Rośliny do półcienia

Klon palmowy jest niewątpliwie najbardziej popularnym gatunkiem spośród klonów ozdobnych. Ten elegancki Azjata przybiera różne formy liści i wzrostu w zależności od odmiany. Stanowi efektowny składnik ogrodowych kompozycji. Jesienią jego liście przebarwiają się wspaniale w żółtoczerwone kolory.

Liczne nazwy lokalne i zwyczajowe bzu czarnego świadczą o tym, że jest on popularną rośliną stosowaną w celach leczniczych i spożywczych od wieków. Piękne kwiatostany i efektowne owoce stanowią zalety bzu czarnego jako krzewu ozdobnego w ogrodzie.

Tropikalna palma areka, która swoim lekkim, powiewnym pióropuszem liści wprowadza do mieszkania wakacyjny nastrój przez cały rok. Dosyć szybko rozwija duże, pierzaste liście o soczyście zielonym kolorze. W domowych warunkach bardzo trudno jest nakłonić tę roślinę do kwitnienia.

Jeśli ktoś szuka rośliny doniczkowej, która może przynieść szczęście i pieniądze, powinien rozpocząć uprawę grubosza jajowatego. W swojej afrykańskiej ojczyźnie dorasta do czterech metrów wysokości, ale w naszych domowych warunkach wygląda znacznie skromniej. Starsze drzewko szczęścia może nawet zakwitnąć.

Aktualne wyniki badań rodzaju botanicznego Dieffenbachia wykazały, że niektóre gatunki są tylko synonimami tego samego gatunku Dieffenbachia seguine. W niczym nie zmienia to jednak wyjątkowej atrakcyjności i urody hodowanej w doniczkach difenbachii. Pstre, nakrapiane i wzorzyste liście cieszą się od lat dużym zainteresowaniem miłośników roślin.

W swojej tropikalnej środkowoamerykańskiej ojczyźnie wyrasta pachira wodna na okazałe drzewo. W uprawie doniczkowej osiąga wysokość do dwóch metrów. Urzeka urodą liści i malowniczym pokrojem, a na dodatek przynosi szczęście — tak przynajmniej twierdzą znawcy feng shui.

Bez lilak, duży krzew z pachnącymi wiechami kwiatów, trafił do Europy z Imperium Osmańskiego w XVI wieku. Szybko znalazł miejsce w wiejskich ogrodach najpierw we Francji, a potem w innych krajach Europy Środkowej. Popularność lilaka pospolitego zdecydowanie wzrosła od połowy XIX wieku, kiedy wyhodowano wiele odmian o różnych kolorach kwiatów.

W ciepłych krajach szeflera drzewkowata od dawna jest sadzona jako krzew ozdobny w parkach i ogrodach. W naszych warunkach jest popularną rośliną doniczkową. Główną ozdobę stanowią duże, przypominające parasolki liście. W warunkach domowych szeflera rzadko kwitnie.

Późnym latem rozplenica japońska zachwyca swoimi pierzastymi kwiatostanami w kształcie szczotki do butelek. Aż do zimy tworzą ciekawe akcenty na słonecznych rabatach. Ozdobna trawa rośnie gęstymi kępami o wysokości do metra. Nazwa rodzajowa Pennisetum znaczy po łacinie właśnie tyle, co "pierzasta szczotka".

Skrzyp polny jest jedną z najstarszych roślin zielnych na Ziemi. W czasach swojej świetności dorastał do 30 m, a dzisiaj osiąga zaledwie 50 cm. Chociaż przypięto mu etykietę agresywnego chwastu, który trzeba zwalczać, skrzyp polny można z powodzeniem wykorzystać do tworzenia ogrodowych kompozycji oraz w celach leczniczych.

Morwa biała kojarzy się przede wszystkim z hodowlą jedwabników, których larwy żywią się liśćmi tego drzewa. Uprawiana od wieków w Chinach, również u nas stała się popularna jako roślina ozdobna, a także dostarczająca jadalnych owoców. Do ogrodu wprowadza trochę egzotycznego nastroju.

Szczególnie dekoracyjna jesienią, kiedy liście przebarwiają się na kolor jaskrawoczerwony. Efektowne są również owoce z czerwonymi osnówkami. Odporna na mróz.

W odróżnieniu od azjatyckich hortensji ogrodowej i bukietowej hortensja krzewiasta ma swoją ojczyznę na wschodzie Stanów Zjednoczonych w Appalachach. W ogrodach spotyka się zwykle nie gatunek botaniczny, ale jego kultywary.

Cienioznośne i odporne na mróz pnącze. Pokrywa mury i ściany, a przy tym rozwija dekoracyjne kwiatostany. Może służyć jako roślina okrywowa.

Rosnące u nas w ogrodzie azalie japońskie nie są typowym gatunkiem botanicznym, ale całą grupą odmian i mieszańców. Ich wspólną cechą są opadające na zimę liście. Cenione są ze względu na ogromne bogactwo kwiatów.

Zarówno zwisające, jak i pnące się, mało wymagające epipremnum jest doskonałą rośliną zieloną do dekoracji mieszkania. W swojej tropikalnej ojczyźnie rośnie jako liana, czepiając się drzew specjalnymi korzeniami. W warunkach domowych zakwita bardzo rzadko.

Zroślicha stopowcowa jest znana jako szybko rosnące pnącze doniczkowe o pięknych liściach. Jest spokrewniona z tak popularnymi roślinami, jak epiprepnum, diffenbachia, filodendron albo cantedeskia. Kształt liści tego gatunku może się kojarzyć ze stopą gęsi albo ostrzem strzały. Odmiany hodowlane zroślichy stopowcowej mają często liście w rozmaitych, często cieniowanych kolorach.

Pochodząca z Afryki Południowej cantedeskia etiopska zyskała w Polsce dużą popularność już pod koniec XIX wieku. Trochę dziwna i trudna do wymówienia nazwa rodzajowa upamiętnia w włoskiego botanika, którym był Giovanni Zantedeschi. Obok formy botanicznej istnieją liczne mieszańce międzygatunkowe i bardziej kolorowe kultywary.

Efektowne białe kwiatostany, dekoracyjne czerwone owoce i piękne jesienne przebarwienie liści sprawiają, że kalina koralowa jest cenionym krzewem ogrodowym. Nazwa tego pięknego krzewu brzmi podobnie we wszystkich językach słowiańskich, co świadczy o bardzo dawnej jej genezie. Poza formą botaniczną spotyka się w ogrodach liczne odmiany hodowlane kaliny koralowej.

Zimozielone drzewo o bardzo powolnym wzroście. Rodzimy gatunek objęty ochroną już w XV wieku ze względu na nadmierne pozyskanie cennego drewna.

Bardzo efektowna odmiana hodowlana hortensji krzewiastej. Bardzo duże półkuliste kwiatostany są złożone z kwiatów płonnych. Pięknie wygląda w roli solitera, jak również w nasadzeniu grupowym. Dziki gatunek pochodzi z Appalachów, a odmianę 'Annabelle' wyhodowano w USA.

Piękno kwitnącej piwonii drzewiastej (zwanej też krzewiastą) jest niezrównane. Jej historia jest związana z Chinami od ponad 2000 lat. Do Europy trafiła po raz pierwszy dopiero w XVIII wieku. W przyrodzie nie spotyka się już dzikiej formy tego gatunku — za to ogrodnicy rozwijają wciąż nowe odmiany.