Szafirki

Szafirki - charakterystyka, zdjęcia, kolory, sadzenie, porady

Do jednych z popularniejszych roślin kwitnących wiosną można zaliczyć szafirki. Swoją popularnością cieszą się ze względu na piękne kwiaty, które bardzo długo utrzymują się wczesną wiosną. Szafirki to rośliny niewymagające i niezbyt trudny w uprawie. Choć najpopularniejszą odmianą są szafirki amerykańskie w kolorze niebieskim to coraz częściej można spotkać również inne kolory tej ciekawej rośliny.

Szafirki – opis, uprawa

Szafirki (Muscari) są roślinami cebulowymi, które wytwarzają grona kuleczkowatych, niebieskich kwiatów. Szafirki są odporne na mróz i bardzo łatwe w uprawie. Kwitną w tym samym czasie, co większość roślin cebulowych i bardzo ładnie komponują się z nimi na rabatach wiosennych. Roślina ta obejmuje aż 50 gatunków.

Choć szafirki są roślinami ogrodowymi, z powodzeniem można uprawiać je również w doniczce i cieszyć się ich kwiatami jeszcze przed wiosną. Należy jednak pamiętać o zapewnieniu im chłodnych warunków w okresie zimowym, co hamuje ich kwitnienie do momentu, w którym sami uznamy, że chcemy się cieszyć pięknem ich kwiatów.

W ogrodzie szafirki sadzimy praktycznie tuż pod powierzchnią ziemi na głębokości około 5 do 8 cm. Powinniśmy wybierać dla nich słoneczne stanowiska z przepuszczalną glebą, ponieważ cebulki tych roślin mają tendencję do gnicia. Szafirki możemy sadzić bezpośrednio do gruntu, jednak dobrym pomysłem będzie skorzystanie z koszyczków do sadzenia, które zabezpieczą roślinę przed szkodnikami, które mogą zniszczyć posadzone cebulki kwiatów. Należy pamiętać również, że jest to roślina silnie ekspansywna, dlatego warto, co jakiś czas regulować ilość pojawiających się kwiatów i usuwać nadmiar cebulek. Oczywiście regulacja rośliny konieczna będzie w przypadku sadzenia bezpośrednio w gruncie. Przed nadmiernym rozrastaniem się szafirków może ochronić sadzenie cebulek w koszyczkach.

Jeśli naszym celem jest posadzenie szafirków w doniczce, wsadzimy jej nieco wyżej niż w przypadku sadzenia do gruntu w ogrodzie, a donicę z cebulkami przechowujemy zimą na balkonie lub wkopujemy ją do gruntu. Nie ma konieczności okrywania szafirków, ponieważ znakomicie radzą sobie z niską temperaturą.

Aby pobudzić je do wzrostu i do kwitnienia wystarczy rozpocząć systematyczne podlewanie. Ta informacja przyda się miłośnikom szafirków, którzy sadzą je w donice i planują tworzyć z nich wiosenne aranżacje. Rośliny przyniesione do domu na początku wiosny, bardzo szybko zakwitają i mogą stanowić wiosenną ozdobę pomieszczenia.

Kupując szafirki w marketach, po przekwitnięciu również możemy wsadzić do gruntu w ogrodzie, dzięki czemu nasze kwiaty cieszyć nas będą również w następnym roku. Warto podjąć taki wysiłek, tym bardziej że ich uprawa jest szalenie prosta.

Szafirki – sposób rozmnażania

Najczęściej szafirki rozmnażamy przez podział cebul. Podziału dokonujemy, gdy szafirki są w stanie spoczynku. Najlepiej zrobić to po trzech latach od posadzenia. Gdy liście po zakończonym kwitnieniu staną się żółte, możemy wyciągnąć całą grupę cebul i dzielimy je na mniej liczne skupiska. Niektórzy ogrodnicy decydują się również na wysiew szafirków z nasion. Zazwyczaj sianie roślin w ten sposób,  daje efekt kwitnienia dopiero po około 4 latach. Dlatego warto odczekać, aż szafirki wytworzą więcej cebul i dopiero wtedy dokonać podziału. W ten sposób następnego roku uzyskamy więcej mniejszych kęp, które będą cieszyć pięknymi kwiatami.

Gdzie sadzić szafirki?

