Szczawik

Szczawik – odmiany, wymagania, uprawa, nawożenie, rozmnażanie

Szczawik to popularna roślina, którą coraz częściej spotyka się w polskich ogrodach. Pielęgnacja i uprawa szczawiku nie jest trudna, dlatego chętnie hodujemy roślinę w domu. Jakie wymagania ma szczawik doniczkowy? Czy dla osób początkujących w ogrodnictwie roślina jest trudna w pielęgnacji? Sprawdź najważniejsze informacje.

Szczawik doniczkowy w domu – pielęgnacja i uprawa rośliny, krok po kroku

Jak wygląda szczawik? Odmiany rośliny, które można hodować

Szczawik jest niewielką byliną, która należy do rodziny szczawikowatych. Roślina pochodzi z Brazylii, gdzie w stanie naturalnym rośnie do ok. 25 cm. W Polsce zobaczyć możemy ją wyłącznie jako roślinę balkonową lub doniczkową. Szczawik nie jest wysoki, jednak wytwarza przepiękne, bujne kępy trójkątnych, dekoracyjnych liści. Zwykle mają długie ogonki i są trójdzielne, przez co wielu osobom przypominają koniczynę. Liście szczawika są ciemnopurpurowe, jednak znajdują się na nich również jaśniejsze przebarwienia. Kwiaty szczawika są z kolei ozdobne i pojawiają się na początku lata. Ich kształt podobny jest do dzwonka. Kwiaty przebarwiają się na różowo lub biało, tworząc luźne grona. Szczawik zaliczany jest do długo kwitnących roślin pokojowych. Warto zaznaczyć, że rozkwitnięte kwiaty mogą utrzymywać się na szczawiku nawet przez 6 miesięcy.

Szczawik trójkątny w domu powinien mieć dostęp do jak największej ilości rozproszonego światła. Najlepszy dla niego będzie parapet wschodni. Nie wystawiaj szczawika na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ponieważ przez nie może zmienić swój charakterystyczny kolor na brązowy. Roślina często ulega poparzeniu, dlatego lepiej trzymać ją w półcieniu. Warto dodać, że liście są wrażliwe i przy zbyt intensywnym, ale też zbyt mocnym oświetleniu mogą opadać. Podczas uprawy szczawika ważne jest, aby zapewnić roślinie temperaturę oscylującą między 18 a 22 st. C. Jeśli kwiat nie będzie miał zapewnionej wystarczającej ilości światła oraz temperatury, jego liście mogą stać się wyjątkowo drobne. W niektórych przypadkach mogą też… w ogóle się nie pojawić. Latem najlepiej wynieść szczawik do ogrodu. Możesz też wystawić go na balkon. Staraj się jednak, aby na roślinę nie padały promienie słońca. Jesienią i zimą pozwól szczawikowi przejść w okres spoczynku w domu.

Ziemia dla szczawika powinna być żyzna i przepuszczalna. Zadbaj o to, aby pH podłoża było lekko kwaśne lub obojętne. Warto użyć uniwersalną ziemię do kwiatów, dodając do niej np. piasek. Szczawik dzieli się na wiele gatunków. Do tej pory zliczono ich ok. 700 sztuk. Część z popularnych gatunków uprawiana jest jako rośliny domowe. Inne z kolei traktowane są jak chwasty. W sklepach ogrodniczych najczęściej spotkać można odmianę Aga, która wyróżnia się czerwono-fioletowymi liśćmi. Równie popularna jest odmiana Pink Paula z zielono-białymi liśćmi, a także Karo Silver o zielonych liściach z białymi rysunkami. Trzeba jednak zaznaczyć, że kwiaty odmiany Pink Paula rozkwitają na różowo, a Karo Silver są białe.

Podlewanie, nawilżanie i nawożenie szczawiku – krok po kroku

Szczawik lubi wilgotne podłoże. Powinno się jednak podlewać roślinę dość oszczędnie. Szczawik gromadzi wodę w korzeniach, dlatego zawsze należy poczekać do momentu, aż wierzchnia warstwa podłoża nieco przeschnie. Szczawik nie lubi przelania, a także zalegającej wody w glebie. Doprowadza to niestety do porażenia bulw przez szkodniki i choroby. To z kolei sprawia, że bulwy gniją. Używając wody do podlewania rośliny, zadbaj o to, aby była przegotowana. Musi być odstana i mieć pokojową temperaturę. Szczawik fantastycznie czuje się przy umiarkowanej wilgotności powietrza. W ogrodzie jest zbyt gorąco i sucho? Zadbaj zatem o prawidłowy mikroklimat wokół rośliny. Nie zraszaj liści! Aby szczawik mógł się prawidłowo rozwijać, należy ustawić doniczkę na tacy z mokrymi kamyczkami. Możesz również ustawić w okolicy szczawiku wysokiej jakości nawilżacz powietrza.

