Te gęste krzewy
liściaste można znaleźć niemal w każdym ogrodzie i parku. Ładne, mało
wymagające, nie potrzebują uwagi ani czas. A ponadto, jak sama nazwa na to
wskazuje – bukszpan wieczniezielony (Buxus
sempervierens) nawet na zimę nie zrzuca wszystkich liści, dzięki czemu jest
ładnym elementem zimowego ogrodu. Podpowiadamy, jak powinna przebiegać uprawa
tych wspaniałych roślin.
Jeśli interesuje cię uprawa tego
krzewu, sprawdź więcej porad i informacji
na temat bukszpanu.
Bukszpan
wieczniezielony (buxus sempervirens) w ogrodzie
Buxux sempervierens wieczniezielony bukszpan to
krzew występujący naturalnie w wielu miejscach Europy i Azji, także w
Himalajach. W Polsce uprawia się bukszpany jako krzewy ozdobne, w tej roli
występowały już w ogrodach szlacheckich setki lat wstecz. Bukszpan zimozielony
idealnie nadaje się na żywopłot, ponieważ jest bardzo gęsty. Teoretycznie może
osiągnąć 4 metry wysokości, jednak to zdarza się bardzo rzadko. Najczęściej te krzewy liściaste mają
niewiele ponad metr wysokości.
Drobne, błyszczące, eliptyczne liście rosną naprzeciwlegle
na pędach. Są ułożone jeden przy drugim. Krzew ma głęboki, zielony kolor, a
ponieważ skórzasta powłoka jest lekko śliska, jest także dość błyszczący. To
wszystko sprawia, że bukszpan wieczniezielony bardzo ładnie się prezentuje i
jest ozdobny przez cały rok. Drobne kwiaty, wyrastające z kątów liści, nie mają
większej wartości dekoracyjnej, to w kwiatach i pokroju tkwi cały urok rośliny.
Uprawa bukszpanu –
odpowiednie stanowisko
Bukszpan wieczniezielony nie jest szczególnie wymagający.
Jednak należy przygotować mu odpowiednie stanowisko. Powinno być półcieniste,
chociaż roślina dobrze znosi zarówno cień, jak i niewielkie nasłonecznienie.
Warto posadzić krzew w zacisznym miejscu, gdzie będzie chroniony przed zimnymi
podmuchami wiatru zimą. Młode egzemplarze czasami przemarzają, dlatego zaciszne
stanowisko jest bardzo istotne. Sprawdź
także porady, z czego wykonać żywopłot.
Gleba powinna być maksymalnie żyzna i umiarkowanie wilgotna.
Bukszpan nie lubi nadmiaru wilgoci w podłożu, dlatego też nie sadzi się go przy
oczkach i zbiornikach wodnych. Gleba powinna mieć także odpowiednie pH – to
roślina tolerująca wyłącznie zasadowe podłoże.
Bukszpan dość mocno się rozrasta, jednak należy sadzić go
dość gęsto, zwłaszcza, jeśli chcesz uzyskać obwódkę lub żywopłot. W tym
przypadku rośliny sadzi się nawet co 10-15 cm. Jeśli zależy ci na tym, by
żywopłot był naprawdę wysoki, rozstaw między egzemplarzami powinien wynosić
20-25 cm. Wtedy obwódka będzie mniej gęsta, ale rośliny będą miały więcej
miejsca, by się rozwijać i piąć w górę.
Bukszpan wieczniezielony - pielęgnacja bukszpanu krok po kroku
Bukszpan zimozielony to roślina o niewielkich wymaganiach
pielęgnacyjnych. W zasadzie nie musisz poświęcać mu czasu ani uwagi. Wymaga
sporadycznego podlewania – nawadnianie jest szczególnie istotne w czasie
największych upałów i długo trwającej suszy. Ponadto od czasu do czasu krzewy
ozdobne warto nawieźć specjalnym preparatem przeznaczonym do roślin zielonych.
Na rynku dostępne są nawet specyfiki przeznaczone do bukszpanów, które nie
zmniejszą pH gleby.
W przypadku młodych egzemplarzy bardzo ważna jest
pielęgnacja przed zimą. Rośliny powinny być dokładnie opatulone agrowłókniną
lub chochołem ze słomy. Można je okryć także gałązkami świerkowymi. Dzięki temu
będą lepiej chronione przed mrozem i podmuchami wiatru. Bardzo dobrym
rozwiązaniem w przypadku niewielkich roślin są tak zwane kaptury. Zrobione z
agrotkaniny lub tkaniny jutowej worki można po prostu założyć na krzew i lekko
ściągnąć je na spodzie. Naturalne materiały pozwalają roślinie i ziemi
oddychać, dzięki czemu na pędach i liściach nie pojawi się pleśń.
Pielęgnacja
bukszpanu: cięcie
Jak w przypadku wszystkich krzewów ozdobnych, cięcie
jest zdecydowanie najważniejszym zabiegiem pielęgnacyjnym. Częstotliwość i
sposób jego przeprowadzania jest zależny od tego, w jakim celu hodujesz
rośliny. Inaczej przycina się
bukszpan na żywopłot, inaczej, jeśli ma rosnąć swobodnie.
Rośliny doskonale znoszą przycinanie i błyskawicznie
odrastają. Zabieg ma na celu przede wszystkim uformowanie pokroju i wyrównanie
krzewów. Bukszpan jest tak odporny na przycinanie, że jego krzewy często
służyły do robienia zielonych „rzeźb” w parkach i pałacowych ogrodach. Solitery
przycina się raz w roku, chyba, że chcesz uformować konkretny kształt rośliny.
Jeśli chcesz zrobić z bukszpanów regularny, formowany
żywopłot, przycinanie
bukszpanu należy przeprowadzić nawet kilka razy w roku. Pierwszy
cięcie robi się tuż po posadzeniu – wtedy wszystkie pędy skraca się aż o
połowę. Dzięki temu roślina lepiej się przyjmie i będzie się zagęszczała już od
podstawy. Później przycina się rośliny wczesną wiosną. Najlepszym momentem jest
przełom marca i kwietnia. Wtedy wszystkie pędy skraca się o około 1/3 długości.
Drugim terminem obowiązkowego cięcia jest przełom lipca i sierpnia. W tym
czasie powinno się skrócić tylko jednoroczne przyrosty. Ucina się je na 1/3-1/4
długości. Cięcia nie można przeprowadzić zbyt późno, ponieważ wtedy roślina
będzie miała zbyt mało czasu, by zregenerować się przed zimą. Najpóźniejszy
możliwy termin to początek sierpnia.