Berberys Darwina uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Berberys Darwina (łac. Berberis darwinii)

Systematyka

berberysowate > berberys > berberys Darwina

Czytaj artykuł na temat berberysu Darwina

Berberys Darwina znana pod łacińską nazwą berberis darwinii to krzew.

Jej miejsce pochodzenia to Argentyna i Chile, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród skalny i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami berberysu darwina są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, ozdobne owoce, pokarm dla owadów i zimozielona. Berberys Darwina jest niejadalna.

Berberys Darwina rośnie rocznie od 15 do 20 cm i po 10 latach osiąga wysokość od 100 do 200 cm i szerokość od 150 do 250 cm. Pokrój berberysu darwina jest wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony i wzniesiony.

Berberys Darwina ma kwiaty w kolorach takich jak żółty i pomarańczowy które kwitną w miesiącach maj i czerwiec. Liście rośliny są ciemnnozielone i jajowate

Berberys Darwina to roślina, którą sadzimy w marcu , kwietniu , wrześniu i październiku . Berberys Darwina najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . Berberys Darwina wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd berberysu Darwina

Pochodzenie:

Argentyna, Chile

Roczne przyrosty:

15 cm - 20 cm

Maksymalna wysokość:

100 cm - 200 cm

Maksymalna szerokość:

150 cm - 250 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

10 lat

Pokrój berberysu Darwina:

wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, ozdobne owoce, pokarm dla owadów, zimozielona

Kolor kwiatów:

żółty, pomarańczowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

jajowate

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla berberysu darwina

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

100 cm - 200 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki pędowe, nasiona, odkłady

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna

Odczyn pH gleby:

lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

dobra odporność na mróz, do -20 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród skalny, ogród naturalny

Nadaje się na:

żywopłot, soliter, nasadzenie grupowe, szpalery, kompozycje

Pielęgnacja berberysu Darwina

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Nie wymaga regularnego przycinania. Po kwitnieniu można wykonać cięcie formujące albo co kilka lat odmładzające.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Podlewania wymagają tylko młode krzewy oraz starsze w okresie suszy.
Ochrona zimowa
	W chłodniejszych regionach niezupełnie mrozoodporny berberys Darwina wymaga zimowej ochrony.