Rośliny o dużej tolerancji na różne gleby

Rozplenica perłowa, nazywana prosem afrykańskim, jest rośliną zbożową uprawianą od trzech tysięcy lat. Rozwija się podobnie jak kukurydza i osiąga wysokość 3-4 m. Długie, ciemnozielone liście trawy oraz duże, cylindryczne kwiatostany stanowią w ogrodzie efektowną ozdobę. W uprawie występują często odmiany o ciemnych liściach.

Dereń biały 'Elegantissima' jest jedną z najpopularniejszych odmian tego gatunku o dekoracyjnych liściach i pędach. Liście ma dwubarwne, szarozielona blaszka liściowa posiada szeroką, białą, nieregularną obwódkę. W okresie bezlistnym ozdobą krzewu są pędy pokryte czerwoną korą.

Leszczyna południowa 'Purpurea', rozłożysty krzew o ciemnoczerwonych liściach przez okres wegetacji, jest czasem brany za kultywar leszczyny pospolitej. Czerwone są nie tylko liście i pędy, ale również okrywa owoców - "orzechów laskowych". Doskonale nadaje się do roli solitera albo jako element ogrodowej kompozycji.

Malwa różowa, uprawiana w ogrodach od wieków, jest prawdopodobnie mieszańcem i pochodzi z Bałkanów albo południa Włoch. Kojarzona kiedyś głównie z pejzażem polskiej wsi, może stanowić ozdobę każdego ogrodu. Liczne odmiany malwy różowej rozwijają zwykle kwiaty pełne w rozmaitych kolorach.

Delikatna, ażurowa korona oraz zwiewne grona drobnych, różowych kwiatów tamaryszka francuskiego tworzą w ogrodzie efekt lekkości. Ozdobę stanowią również pomarańczowe pędy tamaryszka. Krzew jest wytrzymały na suszę i zasolenie gleby.

Irga 'Major' jest kultywarem irgi Dammera, zimozielonym krzewem o płożących się i ukorzeniających pędach. Poza ciemnozielonymi liśćmi ozdobę tej irgi stanowią białe kwiaty i bardzo liczne jasnoczerwone owoce. W roli rośliny okrywowej tworzy piękne, zimozielone kobierce.

Oliwnik srebrzysty jest północnoamerykańskim krzewem, sprowadzonym do Europy na początku XIX wieku. Jego ozdobę stanowią duże, błyszczące, srebrzyste liście. Owoce są jadalne, ale niezbyt smaczne i mączyste.

Trzcinnik piaskowy jest rodzimym gatunkiem trawy o niewielkich wymaganiach siedliskowych. W uprawach leśnych stanowi uciążliwą konkurencję dla młodych drzew, natomiast w ogrodzie wysokie kępy trzcinnika z pióropuszami kwiatów nadają rabatom lekkości. Nazwa rodzajowa pochodzi od greckiego słowa kalamagrostis = "trawa trzcinowa".

Dereń 'Flaviramea' jest odmianą hodowlaną derenia rozłogowego szczególnie odpowiednią na wilgotne miejsca w ogrodzie, ponieważ lubi takie stanowiska i znosi nawet czasowe zalewanie. Pod koniec zimy i na przedwiośniu efektowną ozdobę krzewu stanowią jaskrawo zielone lub zielonożółte pędy i gałązki.

Platan wschodni jest śródziemnomorskim gatunkiem, wyrastającym w swojej ojczyźnie na bardzo okazałe, monumentalne drzewo do 40 m wysokości. W naszych warunkach sadzony jako drzewo dekoracyjne osiąga znacznie skromniejsze rozmiary. Razem z platanem zachodnim tworzy hybrydę znaną jako platan klonolistny.

Brzoza nadrzeczna jest północnoamerykańskim drzewem rosnącym na brzegach rzek i innych mokrych miejscach. Stanowi ogrodową atrakcję dzięki wielopniowej formie wzrostu i efektownej korze o zmiennej barwie od kremowej, przez rdzawą, aż do niemal czarnej i łuszczącej się płatami.