Bardzo ważne jest nawożenie szczawiku. Właśnie na nim opiera się pielęgnacja rośliny. Szczawik doskonale odnajduje się w żyznej ziemi. W okresie wegetacji należy zatem nawozić go nawet co dwa tygodnie. Pamiętaj również, że szczawik wytwarza dużą ilość pąków kwiatowych – jednak wyłącznie gdy podłoże nie jest specjalnie użyźnione. Rośliny zadowolą się składnikami zawartymi w glebie. Właśnie dlatego zaleca się nawożenie szczawika mniej więcej po półtora miesiącu od posadzenia cebulek. Czym nawozić roślinę? Wielu ogrodników poleca zastosowanie nawozu dla roślin kwitnących. Właśnie w takim nawozie powinna znaleźć się duża dawka potasu. Dzięki niemu szczawik będzie pięknie rozkwitał, a jego liście intensywnie się wybarwią.

Co wiadomo na temat uprawy szczawiku? Powinieneś to wiedzieć!

Zimowanie, rozmnażanie i uprawa szczawiku w domu – prawidłowa pielęgnacja

Jeśli tylko masz możliwość, pozwól przejść szczawikowi w stan spoczynku. Najlepiej zadbać o to na przełomie października / lutego. Ogranicz podlewanie, gdy liście rośliny zaczną robić się brązowe lub zamierać. Pozwól im zrobić to naturalnie i nie przycinaj liści zbyt wcześnie. Pamiętaj również o tym, że cebulki cały czas pobierają z nich składniki odżywcze. Jeśli zbyt szybko pozbędziesz się liści, w konsekwencji doprowadzisz możesz do ich osłabienia. Gdy szczawik przejdzie już w stan spoczynku, przenieś doniczkę do pomieszczenia o temperaturze ok. 10-15 st. C. To jednak nie koniec! W okresie spoczynku szczawiku należy ograniczyć podlewanie rośliny. Warto też całkiem zaprzestać nawożenia. W marcu (okolica przedwiośnia) należy wyjąć cebule szczawików z doniczki, a później przesadzić je do żyznej, świeżej ziemi. Zauważyłeś, że rośliny zaczęły kiełkować? Wobec tego zapewnij im słoneczne miejsce w ogrodzie i zacznij na nowo podlewać.

Rozmnażanie szczawika trójkątnego nie jest skomplikowanym zadaniem. Dzięki niemu można uzyskać zaskakujące, znakomite efekty. Roślina może wytworzyć dużą ilość cebul przybyszowych, dzięki którym szybko narodzą się nowe szczawiki. Przełom lutego / marca to idealny czas na wyjęcie rośliny z doniczki, a następnie delikatne oddzielenie nowych cebulek. Cebulki szczawika należy sadzić maksymalnie po 10 sztuk w jednym pojemniku. Najlepiej robić to na głębokości ok. 1 cm. Postaraj się umieścić doniczki w pomieszczeniu, w którym będzie panować temperatura ok. 5-10 st. C. Jeśli chodzi o podlewanie, staraj się robić to oszczędnie. Zauważyłeś pojawiające się kiełki? Wobec tego podnieś temperaturę i zacznij zwiększać podlewanie szczawiku.