Szafirki to piękne kwiaty, które doskonale sprawdzą się w kompozycjach z innymi wiosennymi kwiatami. Warto jednak wspomnieć, że ze względu na ich wysokość powinny zostać sadzone w pierwszym rzędzie rabaty ogrodowej. Doskonałym sąsiedztwem dla szafirków są różnego rodzaju czosnki, które zakwitają zaraz po tym, gdy szafirki kończą kwitnienie. Dzięki temu możemy przedłużyć życie wiosennej rabaty. Dobrym miejscem na sadzenie szafirków są ogrody skalne, na których szafirki posadzone w kępkach prezentują się niezwykle imponująco.

Choć szafirki lubią słoneczne stanowiska, mogą poradzić sobie w częściowo osłoniętych miejscach pod koronami drzew. Trzeba jednak liczyć się z tym, że nie będą tak obficie kwitnąć. Na zbyt ciemnych stanowiskach, cebulki mogą wytworzyć liście, ale nie dojdzie do kwitnienia.

Pielęgnacja szafirków

Szafirki to mało wymagające rośliny, które nie potrzebują dużego zaangażowania w uprawę, bo ich uprawa nie jest zbyt kłopotliwa. Jeśli zależy nam na powiększeniu populacji tych pięknych kwiatów, należy pamiętać o dwóch czynnościach, które z pewnością będą mieć wpływ na rozrost kęp.

Przekwitłe kwiatostany usuwamy, ponieważ roślina zacznie kierować całe swoje zasoby w wytworzenie nasion, a najważniejsze są cebulki. Usunięcie uschniętych kwiatów sprawi, że pobierane przez nią minerały trafią do cebulek i będą mieć duży wpływ na ich wzrost.

Nie usuwamy liści, ponieważ po zakończonym kwitnieniu pobierają one potrzebne składniki odżywcze, które trafiają do cebulek i pozwalają im na wzmocnienie. Liście usuwamy dopiero, gdy zaczną żółknąć. Wtedy też można dokonać podziału kęp, które są zbyt duże. Sama pielęgnacja nie powinna zająć wiele czasu i jest wykonywana jedynie doraźnie. W okresach dużej suszy, gdy liście szafirków są jeszcze zielone, lub gdy trwa kwitnienie, można dodatkowo podlewać te piękne rośliny. To zdecydowanie wzmocni cebulki i wspomoże rozmnażanie.

Najpopularniejsze odmiany szafirków

Planując rabaty wiosenne, warto wziąć pod uwagę posadzenie kilku cebulek szafirków, które z pewnością staną się ozdobą naszego ogrodu. Te niewielkie kwiaty, fantastycznie prezentują się sadzone w kępach i stanowią piękne tło dla wiosennych tulipanów. Decydując się na posadzenie szafirków, pod uwagę można wziąć kilka odmian.

Szafirek amerykański to roślina o kobaltowych kwiatach pojawiających się w kwietniu. Dorasta ona do 25 cm wysokości, a jej liście pojawiają się już jesienią. Ciekawostką może być to, że pozostają zielone nawet zimą i nie ulegają zamrożeniu nawet podczas najostrzejszych mrozów. Usychają późną wiosną, dopiero po zakończeniu kwitnienia.

Szafirek amerykański posiada kilka odmian, między innymi “Cantab” o niebieskich kwiatach z białymi zakończeniami, “Blue Spike” o błękitnych kwiatach i “Early Giant”, którego kwiaty są śliwkowo niebieskie.

Ciekawe są również szafirki drobnokwiatowe, które mają nieco krótsze grona kwiatostanowe od szafirków amerykańskich. Godną uwagi odmianą jest “Alba”, która wytwarza białe dzwonkowate kwiaty, a także odmiana “Carneum”, kwitnąca na różowo.

• Szafirek Latiflum- ciekawym okazem jest szafirek, kwitnący w dwóch odcieniach. Podczas, gdy dolna połowa kwiatostanu jest ciemno fioletowa ich szczyt, ma błękitny kolor.
• Szafirek Saffier- kolejną ciekawą odmianą szafirka jest Saffier, na której kwiatostanach można obserwować zielono niebieskie ombre.
• Szafierk Plumosum -  choć ma fioletowe kwiaty, to zdecydowanie różnią się od większości szafirków, ponieważ tworzą one duże wiechy mniejszych kwiatów o długich i wąskich płatkach.
• Szafirek Valerie Finish- kolejny z serii dwukolorowych. W przypadku tych szafirków mamy do czynienia z lodowym niebieskim połączonym z lekką domieszką zieleni w górnej części kwiatostanu.
• Szafirek Mamon- Te biało zielone kwiat zdecydowanie pięknie komponują się z innymi odmianami szafirków.
• Szafirek Aqua Magic- to zdecydowanie magiczna odmiana o stożkowatych kwiatostanach. Dolna część złożona jest z niebiesko białych kwiatków, które u góry stają się mniejsze i zielone.
• Szafirek Julia- Te wdzięczne szafirki przypominają trochę niezapominajki, jednak zdecydowanie nimi nie są. Kwiaty rozkwitają nierównomiernie i dają fantastyczne połączenie niebieskich kwiatów o zakończeniu białym z zielonymi kulkami jeszcze nierozwiniętych kwiatów, aż po zupełnie biały czubek.