Klon 'Drummondii' jest starą odmianą klonu zwyczajnego wprowadzoną do handlu pod koniec XIX wieku. Szczególną ozdobę tego niedużego drzewa stanowią barwne liście, które rozwijając się są różowe, później stają się jasnozielone i mają na brzegu szeroką, nieregularną, kremową obwódkę. Wczesną wiosną wspaniały efekt dają bardzo liczne baldachogrona drobnych, żółtych kwiatów.

Surmia żółtokwiatowa jest pochodzącym z Chin niewysokim drzewem, które do każdego ogrodu wnosi element egzotyki. Ozdobę surmii stanowią zarówno duże, sercowate liście, jak i oryginalne, pachnące kwiaty zebrane w kwiatostany przypominajcie nieco kwiatostany kasztanowca. Jesienią i zimą pozostają na drzewie owoce w formie długich, prostych strąków.

Pęcherznica kalinolistna 'Luteus' jest nieznanego pochodzenia odmianą o efektownie zabarwionych liściach. Na słonecznym stanowisku są intensywnie żółte, w cieniu zielonkawożółte, a jesienią przebarwiają się na kolor czerwonożółty. Ozdobę stanowią również białe, półkuliste kwiatostany, a potem czerwone owoce.

Wszyscy znają zachwycające swoją urodą wiosenne magnolie, natomiast rozwijające się latem kwiaty magnolii Siebolda wciąż stanowią ogrodową ciekawostkę. Są białe, pachnące, z wyraźnym czerwonym środkiem i pojawiają się na drzewach dopiero w lecie.

Topola kanadyjska jest umowną nazwą zbiorczą odmian powstałych ze skrzyżowania europejskiej topoli czarnej (Populus nigra) z topolami amerykańskimi, m.in. z topolą deltoidalną (Populus deltoides). Pierwsze tego typu mieszańce powstały na początku XVIII wieku we Francji. Rozmaite formy topoli kanadyjskiej pełnią w ogrodach rolę drzew dekoracyjnych.

Tawuła brzozolistna jest karłowym krzewem dalekowschodniego pochodzenia, o zwartym pokroju. Dorosłe krzewy są rozłożyste, mają większą szerokość niż wysokość. Główną ozdobę stanowią białe kwiaty zebrane w płaskie kwiatostany.

Krzewuszka 'Bristol Ruby' jest jedną z najpiękniejszych odmian krzewuszki cudownej, a wyhodowana została w połowie XX wieku w Stanach Zjednoczonych. Odznacza się intensywnie purpurową barwą kwiatów i obfitym kwitnieniem.

Pod względem botanicznym topola włoska nie jest gatunkiem, ale wyhodowanym we Włoszech na przełomie XVII i XVIII wieku kultywarem topoli czarnej. Topola czarna 'Italica' jest jedną z nielicznych odmian dekoracyjnych topoli. Jest klonem męskim (rozwija tylko męskie kwiaty) o bardzo szybkim wzroście i bardzo wąskiej, wrzecionowatej jak u cyprysów koronie.

Topola szara jest powstającym w naturalnych warunkach, spontanicznie, mieszańcem topoli białej (Populus alba) i topoli osiki (Populus tremula). Drzewo posiada wiele cech pośrednich pomiędzy gatunkami rodzicielskimi, wykazuje też ogromną zmienność form i odznacza się niezwykle szybkim wzrostem.

Topola balsamiczna jest północnoamerykańskim gatunkiem o pachnących pąkach i liściach. Jest okazałym drzewem o prostym pniu i regularnym pokroju. Oprócz gatunku botanicznego nazwą "topola balsamiczna" określa się często rozmaite odmiany i mieszańce sztucznie wyhodowane.

Rosnący dziko w Azji lotos orzechodajny jest byliną o szczególnym znaczeniu w kulturze Dalekiego Wschodu. Duże liście posiadają szczególną strukturę powierzchni, która daje "efekt lotosu", czyli zdolność samooczyszczania. W naszych warunkach lotos można uprawiać w pojemnikach.