy pnia ziemią. Jest to o tyle istotne, gdyż głównym walorem dekoracyjnym rośliny są owoce, które utrzymują się na krzewie do pierwszych przymrozków, a nawet całą zimę. Jednak możemy eksponować tylko starsze krzewy. Ponadto owoce krzewu stanowią pokarm dla ptaków.

Innym sposobem prowadzenia rośliny jest uprawa w doniczce na tarasie lub balkonie. W takim przypadku na zimę roślinę wnosimy do pomieszczenia.

Uprawa pięknotki - charakterystyka:

• nie jest mrozoodporna i wymaga okrywania na zimę,
• wymaga regularnego podlewania,
• nie znosi suszy,
• regularne cięcie,
• wymaga regularnego nawożenia.

Wymagania uprawowe pięknotki:

• stanowisko słoneczne,
• miejsce ciepłe i osłonięte od wiatru,
• gleba próchnicza, bogata w składniki odżywcze,
• gleba przepuszczalna,
• ziemia o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie pH,

Warto wiedzieć, że pięknotka nie lubi ziemi zasobnej w wapń i będzie na takiej glebie słabiej owocować. Podłoże nie może być również zbyt wilgotne, gdyż może spowodować przemarzanie rośliny.

Pielęgnacja pięknotki polega na utrzymaniu stałej wilgotności gleby. Warto roślinę ściółkować, aby zapobiec wysychaniu podłoża. Większość gatunków wymaga regularnego nawożenia, tak aby zaopatrzyć roślinę w składniki odżywcze. Wyjątkiem jest pięknotka japońska, która nie lubi nawożenia i źle reaguje na intensywne nawożenie.

Krzew pięknotki wymaga regularnego cięcia, dzięki czemu roślina zachowuje ładny pokrój. Kwiaty i owoce pojawiają się na tegorocznych pędach, dlatego też przycina się pędy zeszłoroczne. Na przełomie lutego i marca przycinamy zeszłoroczne pędy u młodych roślin do 2 - 3 lat. W pierwszym roku po posadzeniu wykonujemy cięcie dość mocna przycinając ⅔ pędów. Należy również przycinać pędy uszkodzone lub przemarznięte zimą.

Najłatwiejsze jest rozmnażanie krzewu przez odkłady pędowe. Przyciskamy gałązkę do ziemi i obsypujemy ziemią. W ten spodów zrobiona sadzonka ukorzenia się.

Pięknotka jest egzotyczną rośliną o charakterystycznych, fioletowych owocach, które pojawiają się na jesieni. Uprawa tej dekoracyjnej rośliny nie jest łatwa, gdyż jest ona wrażliwa na mróz, wymaga przygotowania do zimy i okrywania.