Oczywiście to nie są wszystkie warte uwagi odmiany, których spotkać można wiele. Choć zdecydowanie prym wiodą ciemnoniebieskie szafirki amerykańskie, to warto łączyć je z nowymi i równie ciekawymi odmianami, które będą razem tworzyć fascynujące wiosenne aranżacje.

Niebieskie kwiaty szafirka są jednym z pierwszych zwiastunów, że wiosna nadciąga i zaraz na dobre rozgości się w naszych ogrodach. Intensywna barwa jest tak charakterystyczna, że od niej właśnie roślina zyskała swoją nazwę. Obecnie pojawiają się inne odmiany kolorystyczne, ale niebieskie szafirki i tak są najbardziej popularne i cenione. Dowiedz się, na czym polega uprawa szafirka.

Szafirek – bogactwo kwiatów w ogrodzie

Szafirek amerykański i szafirek groniasty

Wiosenne kwiaty szafirków zna każdy. Piękne, groniaste, intensywnie niebieskie, pojawiają się licznie w ogrodach i parkach. Mało kto wie, że rodzaj szafirek ma dobre kilkanaście gatunków. Dwa występują w Polsce bardzo pospolicie – to szafirek amerykański i szafirek groniasty.

W zasadzie różnice między tymi gatunkami są niewielkie. Obie rośliny dorastają do około 30 cm wysokości. Na szczycie pojedynczych, grubych pędów pojawiają się grona. Kwiaty szafirka to drobne, małe kuleczki, które gęsto oblepiają szczyt łodygi. Kwiatostan jest niezwykle zbity. Ich zapach jest bardzo delikatny, ale dobrze wyczuwalny. Oba szafirki świetnie sprawdzają się w uprawie w ogrodzie i w doniczce.

Zarówno szafirek amerykański, jak i szafirek groniasty mają różne odmiany kolorystyczne. Bardzo dużym powodzeniem cieszą się szafirki białe. Kwiaty odmiany ‘Album’ są bardzo jasne, wręcz śnieżne. Ostatnio na rynku ogrodniczym pojawiły się także szafirki o różowym odcieniu kwiatów. Kwitnienie obu gatunków jest bardzo obfite. Szafirek amerykański to kwiat wart rozważenia.

Inne szafirki jako rośliny cebulowe w uprawie

W uprawie można znaleźć także inne gatunki i odmiany, chociaż pozostałe zdarzają się bardzo rzadko. Szafirek drobnokwiatowy to gatunek naturalnej flory Polski. Jego niebieskie kwiaty są bardzo drobne, mają zaledwie 8 cm długości i zawsze niebieski kolor. Kiedy kwitną, mają ogromny urok i wspaniale się prezentują w każdym zakątku. Naturalnie często rosną w lesie i na łąkach, wykopane cebule dobrze przyjmują się w ogrodzie. Szafirek drobnokwiatowy za to nie za bardzo nadaje się do posadzenia w doniczkach. Roślina nie ma kolorowych odmian.

Szafirek szerokolistny natomiast jest trochę większy. Dorasta do 20 cm wysokości, a kwiaty są nieco bardziej intensywnie wybarwione i o wiele bardziej rzucające się w oczy w ogrodzie. Te niezwykle piękne, wiosenne kwiaty pojawiają się na tle większych liści. Szafirek szerokolistny często pojawia się w uprawie. Doczekał się stworzenia bardzo licznych odmian kolorystycznych – na uwagę zasługują zwłaszcza szafirki białe i żółte.

Kwitnienie - w jakich miesiącach kwitną szafirki?

Odpowiedź na pytanie, w jakich miesiącach kwitną szafirki, wcale nie jest taka prosta. Wszystko zależy od gatunku lub od tego, kiedy je zasadzisz. Jeśli były sadzone na wiosnę, będą kwitły po kilku tygodniach. Te gatunki, które dobrze znoszą chłód mogą zimować w ziemi, a wtedy zakwitają bardzo wcześnie – szafirek szerokolistny nawet w lutym, pozostałe gatunki w marcu. To wiosenne kwiaty, które bardzo długo się utrzymują i chociażby dlatego zasługują na uwagę. Szafirki mogą być także uprawiane w doniczkach, wtedy ich kwitnienie jest możliwe w zasadzie od wiosny do jesieni.

