Rośliny na słoneczne stanowisko

Frezja ogrodowa jest ogólną nazwą grupy odmian i hybryd różnych gatunków frezji. Ich delikatne liście i pachnące kwiaty stanowią doskonałą ozdobę na rabacie i w wazonie. Urodę frezji odkryto ponad sto lat temu. Wyhodowano odmiany przystosowane do chłodniejszych temperatur.

Znana powszechnie dynia zwyczajna trafiła w XVI wieku do Europy. We Włoszech ogrodnikom udało się wyhodować odmianę o podłużnych owocach, którą nazwano „zucchina”, czyli "mała dynia". Przejęliśmy tę nazwę podobnie jak Niemcy i Anglicy. Nasi wschodni sąsiedzi natomiast, którzy stykają się z turkijskimi językami, nazywają tę odmianę dyni zdrobniale „kabaczok” od „kabak” = „dynia”. Jak widać, w obu wypadkach chodzi o tę samą grupę odmian dyni zwyczajnej.

Glicynia chińska jest ozdobnym pnączem ze zwisającymi gronami niebieskofioletowych motylkowych kwiatów. Jest długowieczną rośliną, której pędy dorastają do ponad 10 m długości. Nazwa rodzajowa upamiętnia niemiecko-amerykańskiego lekarza Caspara Wistar'a. Etymologiczny błąd — wisteria zamiast wistaria — został jednak w oficjalnej nomenklaturze zachowany.

Lekko pikantne, o orzechowym smaku liście rukoli można znaleźć w wielu sałatkach i zupach. Jako przyprawę wykorzystuje się też nasiona rukoli. Do Europy Zachodniej trafiła prawdopodobnie razem z Rzymianami. Po dłuższym zapomnieniu, rukola ponownie zyskała dużą popularność.

Krzewy obsypane wiosną kwiatami w różnych odcieniach żółci to przeważnie forsycja pośrednia w jednej ze swoich licznych odmian. Popularna forsycja pośrednia nie jest gatunkiem botanicznym, ale mieszańcem forsycji zwisłej i forsycji zielonej. Na skutek ocieplania się klimatu, forsycja zakwita coraz wcześniej.

Brokuł jest łatwym w uprawie warzywem kapustnym o delikatnych w smaku pąkach kwiatowych. Podobnie jak u kalafiora, jadalne "róże" brokułu składają się z nierozwiniętych kwiatostanów. Uprawa we własnym ogrodzie pozwala na zbiór zawsze świeżych warzyw, ponieważ zebrane tuż przed kwitnieniem pąki nie dają się długo przechowywać.

Tuja szmaragd należy do najpiękniejszych iglaków spotykanych w ogrodach. Ma zwarty i gęsty pokrój, co nadaje drzewu bardzo elegancki wygląd. Świeżą, soczystą zieleń zachowuje również zimą. Efektownie wygląda w roli solitera, ale może też tworzyć gęste zasłony w formie żywopłotu.

Klon palmowy jest niewątpliwie najbardziej popularnym gatunkiem spośród klonów ozdobnych. Ten elegancki Azjata przybiera różne formy liści i wzrostu w zależności od odmiany. Stanowi efektowny składnik ogrodowych kompozycji. Jesienią jego liście przebarwiają się wspaniale w żółtoczerwone kolory.

Aronia czarna pochodzi ze wschodnich obszarów Ameryki Północnej, gdzie dla rdzennych mieszkańców od wieków była cenionym źródłem pożywienia w okresie zimowym. Na początku XX wieku została odkryta przez rosyjskiego botanika Iwana Miczurina i przewieziona do Rosji. Bardzo szybko doceniono zalety tego krzewu w całej Europie.

Liczne nazwy lokalne i zwyczajowe bzu czarnego świadczą o tym, że jest on popularną rośliną stosowaną w celach leczniczych i spożywczych od wieków. Piękne kwiatostany i efektowne owoce stanowią zalety bzu czarnego jako krzewu ozdobnego w ogrodzie.

Kwitnące krokusy pod koniec zimy są jedną z pierwszych atrakcji ogrodu i zwiastują początek nowego sezonu. Zakwitają bardzo wcześnie i tworzą kolorowy dywan na trawniku. Fascynujące widowisko powtarza się każdego roku na nowo.

