Bylica Ludovica (bylica luizjańska) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Bylica Ludovica (łac. Artemisia ludoviciana) znana też jako bylica luizjańska

Systematyka

astrowate > bylica > bylica Ludovica

Czytaj artykuł na temat bylicy luizjańskiej

Bylica Ludovica znana pod łacińską nazwą artemisia ludoviciana to bylina.

Inne nazwy bylicy luizjańskiej to między innymi bylica luizjańska

Jej miejsce pochodzenia to Ameryka Północna, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród stepowy i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami bylicy luizjańskiej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście i pokarm dla owadów. Bylica luizjańska jest lecznicza.

Bylica luizjańska rośnie rocznie od 30 do 100 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 30 do 100 cm i szerokość od 10 do 20 cm. Pokrój bylicy luizjańskiej jest rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty i wzniesiony.

Bylica luizjańska ma kwiaty w kolorach takich jak żółtawy które kwitną w miesiącach sierpień i wrzesień. Liście rośliny są srebrzyste i lancetowate

Bylica luizjańska to roślina, którą sadzimy w marcu , kwietniu , październiku i listopadzie . Bylica luizjańska najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to ślimaki. bylica luizjańska wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd bylicy luizjańskiej

Pochodzenie:

Ameryka Północna

Roczne przyrosty:

30 cm - 100 cm

Maksymalna wysokość:

30 cm - 100 cm

Maksymalna szerokość:

10 cm - 20 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

2 lata

Pokrój bylicy luizjańskiej:

rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

żółtawy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

lancetowate

Kolor liścia:

srebrzyste

Sadzenie i stanowisko dla bylicy luizjańskiej

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, październik, listopad

Rozstaw przy sadzeniu:

50 cm - 60 cm

Sposób rozmnażania:

podział, nasiona, sadzonki rozłogowe

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, piaszczysta, sucha

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko zasadowy

Wilgotność podłoża:

suche

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród stepowy, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, kompozycje

Pielęgnacja bylicy luizjańskiej

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

mączniak prawdziwy

Typowe szkodniki:

ślimaki

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Doskonale znosi przycinanie. Obumarłe części nadziemne byliny ścina się dopiero po zakończeniu zimy.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Dobrze znosi suszę. W dłuższych okresach bez deszczu wymaga nawadniania.