Wszystkie gatunki są niezwykle atrakcyjne. Kiedy kwitną, tworzą gęsty szpaler ciasno ułożonych obok siebie kwiatostanów. Ich zastosowanie jest bardzo szerokie. Nadają się na rabaty, dobrze sprawdzają się jako rośliny obwódkowe, wspaniale wyglądają zasadzone w szpalerach wzdłuż ścieżek.

Sadzenie szafirków

Cebulki – wybór i przechowywanie

Szafirki to rośliny cebulowe. Ich cebule są raczej dość niewielkie, najczęściej mają 8-10 cm średnicy. Bardzo dobrze i szybko się rozmnażają, tworząc liczne cebule przybyszowe, dzięki którym błyskawicznie możesz stworzyć nowe kępy szafirków. Wybrane do sadzenia cebulki powinny być najwyższej jakości. Ich powłoka nie powinna być przesuszona, ale nie może także być zbyt wilgotna. Zwróć uwagę także na to, że cebulki nie mogą być uszkodzone. Niewielkie nacięcia mogą sprawić, że rozprzestrzeni się po nich choroba grzybowa.

Bardzo wielu producentów sprzedaje cebulki szafirków zasypane odpowiednią zaprawą, chroniącą je przed chorobami i szkodnikami. Warto dowiedzieć się tego wcześniej. W takim wypadku nie potrzebujesz ich zaprawić w czasie przechowywania. Cebule przechowuje się w chłodnym i suchym miejscu. Można je włożyć do skrzynki z piaskiem lub do pojemnika z trocinami.

Kiedy sadzić szafirki?

W zasadzie masz dość duży wybór terminów, kiedy sadzić szafirki, jednakże sadzenie najlepiej przeprowadzić jesienią. Szafirek to roślina bardzo odporna na mróz i dobrze radząca sobie ze śniegiem. Dlatego przetrzyma całą zimą bez żadnego szwanku z glebie nawet bez okrywania. Sadzenie jesienne to gwarancja, że szafirki zawitają wraz z wiosną, a ich kwiaty będą wspaniałą ozdobą budzącego się do życia ogrodu.

Kiedy sadzić szafirki? Najlepiej zrobić to w połowie września lub na początku października. Cebulki szafirków w doniczce można sadzić w zasadzie przez całą wiosnę, a nawet zimą. Szafirki mogą rosnąć obok siebie dość gęsto. Idealna rozstawa to 7x10 cm.

Szafirki w doniczce

Jak uprawiać te rośliny cebulowe w domu? Uprawa szafirka w doniczce to świetny pomysł. Ich intensywne, ciekawe kwiaty rozjaśnią każde wnętrze. Co ciekawe, szafirka w doniczce można uprawiać przez cały rok, także zimą. Już kilka tygodni przed tym, jak ogród obudzi się do życia, na twoim parapecie może się intensywnie zaniebieścić. Rozkwitnięte szafirki w pojemnikach i ozdobnych koszach można kupić niemal w każdym markecie. Po przekwitnięciu nie trzeba ich wyrzucać, można je z powodzeniem uprawiać co roku.

Zanim posadzisz szafirki w doniczce, ich cebule trzeba przemrozić. Na kilkanaście tygodni wkłada się je do lodówki, zapakowane na przykład w materiałowy woreczek. Należy je chronić przed nadmiarem wilgoci. Dopiero wtedy nadają się do posadzenia w doniczce. Szafirek powinien zostać postawiony na nasłonecznionym parapecie. Nie ma wymagań co do rodzaju gleby czy wysokiej temperatury.

Uprawa szafirka – wymagania i rozmnażanie

Szafirki w ogrodzie, podobnie jak szafirki w doniczce, nie mają dużych wymagań uprawnych. Dobrze rosną w każdym rodzaju glebie, poza suchą i jałową. Nie straszna im susza, nie boją się wilgoci. Mogą rosnąć zarówno w pełnym słońcu, jak i lekkim zacienieniu. Szafirek będzie się dobrze czuł pod drzewami, zwłaszcza takimi, które zrzucają liście na zimę. Wtedy cebule będą lepiej ochronione przed zimnem.

