Bukszpan zwyczajny (bukszpan wieczniezielony, gryszpan, gryczpan) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Bukszpan zwyczajny (łac. Buxus sempervirens) znana też jako bukszpan wieczniezielony, gryszpan, gryczpan

Systematyka

bukszpanowate > bukszpan > bukszpan zwyczajny

Czytaj artykuł na temat bukszpanu zwyczajnego

Bukszpan zwyczajny znana pod łacińską nazwą buxus sempervirens to krzew.

Inne nazwy bukszpanu zwyczajnego to między innymi bukszpan wieczniezielony, gryszpan, gryczpan

Jej miejsce pochodzenia to Europa Południowa, Europa Środkowa, Kaukaz, Azja Mniejsza i Afryka Północna, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród różany, ogród naturalny, ogród śródziemnomorski i pod koronami drzew.

Podstawowymi walorami bukszpanu zwyczajnego są ciekawy pokrój, ozdobne liście i zimozielona. Bukszpan wieczniezielony jest trująca.

Gryszpan rośnie rocznie od 5 do 10 cm i po 30 latach osiąga wysokość od 100 do 300 cm i szerokość od 100 do 400 cm. Pokrój bukszpanu zwyczajnego jest .

Gryszpan ma kwiaty w kolorach takich jak żółtozielony które kwitną w miesiącach marzec i kwiecień. Liście rośliny są ciemnnozielone i eliptyczne

Gryczpan to roślina, którą sadzimy w marcu , kwietniu , wrześniu i październiku . Bukszpan wieczniezielony najbardziej lubi stanowisko słoneczne, półzacienione, zacienione lub jasne, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to lekko zasadowy. Roślina jest dobra odporność na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to przędziorki, ćma bukszpanowa, wzdymacz bukszpanowy, pryszczarek bukszpanek i miodówka bukszpanowa. gryczpan wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd bukszpanu zwyczajnego

Pochodzenie:

Europa Południowa, Europa Środkowa, Kaukaz, Azja Mniejsza, Afryka Północna

Roczne przyrosty:

5 cm - 10 cm

Maksymalna wysokość:

100 cm - 300 cm

Maksymalna szerokość:

100 cm - 400 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

30 lat

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ciekawy pokrój, ozdobne liście, zimozielona

Kolor kwiatów:

żółtozielony

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

eliptyczne

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla bukszpanu zwyczajnego

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

15 cm - 25 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki pędowe

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione, zacienione, jasne

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna

Odczyn pH gleby:

lekko zasadowy

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

dobra odporność na mróz, do -20 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród wiejski, ogród różany, ogród naturalny, ogród śródziemnomorski, pod koronami drzew

Nadaje się na:

żywopłot, soliter, nasadzenie grupowe, kompozycje

Pielęgnacja bukszpanu zwyczajnego

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

dobra odporność

Typowe choroby:

mączniak prawdziwy, fytoftoroza, zgorzel zgnilakowa, zamieranie pędów

Typowe szkodniki:

przędziorki, ćma bukszpanowa, wzdymacz bukszpanowy, pryszczarek bukszpanek, miodówka bukszpanowa

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Doskonale znosi przycinanie. Krzewom swobodnie rosnącym wystarczy sanitarne ciecie wczesną wiosną. Bukszpan formowany w skomplikowane kształty wymaga częstego przycinania w okresie wzrostu (do pięciu razy).
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 2 razy w roku. Bukszpan zwyczajny uprawiany w pojemnikach należy od kwietnia do sierpnia nawozić regularnie raz w tygodniu razem z podlewaniem.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu. Jako roślina zimozielona bukszpan wymaga podlewania również zimą w bezmroźne dni. Krzewy uprawiane w pojemnikach wymagają latem codziennego nawadniania.
Ochrona zimowa
	W chłodniejszych regionach bukszpan może przemarzać i wymaga zimowej osłony przed mrozem.