Szczawik nie jest trudną w uprawie rośliną. Znakomicie sprawdzi się u osób, które nie mają wielkiego doświadczenia w hodowli kwiatów. Szczawik świetnie odnajduje się w miejscach, gdzie jest dużo światła słonecznego i ciepła. Nie powinien jednak zostać narażony na bezpośrednie działanie słońca. W przeciwnym razie może ulec poparzeniu. Idealna pod uprawę szczawiku będzie ziemia znajdująca się we wschodniej części ogrodu. Może być jednak tak, że podczas intensywnego słońca po południu trzeba będzie osłonić szczawik. Jeśli słońce będzie działać zbyt intensywnie, liście mogą się odbarwić, a wygląd całej rośliny znacznie pogorszyć. Latem najlepiej hodować szczawik w temperaturze ok. 15-18 st. C. Zimą średnia temperatura nie może schodzić poniżej 10 st. C. Inaczej roślina może obumrzeć. Szczawik nie jest wymagający, jeśli chodzi o odczyn i stan podłoża. Na dziko urośnie zarówno w przepuszczalnej, jak i żyznej ziemi. W uprawie domowej powinien świetnie poradzić sobie również w uniwersalnej, klasycznej ziemi do kwiatów. Jeśli zechcesz delikatnie rozluźnić ziemię, dosyp do niej korę. Powinna stanowić ok. 30% mieszanki.

Pamiętaj o… chorobach!

Szczawik poleca się początkującym hodowcom roślin ogrodowych. Dlaczego? Otóż jest nie tylko prostą w uprawie byliną, ale też odporną na wiele szkodników i chorób rośliną. Mimo wszystko nie oznacza to jednak, że szczawik jest całkiem od nich wolny. Najczęściej spotykaną przypadłością jest rdza, którą wywołuje grzyb rdzawnikowy. Jego obecność możesz rozpoznać po pomarańczowo-brązowych plamach na liściach. W celu wyleczenia rośliny z grzyba rdzawnikowego należy dokładnie wyciąć uszkodzone chorobowo liście. W następnej kolejności powinno się częściowo spryskać liście odpowiednim preparatem grzybobójczym. Jesienią daj szczawikowi odpocząć – najlepiej zasusz roślinę, ponieważ grzyb rdzawnikowy nie rozwija się na suchych liściach. Wiosną przesadź szczawik do świeżej gleby, a także nowego pojemniczka lub donicy. Możesz również wykonać profilaktyczny, zapobiegający chorobom oprysk młodych liści. Najlepiej zastosować do tego fungicyd.

Szczawik to popularna roślina, którą coraz częściej spotyka się w polskich ogrodach. Dowiedz się, jak wygląda pielęgnacja i uprawa szczawiku, krok po kroku.

Zarówno szczawik ogrodowy jak i podobny do niego kwiat doniczkowy to bardzo ciekawe rośliny. Występują w wielu odmianach, takich jak szczawik trójlistny, szczawik różowy czy purpurowy. W naturze rosną na całym świecie. Warto uprawiać je w doniczce lub ogrodzie. Podpowiadamy, zatem jak sadzić i pielęgnować szczawiki.

Szczawik – urocza koniczynka i jej charakterystyka

Szczawik, z łaciny oxalis, to kwiat reprezentujący rodzinę szczawikowatych. Ta grupa jest niezwykle liczna, według niektórych klasyfikacji taksonicznych należy do niej około 700 gatunków. Szczawiki w naturze występują na całym świecie. Jednakże najpowszechniejsze są w Afryce i Ameryce Południowej. W naszym kraju naturalnie rośnie wyłącznie szczawik zajęczy. Oxalis to gatunek, który najlepiej rozwija się w lasach, na terenach skalistych i piaszczystych. Warto też dodać, że uprawa niektórych odmiana w celach ozdobnych jest bardzo popularna. To przede wszystkim nimi zajmiemy się w tym artykule.

Szczawik to koniczynka, która nie osiąga zbyt dużych rozmiarów. W zależności od odmiany może dorastać do 10-20 cm wysokości. Zazwyczaj ma trzy lub cztery owalne listki osadzone na cienkich pędach. Wyjątkiem jest tu szczawik dziewięciolistny, którego budowa jest nieco bardziej skomplikowana. Jeżeli zaś chodzi o kwiat tej rośliny to przybiera on różne barwy i rozmiary. To również zależy od konkretnej odmiany. Do tego tematu powrócimy opisując wybrane okazy.

Szczawik, jako kwiat doniczkowy

Do uprawy domowej często wybierany jest szczawik trójkątny. Jego druga, zwyczajowa nazwa to szczawik purpurowy. Ciekawostką jest fakt, że ta roślina poradzi sobie również w ogrodzie. Świetnie pasuje do aranżacji skalnych. Może dorastać do 20 cm wysokości, ma ozdobne liście zbierające się w niewielkie kępki. Wyglądem bardzo przypominają koniczynę, choć są dużo większe. Składają się z trzech trójkątnych płatków w mocno czerwony kolorze. Stąd właśnie pochodzi nazwa szczawik purpurowy. Roślina w okresie kwitnienia, na przełomie lipca i sierpnia, wytwarza delikatne, białe lub jasnoróżowe kwiaty.

