Drzewa ozdobne

Judaszowiec chiński przypomina wyglądem swojego kanadyjskiego krewnego, ma jednak nieco większe kwiaty i strąki, i jest mniej odporny na mróz. Fioletowoczerwone kwiaty wyrastają nie tylko na gałęziach, ale i bezpośrednio na pniu. Stanowi bardzo efektowną ozdobę wiosennego ogrodu.

Buk pospolity 'Purpurea Tricolor' jest odmianą o efektownym zabarwieniu liści. W ciągu sezonu zmieniają wielokrotnie kolor od różowego wiosną przez brunatnozielony do żółtego i brązowego jesienią. Po opadnięciu liści ozdobę stanowi gładki, szary pień drzewa. Doskonale nadaj się do tworzenia kompozycji kolorystycznych w dużym ogrodzie.

Klon zwyczajny 'Globosum', zwany klonem kulistym, jest jedną z wielu odmian hodowlanych tego gatunku, która powstała w 1873 roku w Belgii. Wyrasta na niewielkie drzewo o charakterystycznej kulistej koronie o średnicy do 6 metrów. Błyszczące, zielone liście klonu zmieniają swój kolor jesienią na żółty.

Kordylina australijska jest wiecznie zielonym drzewem, endemicznym gatunkiem Nowej Zelandii. W naszych warunkach może być uprawiana tylko w doniczkach. Wyglądem przypomina dracenę, z którą jest blisko spokrewniona. W okresie letnim wnosi egzotyczny akcent na balkony i tarasy.

Wiąz polny jest nizinnym gatunkiem występującym na całym terenie Polski. Wyrasta na okazałe drzewo, tworząc liczne odrosty od korzeni i pnia. Ozdobę stanowią asymetryczne w nasadzie liście, które długo pozostają zielone i późno opadają.

Magnolia purpurowa uprawiana od wieków w Azji Wschodniej, trafiła do Europy pod koniec XVIII wieku i szybko zyskała trwającą do dzisiaj popularność. Ze skrzyżowania magnolii purpurowej z magnolią nagą powstała najpiękniejsza chyba magnolia pośrednia i jej liczne odmiany.

Jarząb brekinia jest drzewem rodzimego pochodzenia o długiej tradycji, o czym świadczy jego starosłowiańska nazwa gatunkowa i potoczna. Bardzo popularny kiedyś brzęk popadł w zapomnienie i słusznie zaczyna ponownie pojawiać się w ogrodach. Ozdobę stanowią podobne do klonu liście i owoce w formie małych jabłuszek.

Brzoza omszona jest gatunkiem rodzimego pochodzenia, typowym dla siedlisk podmokłych i zabagnionych. Jest drzewem bardzo dekoracyjnym i może rosnąć w ogrodzie pod warunkiem, że podłoże będzie torfowe i wilgotne. Znosi niewielkie ocienienie i jest całkowicie odporna na mróz.

Olsza szara jest rodzimym gatunkiem, który w korzystnych warunkach wyrasta na okazałe drzewo, często jednak przybiera krzaczasty pokrój. W odróżnieniu od olchy czarnej ma liście ostro zakończone i dwa tygodnie wcześniej rozwija kwiaty. W starszym wieku jej gładka kora staje się popielatoszara - stąd epitet gatunkowy "incana".

Brzoza brodawkowata 'Youngii' jest odmianą o malowniczej, parasolowatej koronie, wyhodowaną w Anglii około 1870 roku. Nazwa upamiętnia lekarza Thomasa Young'a. Nadaje się szczególnie do sadzenia w niewielkich ogrodach, nad sadzawkami i w pobliżu tarasów.

Magnolia wielkokwiatowa przyciąga uwagę okazałymi, białymi kwiatami pachnącymi cytryną i dużymi, błyszczącymi liśćmi. Jej kwiaty należą do największych rozwijanych przez drzewa. Nie zrzuca liści na zimę. Na pierwsze kwiaty trzeba jednak poczekać kilka lat po posadzeniu drzewka.

Klon jesionolistny 'Flamingo' jest odmianą o szczególnie dekoracyjnych liściach. Wykazuje oryginalne, rzadko spotykane połączenie kolorów; liście 'Flamingo' posiadają dużą różową obwódkę na młodych przyrostach, która z czasem wybarwia się na biało. Jest mało wymagający i łatwy w uprawie. Doskonale nadaje się do tworzenia barwnych kompozycji drzew i krzewów.