Batat albo słodki ziemniak, noszący botaniczną nazwę wilec ziemniaczany, nie jest spokrewniony ani z ziemniakami, ani z topinamburem. Znany od tysięcy lat jest dzisiaj uprawiany na wszystkich cieplejszych obszarach. Istnieją też odmiany ozdobne o dekoracyjnych liściach.

Egzotyczna trawa o nazwie miskant chiński jest piękną krewniaczką naszych zbóż i może stanowić efektowną ozdobę każdego ogrodu. Gęste kępy miskanta z ogromnymi wiechami kwiatów należą do najbardziej wyrazistych elementów ogrodowych kompozycji. Istnieje cala paleta odmian tego gatunku.

Dynia Hokkaido jest małą odmianą dyni olbrzymiej (Cucurbita maxima), pochodzącą z Japońskiej wyspy Hokkaido. Od lat 90. ubiegłego wieku jest uprawiana również w Europie. Jej owoce zawierają aromatyczny, słodki i bezwłóknisty miąższ o smaku kasztanów. Cienka, jaskrawopomarańczowa skórka jest również jadalna.

Amarylis jest prawdziwą gwiazdą pośród roślin doniczkowych. Nie bez powodu nosi imię pięknej pasterki z wierszy Wergiliusza. Na mocnej, pełnej łodydze rozwija do 12 pasteloworóżowych kielichów (są też odmiany o białych kwiatach). Często mylona z amarylisem zwartnica ma tylko 3-4 duże kwiaty na łodydze pustej w środku.

Jeśli ktoś szuka rośliny doniczkowej, która może przynieść szczęście i pieniądze, powinien rozpocząć uprawę grubosza jajowatego. W swojej afrykańskiej ojczyźnie dorasta do czterech metrów wysokości, ale w naszych domowych warunkach wygląda znacznie skromniej. Starsze drzewko szczęścia może nawet zakwitnąć.

Kawon, czyli arbuz zwyczajny, jest uprawiany w wielu krajach o ciepłym klimacie. Chociaż istnieją odmiany radzące sobie w naszych warunkach, to jednak wymagania cieplne rośliny są nadal wysokie. Aby utrzymać optymalną temperaturę w granicach 22-28ºC, najlepiej jest uprawiać tego egzotycznego kuzyna dyni w szklarni albo tunelu.

Petunia nie jest nazwą rodzajową roślin kwiatowych, ale zbiorczą nazwą grupy odmian petunii ogrodowej, która z kolei powstała w Anglii jako hybryda Petunia axillaris i Petunia integrifolia. Surfinie, czyli petunie o malowniczo zwisających pędach, wyhodowali pod koniec XX wieku Japończycy.

Uprawiane od dawna formy selera odznaczają się korzennym aromatem, korzystnym dla zdrowia składem chemicznym oraz różnorodnością zastosowania. Trochę dziwnie brzmiąca nazwa rośliny pochodzi od lombardzkiego "selleri", liczby mnogiej od "sellero". Istnieją odmiany botaniczne selera uprawiane jako warzywo liściowe albo korzeniowe.

Pochodzący z obszarów tropikalnych i subtropikalnych melon jest pod względem botanicznym gatunkiem ogórka. Mimo egzotycznego pochodzenia bliżej mu do naszego zielonego ogórka niż do arbuza. Melon ma wysokie wymagania cieplne wobec stanowiska i przebiegu pogody.

Bez lilak, duży krzew z pachnącymi wiechami kwiatów, trafił do Europy z Imperium Osmańskiego w XVI wieku. Szybko znalazł miejsce w wiejskich ogrodach najpierw we Francji, a potem w innych krajach Europy Środkowej. Popularność lilaka pospolitego zdecydowanie wzrosła od połowy XIX wieku, kiedy wyhodowano wiele odmian o różnych kolorach kwiatów.

Kalafior jest ulubioną odmianą kapusty warzywnej, ponieważ jego białe nierozwinięte pędy kwiatowe można przyrządzać w kuchni na różne sposoby. Zadomowiony na obszarze śródziemnomorskim, od XVI wieku rozprzestrzenił się po całej Europie. W uprawie istnieje wiele kultywarów kalafiora.