Szczawik purpurowy to sukulent, zatem doskonale wykorzystuje zasoby wody. Dzięki temu jego uprawa nie sprawia dużych trudności. Preferuje stanowiska ciepłe i nasłonecznione, lecz nie może być ciągłe wystawiony na działanie słońca. Najlepsza dla niego temperatura to w lecie powyżej 18°C a w zimie w okolicach 10°C. Jeśli chodzi o glebę to w pojemniku powinna znajdować się mieszanka do kwiatów doniczkowych. By cebulki prawidłowo się rozwinęły należy zadbać o drenaż i kwaśny odczyn podłoża. Pielęgnacja to przede wszystkim regularne podlewanie, w upalne dni przeprowadza się je regularnie.

Nie tylko szczawik purpurowy może być uprawiany w domu. Kolejną propozycją jest oxalis czterolistny zwany też szczawikiem Deppego. Ta koniczynka, co już wskazuje nazwa, ma cztery sercowate listki o bardzo ciekawym kolorze. Na ich zewnętrznej powierzchni pojawiają się bordowe plamki. Opisywany kwiat doniczkowy dorasta do 20 cm wysokości. W stan kwitnienia wchodzi na przełomie czerwca i lipca. Wtedy na sztywnych łodygach pojawiają się delikatne, różowe lub purpurowe kwiatuszki. Ten gatunek w przeciwieństwie do przednika jest odporny na niskie temperatury.

Jak sadzić cebulki tej urokliwej rośliny? Wczesną wiosną umieszcza się kilka sztuk w doniczkach lub pojemnikach. Następnie przysypuje się je centymetrową warstwą ziemi. Wtedy uzyskamy kilka dekoracyjnych kępek. Szczawik czterolistny to koniczynka lubiąca wilgotne ale nie podmokłe podłoże, więc na dnie donicy wykładamy warstwę drenażu. Poza tym gleba musi być świeża i stosunkowo żyzna. Nie należy zapominać o odpowiednim stanowisku, uprawa powiedzie się w miejscu ciepłym i nasłonecznionym. Ten kwiat doniczkowy nie sprawia problemów, choć potrzebna jest mu pewna pielęgnacja. Najważniejsze jest utrzymywanie stale wilgotnego podłoża, przy czym nie może być przelane. Istotne jest też nawożenie.

Szczawik ogrodowy – równie piękny kwiat

p>Do ogrodów często wybierany jest oxalis chilijski, który z uwagi na kwiat może być określany, jako szczawik różowy. W sklepach można odnaleźć cebulki odznaczające się obwodem sięgającym 6-7 cm. Ten gatunek odznacza się kępiastym pokrojem i niewielką wysokością, 10-15 cm. Do tego dochodzą ciekawe liście, dłoniaste i składające się z kilku listków. Roślina kwitnie w czerwcu i lipcu, w tym czasie wydaje kwiaty składające się z sześciu różowych płatków i żółtego środka. Jak sadzić te szczawik ogrodowy? Tę czynność wykonuje się jesienią, cebulki umieszcza się w ziemi na głębokość 2-5 cm. Wymagania uprawowe i pielęgnacja nie różnią się od innych odmian.

Poza domem, szczególnie w ogrodach skalnych może się też rozwijać szczawik dziewięciolistny. Jest to niska bylina tworząca zwarte, poduszkowate kępy. Kwitnie od maja do lipca i wytwarza kwiaty barwy różowej. Dlatego też ten gatunek również może być określany, jako szczawik różowy. Szczawik ogrodowy to również odmiana różkowata. Choć jest uznawana za chwast, może być ciekawą dekoracja. Bardzo dobrze czuje się na każdej glebie, przez co staje się bardzo ekspansywny. Jeśli jego uprawa nie była naszym celem bardzo ciężko jest się go pozbyć. Jest to płożący szczawik trójlistny, który wytwarza drobne, żółte kwiaty. Tym sposobem przedstawiliśmy najpopularniejsze szczawiki. Wiemy już jak sadzić i jak wygląda pielęgnacja tych ciekawych roślin.