Rosnąca dziko również w Polsce jabłoń leśna samoczynnie utworzyła przed wiekami krzyżówkę z jabłonią niską (Malus pumila), dając początek jabłoni domowej uprawianej obecnie na świecie w tysiącach kultywarów. Wprawdzie małe owoce jabłoni dzikiej są kwaśne i twarde, i nie specjalnie nadają się do spożycia, jednak drzewo jest bardzo dekoracyjne i warto posadzić je w ogrodzie.

Leszczyna turecka jest wolno rosnącym drzewem o regularnej, stożkowej koronie, która z wiekiem poszerza się i zaokrągla. W ogrodzie pełni rolę dekoracyjną, ponieważ jej owoce są wprawdzie jadalne, ale trudne do zbioru i raczej mało smaczne. Wykazuje dobrą odporność na mróz i zanieczyszczenie powietrza.

Buk pospolity 'Purple Fountain' jest bardzo malowniczą, holenderską odmianą o płaczącym pokroju, przewieszonym wierzchołku i ciemnoczerwonych liściach, które jesienią przebarwiają się na żółto. Oryginalna, zwieszająca się korona drzewa sprawia, że wygląda ono dekoracyjnie również w okresie bezlistnym. Doskonale nadaje się do mniejszych ogrodów.

Mylony czasem z klonem japońskim klon Shirasawy pochodzi z wysp japońskich, a nazwą gatunkową upamiętnia botanika Yasuyoshi Shirasawa. Ozdobę drzewa stanowią liście soczyście zielone wiosną, żółknące latem i zmieniające jesienią barwę na pomarańczową do karminowoczerwonej, a także drobne kwiaty z czerwonawym kielich i żółtawymi płatkami oraz dojrzewające czerwone skrzydlaki.

Głóg ‘Paul’s Scarlet’ jest odmianą hodowlaną rodzimego głogu dwuszyjkowego. Główną jego ozdobę stanowią pełne, ciemnoczerwonoróżowe, szkarłatne kwiaty. Nazwa odmiany jest nieco zagadkowa: "scarlet" odnosi się do koloru kwiatów, natomiast tajemniczy Paul jest prawdopodobnie imieniem elfa, ponieważ według irlandzkich legend, wróżki i elfy kryją się często w tym głogu.

Magnolia parasolowata zawdzięcza polską nazwę wyjątkowo dużym liściom, osadzonym parasolowato na końcach pędów. Ozdobę drzewa stanowią okazałe, kredowobiałe kwiaty oraz bardzo dekoracyjne, czerwone owoce. Kwiaty rozwijają się dopiero po rozwoju liści, przez co nie są narażone na przemarzanie.

Judaszowiec kanadyjski 'Ruby Falls' jest formą płaczącą o bordowych, młodych liściach, co tłumaczy nazwę odmianową. Powstał jako mieszaniec odmian ‘Lavender Twist’ i ‘Forest Pansy’. Ozdobę stanowią duże, sercowate liście w czerwonorubinowym kolorze oraz intensywnie różowe kwiaty wyrastające wprost na pniu i na starych pędach.

Wiąz drobnolistny jest dekoracyjnym drzewem pochodzącym z Azji Wschodniej. W swojej ojczyźnie dorasta do 25 m wysokości, jednak w naszych warunkach tworzy raczej krótki pień i szeroką, kulistą koronę. Drobne liście są pojedynczo ząbkowane. W uprawie spotyka się kilka odmian hodowlanych tego gatunku.

Klon tatarski jest niewysokim drzewem lub ugałęzionym, dużym krzewem, występującym w południowo-wschodniej Europie i w Azji Mniejszej. Na Dalekim Wschodzie rośnie podgatunek klonu tatarskiego - klon ginnala. W naszych warunkach obie formy botaniczne klonu tatarskiego oraz kultywary są uprawiane w ogrodach jako rośliny ozdobne.

Surmia wielkokwiatowa jest północnoamerykańskim gatunkiem egzotycznie wyglądającego drzewa. Jej sercowate liście o długości do 30 cm są większe niż u surmii bignoniowej, a silnie pachnące, białe kwiaty rozwijają się około dwóch tygodni wcześniej przed innymi uprawianymi u nas surmiami. Długie strąki pozostają na drzewie przez całą zimę.