Nazwa rośliny
Berberys Darwina (łac. Berberis darwinii)
Systematyka
berberysowate > berberys > berberys Darwina

Wygląd berberysu Darwina

Pochodzenie:
Argentyna, Chile
Roczne przyrosty:
15 cm - 20 cm
Maksymalna wysokość:
100 cm - 200 cm
Maksymalna szerokość:
150 cm - 250 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
10 lat


Pokrój berberysu Darwina:
wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
żółty, pomarańczowy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
jajowate
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla berberysu darwina

Termin sadzenia:
marzec, kwiecień, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
100 cm - 200 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki pędowe, nasiona, odkłady


Gleba:
przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
dobra odporność na mróz, do -20 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja berberysu Darwina

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Nie wymaga regularnego przycinania. Po kwitnieniu można wykonać cięcie formujące albo co kilka lat odmładzające.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Podlewania wymagają tylko młode krzewy oraz starsze w okresie suszy.
Ochrona zimowa
W chłodniejszych regionach niezupełnie mrozoodporny berberys Darwina wymaga zimowej ochrony.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: