Dziurawiec kielichowaty (dziurawiec wielkokwiatowy) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Dziurawiec kielichowaty (łac. Hypericum calycinum) znana też jako dziurawiec wielkokwiatowy

Systematyka

dziurawcowate > dziurawiec > dziurawiec kielichowaty

Czytaj artykuł na temat dziurawca kielichowatego

Dziurawiec kielichowaty znana pod łacińską nazwą hypericum calycinum to bylina, półkrzew.

Inne nazwy dziurawca kielichowatego to między innymi dziurawiec wielkokwiatowy

Jej miejsce pochodzenia to Turcja i Bułgaria, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami dziurawca kielichowatego są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, pokarm dla owadów i zimozielona. Dziurawiec wielkokwiatowy jest niejadalna.

Dziurawiec wielkokwiatowy rośnie rocznie od 20 do 30 cm i po 3 latach osiąga wysokość od 20 do 30 cm i szerokość od 30 do 40 cm. Pokrój dziurawca kielichowatego jest rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, płaski i pokładający się.

Dziurawiec wielkokwiatowy ma kwiaty w kolorach takich jak żółty które kwitną w miesiącach lipiec, sierpień i wrzesień. Liście rośliny są ciemnnozielone i eliptyczne

Dziurawiec wielkokwiatowy to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , wrześniu i październiku . Dziurawiec wielkokwiatowy najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to roślina tolerancyjna. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to . dziurawiec wielkokwiatowy wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd dziurawca kielichowatego

Pochodzenie:

Turcja, Bułgaria

Roczne przyrosty:

20 cm - 30 cm

Maksymalna wysokość:

20 cm - 30 cm

Maksymalna szerokość:

30 cm - 40 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

3 lata

Pokrój dziurawca kielichowatego:

rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, płaski, pokładający się

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, pokarm dla owadów, zimozielona

Kolor kwiatów:

żółty

Wielkość i forma kwiatów:

pojedyncze

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

eliptyczne

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla dziurawca kielichowatego

Termin sadzenia:

kwiecień, maj, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

35 cm - 45 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki wierzchołkowe, nasiona

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, roślina tolerancyjna

Odczyn pH gleby:

roślina tolerancyjna

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

dobra odporność na mróz, do -20 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, w pojemnikach, kompozycje, obwódki rabat

Pielęgnacja dziurawca kielichowatego

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Przycięcie dziurawca po zimie sprzyja szybszemu rozrostowi i większemu zagęszczeniu pędów.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Nawadnianie dziurawca jest potrzebne tylko w dłuższych okresach suszy. Nadmiar wody jest dla rośliny szkodliwy.
Ochrona zimowa
	W chłodniejszych regionach zalecane jest okrywanie dziurawca przed zimą.