Dziurawiec barwierski (dziurawiec farberski) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Dziurawiec barwierski (łac. Hypericum androsaemum) znana też jako dziurawiec farberski

Systematyka

dziurawcowate > dziurawiec > dziurawiec barwierski

Czytaj artykuł na temat dziurawca barwierskiego

Dziurawiec barwierski znana pod łacińską nazwą hypericum androsaemum to krzew.

Inne nazwy dziurawca barwierskiego to między innymi dziurawiec farberski

Jej miejsce pochodzenia to Europa Południowa, Europa Zachodnia, Turcja, Afryka Północno-Zachodnia i Iran, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami dziurawca barwierskiego są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ozdobne liście, ozdobne owoce i pokarm dla owadów. Dziurawiec farberski jest niejadalna.

Dziurawiec farberski rośnie rocznie od 20 do 40 cm i po 3 latach osiąga wysokość od 30 do 80 cm i szerokość od 50 do 80 cm. Pokrój dziurawca barwierskiego jest rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony, luźny i wzniesiony.

Dziurawiec farberski ma kwiaty w kolorach takich jak żółty które kwitną w miesiącach czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień. Liście rośliny są zielone i jajowate

Dziurawiec farberski to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , wrześniu i październiku . Dziurawiec farberski najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to obojętny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . dziurawiec farberski wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd dziurawca barwierskiego

Pochodzenie:

Europa Południowa, Europa Zachodnia, Turcja, Afryka Północno-Zachodnia, Iran

Roczne przyrosty:

20 cm - 40 cm

Maksymalna wysokość:

30 cm - 80 cm

Maksymalna szerokość:

50 cm - 80 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

3 lata

Pokrój dziurawca barwierskiego:

rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony, luźny, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ozdobne liście, ozdobne owoce, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

żółty

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

jajowate

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla dziurawca barwierskiego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

30 cm - 50 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki pędowe, nasiona

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, gliniasto-piaszczysta, sucha

Odczyn pH gleby:

obojętny

Wilgotność podłoża:

suche

Strefa mrozoodporności:

dobra odporność na mróz, do -18 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, w pojemnikach, kompozycje

Pielęgnacja dziurawca barwierskiego

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Przycinanie sprzyja rozgałęzianiu się i bujności kwitnienia. Co kilka lat można przeprowadzić radykalne cięcie odmładzające.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Nawadnianie dziurawca jest potrzebne tylko w dłuższych okresach suszy. Nadmiar wody jest dla rośliny szkodliwy.
Ochrona zimowa
	W chłodniejszych regionach zalecane jest okrywanie dziurawca przed zimą.