Chaber łąkowy

Chaber łąkowy - występowanie, zwalczanie, szkodliwość

Chaber łąkowy, podobnie, jak wiciokrzew japoński oraz gorczyca czarna, to roślina, która jest bardzo często spotykana. Natomiast chaber łąkowy, w przeciwieństwie do gorczycy czarnej i wiciokrzewu japońskiego, jest chwastem. Z tego powodu powinniśmy wiedzieć, jaka jest charakterystyka i opis rośliny, jak bardzo jest ona szkodliwa, jakie są jej właściwości, a także, gdzie jest największe występowanie tego gatunku chabrów.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o roślinach leczniczych.

Chaber łąkowy Centaurea jacea - charakterystyka i opis rośliny

Chaber łąkowy - Centaurea jacea, znany jest również jako chaber przestrzelon. Roślina ta zalicza się do rodziny astrowatych - Asteraceae, podobnie jak wiele innych roślin. Rodzina astrowatych jest jedną z najbardziej licznych rodzin roślin naczyniowych i zalicza się do niej około 23600 gatunków roślin.

Chabry przestrzelone - Centaurea jacea, to byliny, które dorastają do około 20-100 cm wysokości. Bardzo łatwo możemy rozpoznać je na zdjęciach. Łodyga tych roślin może być zarówno pojedyncza, jak i rozgałęziona. Wznosi się ona prosto do góry, a jej przekrój jest kanciasty. Cała łodyga pokryta jest szorstkimi włoskami, co doskonale oddają także zdjęcia.

Jeśli chodzi natomiast o ulistnienie, powinniśmy wiedzieć, że odziomkowe liście zebrane są w rozetę. Są one pojedyncze, a ich kształt może być od lancetowatego do jajowatego. Bardzo często zdjęcia pokazują nam to, że liście są pierzasto powcinane. Z kolei liście łodygowe są całobrzegie, ich nasada jest zwężona i siedzą one na łodydze. Warto zapoznać się także z opisem owoców, które są dość charakterystyczne. Owocami są odwrotnie jajowate, błyszczące niełupki, które mają około 3 mm długości.

Jeśli zapoznajemy się już z charakterystyką roślin, nie możemy zapominać o najważniejszych częściach rośliny, jakimi są jej kwiaty, pojawiające się w okresie od VI do X. Kwiaty zebrane są w koszyczki, które osadzone są na szczytach łodyg. Dorastają one do około 2-6 cm średnicy. W koszyczku znajdują się okrągławe listki okrywy, które wybarwiają się od bladorudych do brunatnych, a także kwiaty rurkowate w kolorze fioletowopurpurowym. Warto wspomnieć także o tym, że chaber górski, tak jak i wiciokrzew japoński - Lonicera japonica, czy gorczyca czarna - Brassica nigra, to miododajna roślina, która przyciąga owady zapylające. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o chabrze bławatku.

Chaber przestrzelon - występowanie

Chwast, jakim jest chaber łąkowy - Centaurea jacea, ma szeroki zasięg występowania. Jednak jego rodzimym obszarem są tereny praktycznie całej Europy, Afryki Północnej, przede wszystkim Algierii, Tunezji i Maroko, a także tereny Azji, w których jest umiarkowany klimat, czyli przede wszystkim są to obszary Kaukazu, Syberii oraz Azji Zachodniej.

Jeśli interesuje nas chaber łąkowy, powinniśmy wiedzieć, że jest to gatunek zawleczony, czyli taki, który przypadkowo został wprowadzony na dany teren i tam rozprzestrzenił się w środowisku naturalnym. Właśnie w ten sposób znalazł się w Australazji, Ameryce Północnej, a także i w Ameryce Południowej, szczególnie w Chile i Argentynie.

W Polsce chaber łąkowy - Centaurea jacea, jest rośliną pospolitą na terenie całego kraju. Występuje zarówno na niżu, jak i w górach aż po regiel górny. Możemy go spotkać w zaroślach, na obrzeżach lasów, na pastwiskach, łąkach, czy nawet przydrożach, ponieważ jest odporny na zanieczyszczenia powietrza.

Centaurea jacea - jak bardzo szkodliwy jest chwast i jak przebiega jego zwalczanie

Chaber łąkowy to pospolity w całym kraju chwast. Jednak warto dowiedzieć się także o jego właściwościach. Chaber ma właściwości przeciwzapalne, moczopędne, a także przeciwbakteryjne. Mimo tego, że jest on szkodliwy na pastwiskach i łąkach, często sadzony jest ze względu na swoją miododajność, lecz wtedy musimy bardzo kontrolować jego ekspansywność, co wielokrotnie nie jest takie proste.

Jeśli chodzi o szkodliwość roślin, musimy wiedzieć, że nie jest ona do końca stwierdzona. Warto jednak wiedzieć, że chabry łąkowe - Centaurea jacea, nie stanowią ogromnego zagrożenia dla upraw polowych. Zdecydowanie większym problemem jest na łąkach i pastwiskach. Rośliny te znacznie częściej pojawiają się na nieco wilgotnych oraz gliniastych glebach.

Jeśli chodzi o zwalczanie chabrów łąkowych, powinniśmy działać przede wszystkim profilaktycznie, ponieważ wtedy nie będzie konieczności użycia środków chemicznych, a także oprysków. Dlatego też powinno się często kosić miedze i nieużytki, które znajdują się blisko naszych upraw polowych. Dzięki temu uniemożliwimy wytworzenie się nasion, co sprawi, że z roku na rok chabry łąkowe będą wyrastały w mniejszej liczbie. Po kilku latach profilaktycznego wykaszania istnieje możliwość całkowitego wyeliminowania chwastów. W taki sposób jesteśmy w stanie w naturalny i ekologiczny sposób usunąć chwasty z naszych łąk, czy innych nieużytków.