Szafirki można zostawić na jednym miejscu. Ich przesadzanie nie jest konieczne, jednak warto co roku latem wykopać cebule, by je przejrzeć, oczyścić i oddzielić cebule przybyszowe. Rozmnażanie jest bardzo łatwe, ponieważ można je bez większego problemu rozdzielić. Rozmnażanie pozwala na uzyskanie bardzo wielu nowych roślin, które można wysadzić na stałe miejsce lub po przemrożeniu do doniczek.

Uprawa szafirka w ogrodzie i w doniczce

Uprawa szafirka: podlewanie i nawożenie

Jak uprawiać te kwiaty cebulowe w domu? Przed sadzeniem roślin warto na podłoże rozłożyć kompost lub zastosować wieloskładnikowy nawóz do roślin kwitnących. Jeśli jednak chcesz, by kwitnienie było bardzo intensywne, w trakcie sezonu warto jednorazowo podać większą dawkę nawozu wieloskładnikowego. Najlepiej sprawdzi się nawóz mineralny, płynny lub granulowany do rozpuszczenia w wodzie. Wystarczy go podać w czasie podlewania. Dzięki temu szafirek dłużej utrzyma kwitnienie i będzie się bardzo dobrze prezentował. Nawożenie przeprowadza się wyłącznie od kwietnia do końca maja. Kiedy kwiaty się zasuszą, zabieg będzie już niepotrzebny.

Uprawa szafirka nie jest skomplikowana, ale trzeba bardzo skrupulatnie pilnować podlewania, zwłaszcza wiosną. Intensywne kwitnienie bardzo wyczerpuje rośliny, dlatego na początku potrzebują wody i składników odżywczych. Później podlewanie jest konieczne tylko w przypadku długotrwałych susz.

Uprawa szafirka: zimowanie

Szafirki zimują w ogrodzie, w ziemi, jednakże uprawa szafirka wymaga okresu spoczynku. Pozostawienie cebul w ziemi nie będzie błędem i rośliny prawdopodobnie znów wypuszczą kwiaty, jednak lepiej wykopać je latem, kiedy kwitnienie się zakończy. Cebule należy wyciągnąć i bardzo ostrożnie oczyścić. Wszystkie uszkodzone lub nadgnite trzeba od razu wyrzucić, by zapobiec rozwojowi chorób grzybowych.

Cebulki powinny być przechowane przez całe lato aż do jesieni. Wtedy możliwe jest przesadzanie. Te wiosenne kwiaty mogą być utrzymywane na tym samym stanowisku jakieś 4-5 lat, jednak potem przesadzanie jest koniecznością, ponieważ po takim czasie istnieje ryzyko pojawienia się chorób grzybowych. Przesadzanie do gleby nie wymaga przemrożenia, ale już cebule przybyszowe sadzone do doniczki tego potrzebują.

Szafirki w doniczce

Przyjęło się, że szafirki to wiosenne kwiaty, ale uprawiane w pojemnikach mogą zdobić w zasadzie przez cały rok. Jeśli tylko zapewnisz im kilkutygodniowy okres spoczynku a następnie kilkutygodniowy okres przechłodzenia, możesz sadzić je do doniczki, kiedy tylko masz ochotę.

Kiedy sadzić szafirki do pojemników? Mniej więcej 6 tygodni przed tym, kiedy chcesz cieszyć się ich wyjątkowymi kwiatami. Szafirki w doniczce nie mają bardziej wygórowanych wymagań niż ich ogrodowi kuzyni. Muszą być jednak regularnie podlewane, zwłaszcza, jeśli stoją w słońcu na balkonie czy tarasie lub w domu nad kaloryferem.

Szafirek nie ma konkretnych wymagań co do rodzaju i wielkości doniczki. Toleruje nawet zbyt dużą ciasnotę, więc rośliny w pojemnikach mogą być sadzone bardzo gęsto. Rzadko zapada na choroby i szkodniki i chętnie kwitnie, chociaż może potrzebować nawożenia. Szafirki sadzi się do pojemników wypełnionych świeżą, zasiloną wcześniej glebą, ale w trakcie kwitnienia warto podać im dodatkową dawkę nawozu wieloskładnikowego do roślin kwitnących.

Szafirek nie lubi zbyt wysokiej temperatury. Optymalna temperatura do rozwoju rośliny to 11-18 stopni, dlatego lepiej znaleźć dla niego chłodniejsze pomieszczenie. W wysokiej temperaturze szafirki nie rozpoczynają kwitnienia.