Nazwa rośliny
Biota wschodnia (łac. Platycladus orientalis) znana też jako żywotnik wschodni, platykladus wschodni
Systematyka
cyprysowate > biota > biota wschodnia

Żywotnik wschodni - charakterystyka, sadzenie, rozstawa, pielęgnacja

Żywotnik wschodni, tak jak i oliwnik srebrzysty, kasztanowiec czerwony, czy oliwnik wielokwiatowy, to roślina, którą możemy spotkać w naszym kraju. Jednak zanim żywotnik wschodni lub jego odmiany, znajdą się w naszym ogrodzie, w pierwszej kolejności powinniśmy dowiedzieć się, czym charakteryzuje się roślina, jaka jest jej wysokość, ale również jak przebiega uprawa i pielęgnacja tych orientalnych roślin oraz na jakie choroby powinniśmy uważać.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o tujach.

Żywotnik wschodni (Platycladus orientalis) - skąd pochodzi i czym się charakteryzuje

Żywotnik wschodni - Platycladus orientalis, znany jest również jako biota wschodnia, platykladus wschodni, czy też tuja orientalna. Warto wiedzieć, że roślina ta jest gatunkiem rośliny iglastej, który zalicza się do rodziny cyprysowatych - Cupressaceae. Co ciekawe, do rodzaju biota, zalicza się tylko ten jedyny gatunek, który bardzo przypomina żywotniki. Bioty wschodnie - Platycladus orientalis, to rośliny, które naturalnie występują na obszarach Azji, a dokładniej na terenie Chin, Mandżurii i północnej części Iranu.

Jeśli w naszym ogrodzie znaleźć ma się kasztanowiec czerwony, oliwnik srebrzysty, oliwnik wielokwiatowy, czy też właśnie platykladus wschodni lub odmiany tych roślin, powinniśmy dowiedzieć się, czym charakteryzuje się roślina i jaką osiąga ona wysokość. Dzięki temu dowiemy się, czy pasuje ona do naszego ogrodu i czy znajdziemy do niej wystarczająco dużo miejsca.

Zacznijmy więc od tego, że ta orientalna biota wschodnia to niewielkie drzewo lub duży krzew, który dorasta do około 5-8, czasami 10 m wysokości. Korona platykladusa wschodniego z początku jest stożkowata, natomiast z biegiem lat staje się ona luźniejsza i szersza.

Warto wiedzieć, że gałązki żywotnika wschodniego ułożone są pionowo, a jego gęsto ułożone i łuskowate igły są obustronnie jasnozielone. Jednak pamiętajmy o tym, że na zimę, igły rośliny stają się brunatne. Nie możemy zapominać również o szyszkach, które są delikatnie jajowate, a nawet prawie kuliste. Dorastają one do około 1-2,5 cm długości. Charakterystyczne dla nich jest to, że jeszcze przed dojrzeniem pokryte są one woskowym nalotem, przez co ich kolor jest niebieskozielony, natomiast z biegiem dojrzewania wybarwiają się na brązowo. Szyszki składają się z kilku łusek, które mają hakowate wyrostki. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł na temat uprawy żywotnika olbrzymiego.

Biota wschodnia - jak powinna przebiegać uprawa i pielęgnacja

Bez względu na to, czy w naszym ogrodzie przydomowym mają zagościć oliwniki srebrzyste, oliwniki wielokwiatowe, kasztanowce czerwone, czy też bioty wschodnie, w pierwszej kolejności powinniśmy dowiedzieć się tego, jakie wymagania ma dana roślina, jakie choroby jej zagrażają, ale również, co powinniśmy wiedzieć na temat uprawy, pielęgnacji i rozmnażania.

Zacznijmy więc od tego, że biota wschodnia - Platycladus orientalis, to roślina niezbyt wymagająca. Musimy jednak pamiętać o tym, by zapewnić jej odpowiednie warunki do uprawy. Dzięki temu unikniemy również chorób, które spowodowane są złym nasłonecznieniem i nieodpowiednią glebą.

Dlatego istotne jest to, by wiedzieć, że żywotniki wschodnie powinny być uprawiane na średnio wilgotnych, gliniastych i przepuszczalnych glebach, w których będzie duża zawartość wapnia. Pamiętajmy o tym, że zbyt duża wilgoć w podłożu szkodzi roślinom, dlatego nie zaleca się sadzenie ich na zalewowych terenach. Jeśli chodzi o stanowisko, powinno być ono nasłonecznione, ewentualnie lekko ocienione i osłonięte od silnych wiatrów.

Jednak biota wschodnia - Platycladus orientalis, to roślina, która doskonale poradzi sobie z zanieczyszczeniami powietrza, przez co może być ona wykorzystywana do obsadzenia zieleni miejskiej. Jeśli chodzi o samą uprawę i pielęgnację, nie powinniśmy zapominać o podlewaniu sadzonek w pierwszych latach uprawy. Późniejsza pielęgnacja opiera się jedynie na przycinaniu pędów, o ile są one uszkodzone lub zniszczone. Te orientalne tuje rozmnażane są poprzez sadzonki.

Platykladus wschodni - zastosowanie i ciekawe odmiany rośliny

Żywotnik wschodni to bardzo atrakcyjna roślina, która nadaje się zarówno do uprawy w ogrodzie, jak i w pojemniku. Może być ona sadzona pojedynczo lub też w grupach. Bardzo często korzysta się z niej również przy sadzeniu formowanych żywopłotów. Powinniśmy wiedzieć, że żywotnik wschodni jest również doskonałym tłem dla innych, goszczących w naszym ogrodzie roślin ozdobnych.

Nie możemy jednak zapominać o odmianach bioty wschodniej, które cieszą się dużym zainteresowaniem. Zdecydowanie największą popularnością cieszy się tuja 'Aurea Nana'. Otóż tuja 'Aurea Nana' to karłowa odmiana, dla której charakterystyczne jest żółte zabarwienie łusek. Tuje 'Aurea Nana' są jednak bardziej wrażliwe na mrozy i wymagają osłonięcia na zimę.

Kolejną polecaną odmianą jest 'Justyna', która również jest odmianą karłową, natomiast pochodzi ona z Polski. Jest ona uznawana za najbardziej odporną odmianę tego gatunki, przez co bardzo często wykorzystywana bywa do obsadzania ogródków skalnych i mniejszych ogrodów przydomowych.

Wygląd żywotnika wschodniego

Pochodzenie:
Korea, Chiny, wschodnia Rosja
Roczne przyrosty:
30 cm - 50 cm
Maksymalna wysokość:
500 cm - 1000 cm
Maksymalna szerokość:
100 cm - 200 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
20 lat


Pokrój żywotnika wschodniego:
wyprostowany, rozłożysty, rozgałęziony, zaokrąglony, krzaczasty
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
żółtawozielony
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
igłowate
Kolor liścia:
jasnozielone

Sadzenie i stanowisko dla żywotnika wschodniego

Termin sadzenia:
marzec, kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
100 cm - 200 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki pędowe, nasiona, szczepienie


Stanowisko:
Gleba:
przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
dobra odporność na mróz, do -20 °C


Nadaje się na:

Pielęgnacja żywotnika wschodniego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Usuwa się martwe i chore pędy, a także skraca pędy zbyt wyrośnięte.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz organiczny. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Biota wschodnia jest odporna na suszę, podlewania wymagają przede wszystkim rośliny młode oraz starsze w dłuższych okresach bez deszczu.
Ochrona zimowa
W chłodniejszych regionach wymaga ochrony przed mrozem.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel sięPrzekaż dalej