Ogród orientalny

Irga pozioma jest krzewem o nisko rozpostartych pędach i charakterystycznych rozgałęzieniach, które przypominają ości ryby. Latem zapewnia efektowną okrywę ciemnozielonych liści, a jesienią bogactwo jaskrawych owoców i pięknie przebarwione liście. Ze względu na wyjątkową wartość dekoracyjną, pochodząca z Chin irga pozioma szybko stała się popularnym krzewem w europejskich ogrodach.

Zimozielona trzmielina Fortune’a nosi nazwisko szkockiego botanika, który przywiózł ją z Chin do Europy. Korzenie przybyszowe (jak u bluszczu pospolitego) umożliwiają roślinie wspinanie się po murach, drzewach i ścianach. Pędy płożące się po ziemi tworzą efektowne kobierce. Liczne odmiany różnią się przede wszystkim kolorem liści.

Hortensja kosmata nie tworzy wprawdzie ogromnych kwiatowych kul i stożków na wzór swoich krewniaczek — hortensji ogrodowych i bukietowych, ale jej dwubarwne kwiatostany na tle ciemnej zieleni liści są niezwykle efektowne. Nazwa gatunkowa nawiązuje do liści pokrytych gęsto miękkimi włoskami. Kwiaty płonne ustawione na obwodzie, pełniące funkcję przywabiania owadów, mają kolor biały, natomiast kwiaty tworzące nasiona są niebieskofioletowe.

Jałowiec chiński jest dalekowschodnim gatunkiem o zmiennym pokroju i dwojakiego rodzaju ulistnieniu. Młodociane rośliny mają ostre, kłujące igły, zebrane po 2 lub 3, a dojrzałe - tępo zakończone łuski. Gatunek jest dwupienny, okazy żeńskie tworzą niewielkie szyszkojagody, po dojrzeniu niemal czarne.

Róża wielokwiatowa została sprowadzona do Europy z Dalekiego Wschodu pod koniec XVIII wieku i szybko stała się cennym gatunkiem o wielu odmianach. Miała wielkie znaczenie w tworzeniu nowych odmian i całej grupy róż wielokwiatowych albo rabatowych. Małe, pachnące kwiaty rozwijają się obficie na ubiegłorocznych pędach. Doskonale nadaje się do tworzenia ogrodowych kompozycji.

Róża damasceńska zalicza się do bardzo starych gatunków róż, na wyspie Samos była hodowana już ponad 3000 lat temu. Urzekający zapach róż damasceńskich był opisywany w Księdze 1001 Nocy. Do europejskich ogrodów trafiły w XIII wieku przywiezione przez krzyżowców. Pod względem botanicznym róża damasceńska jest prawdopodobnie hybrydą róży francuskiej (R. gallica) i róży fenickiej (R. phoenicia).

Rozwar wielkokwiatowy ze swoimi dużymi, niebieskimi dzwonkami kwiatów stanowi efektowną ozdobę ogrodu skalnego albo rabaty z bylinami. Ciekawe wyglądają też pąki kwiatowe, duże i rozdęte, zwykle szaroniebieskie, przypominające małe baloniki.

Kaki, bardzo smaczne i zdrowe owoce hurmy wschodniej, znane są powszechnie z supermarketów. Chociaż egzotyczne drzewo wytrzymuje spadki temperatury tylko do około -15 stopni, to jego uprawa możliwa jest w pewnych warunkach również u nas. Na egzemplarzach szczepionych owoce mogą pojawić się już po 3-4 latach, na wyhodowanych z nasion — po 8-10 latach.

Szachownica cesarska jest jedną z najbardziej efektownych przedstawicielek rodziny liliowatych. Rozwija duże kwiaty w kolorze żółtym, pomarańczowym i czerwonym. W odróżnieniu od innych lilii, są one skierowane pionowo w dół, jakby zawieszone na łodydze. Nazwa rodzajowa rośliny Fritillaria pochodzi od łacińskiego słowa fritillus = „kubek do gry w kości” i nawiązuje do formy kwiatu.

Grujecznik japoński jest bardzo dekoracyjnym drzewem o ciekawym pokroju i efektownym przebarwieniu liści. Oryginalną cechą grujecznika japońskiego jest roztaczany przez jego liście zapach cynamonu i karmelu, albo przyprawy do pierników. Botaniczna nazwa rodzajowa wskazuje na podobieństwo liści grujecznika do judaszowca - Cercis.

Nitkowate i delikatne liście ostnicy wyglądają jak anielskie włosy. Jedwabiście połyskujące łodygi wznoszą się ku niebu i tworzą wyjątkowy nastrój. Ostnica cieniutka wnosi do ogrodu barwną odmianę. Wygląda dekoracyjnie nawet w okresie zimy.

Lilia azjatycka to nie nazwa gatunkowa rośliny, ale nazwa dużej grupy hybryd, które powstały z gatunków wschodnioazjatyckich, głównie Lilium davidii, Lilium maculatum, Lilium pensylvanicum i Lilium lancifolium. Należy do nich większość lilii ogrodowych. Poza urodą kwiatów odznaczają się odpornością na chłód i choroby oraz łatwością uprawy.

Języczka pomarańczowa jest efektowną i łatwą w uprawie byliną ozdobną na wilgotne stanowiska. Duże liście i zebrane w wiechy pomarańczowe koszyczki kwiatów stanowią widoczne z daleka barwne akcenty kompozycji. Nadaje się szczególnie do ogrodów nadwodnych.

Hortensja bukietowa ‘Pinky Winky’ jest nową odmianą wyhodowaną w Belgii i dostępną w handlu od 2003 roku. W porównaniu z innymi odmianami tej hortensji rośnie wolniej i ma bardziej zwarty pokrój. Bardzo dekoracyjne kwiatostany szybko zmieniają biały kolor na różowy, a nawet czerwony.

Hortensja bukietowa 'Silver Dollar' jest odmianą wyhodowaną w Holandii pod koniec XX wieku. Efektowne kwiatostany zbudowane z czteropłatkowych kwiatów płonnych mają kolor białokremowy. W odróżnieniu od wielu innych odmian nie nabierają z czasem różowego odcienia i długo zachowują swój kolor.

Niecierpek gruczołowaty jest jednoroczną rośliną, sprowadzoną do Europy z Himalajów ze względu na swoją wartość dekoracyjną. Ma efektowne kwiaty bardzo lubiane przez pszczoły, ale jako uciekinier z ogrodów lubi rozprzestrzeniać się na nowym terenie, wypierając lokalne gatunki. Jest uprawiany jako roślina ozdobna i miododajna.

Kalina wonna jest pochodzącym z Chin krzewem, który zalicza się do roślin "kwitnących zimą". W naszych warunkach zakwita zwykle od stycznia do marca jeszcze przed rozwojem liści. Botaniczna nazwa gatunkowa upamiętnia Reginalda Farrera podróżnika i kolekcjonera roślin, który opisał wiele nowych gatunków między innymi z Chin.

Suchodrzew chiński jest zimozielonym krzewem o niskim, krzaczastym pokroju. Pochodzi z chłodnych lasów Chin i jest krewnym znajomej krzewuszki albo jagody kamczackiej. Doskonale nadaje się do roli rośliny okrywowej, można też tworzyć z niego niskie formowane żywopłoty.

Albicja jedwabista jest niewielkim drzewem, którego urodę trudno jest przecenić - biało-różowe pędzelki kwiatów nadają jej egzotycznego uroku, a filigranowe liście tańczą przy najlżejszym powiewie wiatru. Nazwa rodzajowa upamiętnia Filippo degli Albizzi, florenckiego przyrodnika, który jako pierwszy przywiózł roślinę z Konstantynopola do Europy w połowie XVIII wieku. Epitet gatunkowy julibrissin oznacza w języku perskim „jedwabny kwiat” i nawiązuje do długich pręcików, przypominających jedwabne nici.

Szkarłatka jagodowa przybyła do nas z Azji Południowo-Wschodniej jako roślina ozdobna. Potocznej nazwy "szkarłatka jadalna" nie należy traktować całkiem dosłownie, ponieważ niektóre części rośliny uchodzą za trujące, a poza tym przypisuje się jej działanie psychoaktywne. W Chinach roślina była znana i wykorzystywana do celów leczniczych i spożywczych już 3000 lat temu.

Pałka szerokolistna jest byliną z długim kłączem, rosnącą nad brzegami wód i tworzącą rozległe szuwary. Zarówno kłącza, jak i pędy, kwiatostany oraz nasiona tej rośliny są jadalne. Na dodatek może pełnić w ogrodzie funkcję dekoracyjną.

Modrzew japoński jest bliskim krewnym modrzewia europejskiego, zadomowionym na japońskiej wyspie Honsiu. Epitet gatunkowy upamiętnia Engelberta Kaempfer'a (1651-1716), niemieckiego przyrodnika i podróżnika. W uprawie ogrodowej, oprócz formy botanicznej, można spotkać rozmaite kultywary modrzewia japońskiego.