Mrozoodporność

Milin wielkokwiatowy pochodzi z południowo-wschodnich obszarów Chin i jest pnączem o efektownych, lejkowatych kwiatach. Ich korona jest szerzej otwarta niż u północnoamerykańskiego krewniaka. Wadą milinu chińskiego jest mała mrozoodporność rośliny, która w naszych warunkach wymaga pełnego okrycia przed zimą.

Pochodzący ze wschodnich obszarów śródziemnomorskich drakunkulus zwyczajny, niesłusznie nazywany lilią, jest rzadko spotykany w naszych ogrodach, chociaż sposobem uprawy przypomina popularne dalie. Zalicza się do roślin ogrodowych o najbardziej efektownych i największych kwiatach. Charakterystyczna dla rodziny obrazkowatych spatha ma długość do pół metra i podobnej długości albo dłuższą kolbę kwiatową.

Ostnica mocna jest endemicznym gatunkiem występującym w zachodnim i centralnym obszarze śródziemnomorskim. Zasiedla tam powierzchnie stepowe i jasne lasy. Tworzy luźne kępy albo rozrasta się w formie murawy. Bardzo wąski liście są zwykle w okresie suszy zwinięte. Ozdobę stanowią długie kłosy kwiatostanów.

Rozplenica japońska 'Little Bunny' jest ozdobną trawą kępkową, najniższą spośród odmian tego gatunku. Ozdobę stanowią wąskie, zielone liście oraz puszyste, walcowate kwiatostany, które pojawiają się pod koniec lata. Zielonkawe początkowo kłosy stają się z czasem kremowobiałe.

Różowa odmiana trawy pampasowej, Cortaderia selloana 'Rosea', jest bardzo efektowna i rzadko spotykana. Z gęstych kęp długich liści wyrastają puszyste kwiatostany o różowej barwie. Pewną wadą tej ozdobnej trawy jest brak pełnej mrozoodporności, co wiąże się z koniecznością zimowej ochrony.

Len nowozelandzki, wbrew swojej nazwie w wielu językach europejskich, nie ma nic wspólnego z prawdziwym lnem i zgadza się tylko endemiczne miejsce pochodzenia. Europejscy osadnicy na Nowej Zelandii nazwali Phormium tenax lnem, ponieważ włókna przypominały im znajomą roślinę. Bardzo ważny dla Maorysów i mający szerokie zastosowanie len nowozelandzki w naszych warunkach jest tylko efektowną rośliną doniczkową.

Żyworódka pierzasta, mylona często z żyworódką Daigremonta, również tworzy małe roślinki-rozmnóżki liściowe, ale w odróżnieniu od innych gatunków swojego rodzaju dopiero wtedy, gdy odłamany liść leży na ziemi. Żyworódka pierzasta zafascynowała nawet sławnego niemieckiego poetę i przyrodnika Johanna Wolfganga von Goethe - w Niemczech jest nazywana „rośliną Goethego”.

Kalatea różowokropkowana pochodzi z deszczowych lasów Brazylii, a także Boliwii, Ekwadoru, Kolumbii i Peru, i przypomina wyglądem kalateę Makoya. Ozdobę rośliny stanowią duże liście o efektownych wzorach i kolorach. Na ciemnozielonej blaszce liściowej widoczny jest szeroki nerw główny oraz kremowe albo różowe smugi. W uprawie potrzebuje dużej wilgotności i temperatury.

Alokazja olbrzymia jest efektowną, egzotyczną byliną, której wielkie, sercowate liście i imponujący wzrost w pełni uzasadniają nazwę i tworzą w mieszkaniu nastrój dżungli. Roślina jest bardzo trwała, przez cały rok wygląda świeżo i zielono, wymaga jednak dla siebie dużo miejsca.

Daktylowiec kanaryjski jest bardzo dekoracyjną rośliną i najczęściej uprawianą palmą w pomieszczeniach. Duży, zielony pióropusz pierzastych liści wnosi latem na taras i balkon powiew egzotycznego Południa. Jest rośliną dwupienną, co oznacza, że kwiaty męskie i żeńskie rozwijają się na dwóch różnych egzemplarzach.

Lawenda francuska 'Anouk' nie jest rośliną mrozoodporną i w naszych warunkach musi być uprawiana w pojemnikach, które zimę spędzą w ciepłym pomieszczeniu. Pachnące, fioletowe kwiaty pojawiają się w maju i czerwcu, i mogą ponownie rozwijać się we wrześniu. Kwiatostan tej lawendy jest zwarty, beczułkowaty, ze skrzydlatymi przysadkami.

Sansewieria gwinejska 'Golden Hahnii' jest odmianą, która odznacza się bardzo dekoracyjnymi, żółto-zielonymi liśćmi. Tworzy zwarte rozety, szerokich, barwnych liści. Dodatkową atrakcję rośliny stanowią mocno pachnące, kremowobiałe kwiaty.