Dzwonek brzoskwiniolistny 🌳 uprawa i pielęgnacja

Zwiń

Nazwa rośliny

Dzwonek brzoskwiniolistny (łac. Campanula persicifolia)

Systematyka

dzwonkowate > dzwonek > dzwonek brzoskwiniolistny

Trudność uprawy:

łatwy

Pochodzenie:

Europa
Syberia

Rozmiary i wygląd dzwonka brzoskwiniolistnego

Dzwonek brzoskwiniolistny - charakterystyka

Charakter wzrostu:

bylina

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Termin kwitnienia:

czerwiec
lipiec

Przydatność do spożycia:

jadalna

Czy przyciąga zwierzęta:

Tak

Przeznaczenie dzwonka brzoskwiniolistnego

Miejsce uprawy:

ogród przydomowy
balkon, taras
ogród wiejski
ogród różany
ogród skalny
ogród naturalny
łąka kwietna

Możliwe wykorzystanie:

soliter
nasadzenie grupowe
w pojemnikach
rabaty
kompozycje

Jak wygląda dzwonek brzoskwiniolistny?

Walory rośliny:

ozdobne kwiaty
ciekawy pokrój
ozdobne liście
pokarm dla owadów

Pokrój rośliny:

wyprostowany
kępiasty
luźny
wzniesiony

Jak sadzić dzwonek brzoskwiniolistny?

Przyrosty roczne i docelowe wymiary

Roczne przyrosty:

30 cm - 80 cm

Maksymalna wysokość:

30 cm - 80 cm

Maksymalna szerokość:

10 cm - 25 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

3 lata

Kwiaty i liście

Kolor kwiatów:

biały
niebieski
niebieskofioletowy

Wielkość i forma kwiatów:

dzwonkowate

Czy pachnąca:

Tak

Kształt liścia:

lancetowate

Kolor liścia:

zielone

Stanowisko dla dzwonka brzoskwiniolistnego

Rodzaj stanowiska:

słoneczne
półzacienione
zacienione
jasne

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Rodzaj gleby:

przeciętna ogrodowa
gliniasta
przepuszczalna
próchniczna
żyzna

Odczyn pH gleby:

obojętny
lekko zasadowy

Sadzenie

Sposób rozmnażania:

podział
nasiona

Rozstaw przy sadzeniu:

20 cm - 30 cm

Termin sadzenia:

kwiecień
maj
czerwiec
lipiec

Przesadzanie

Termin przesadzenia:

kwiecień
maj
sierpień

Dodatkowe informacje:

Przesadzanie dzwonka można połączyć z rozmnażaniem przez podział, wczesną wiosną lub po kwitnieniu.

Dzwonek brzoskwiniolistny - pielęgnacja

Choroby i szkodniki typowe dla rośliny

Poziom odporności:

dobra odporność

Choroby:

szara pleśń
rdza
mączniak rzekomy

Zabiegi pielęgnacyjne

Typ zabiegu:

usuwanie przekwitłych kwiatów

Terminy zabiegów:

czerwiec, lipiec

Nawożenie

Czy konieczność nawożenia?

Tak

Typ nawozu:

kompost

Częstotliwość:

1 raz w roku

Terminy nawożenia:

marzec

Podlewanie

Okres podlewania:

maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień

Częstotliwość:

Co 3 dni

Zapotrzebowanie na wodę:

umiarkowane - podlewa się wtedy, gdy sucha warstwa podłoża w doniczce ma około 15 mm

Dodatkowe informacje:

Dobrze znosi suszę, wymaga podlewania w dłuższych okresach bez deszczu.

Zobacz inne rośliny podobne do dzwonka brzoskwiniolistnego

Skąd pochodzi dzwonek brzoskwiniolistny?

Dzwonek brzoskwiniolistny, tak samo jak inne gatunki dzwonków i ich odmiany, należą do rodziny dzwonkowatych - Campanulaceae. Rodzina ta obejmuje aż 84 rodzaje kwiatów, a w tym aż około 2400 gatunków. Ciekawostką jest to, że rośliny te rozpowszechnione są obecnie na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Nie można ich także spotkać na obszarach dużych pustyń.

Dzwonek brzoskwiniolistny to z języka łacińskiego Campanula persicifolia. Jest to bardzo interesująca roślina ozdobna o niebieskich kwiatach, będąca rośliną wieloletnią. Dzięki temu, że dzwonek ten to bylina, cieszy się większym zainteresowaniem. Dodatkowo jego liście są jadalne.

Te rośliny ozdobne o niebieskich kwiatach występują w różnych miejscach. Naturalnie rosną na terenie Europy i Syberii, a w Polsce najczęściej pojawiają się na niżu, a także na obszarze Karpat. Ich naturalnym środowiskiem są zarośla świetliste lasy, a także miejsca, w których gleby są zasobne w wapń.

Dzwonki w uprawie - charakterystyka

Bylina, którą jest dzwonek brzoskwiniolistny dorasta do około 30-90 cm wysokości. Jego naga lub delikatnie omszona łodyga jest przeważnie pojedyncza i znajduje się na niej stosunkowo mało kwiatów i liści. Częścią podziemną natomiast jest poziome, czołgające się kłącze, a owocem otwierająca się w połowie długości lub na szczycie torebka. A może zainteresuje cię także ten artykuł o bylinach polecanych do cienia?

Campanula persicifolia ma kwiaty zebrane w 1-6 kwiatowe grono. Pojedyncze rozwarte kwiaty są dość duże, niebieskie lub białe. Natomiast kolor biały pojawia się dość rzadko, chyba że jest to odmiana Alba. Niebieskie kwiaty możemy zobaczyć na dzwonkach w okresie od czerwca do sierpnia. Poznamy je po dzwonkowatej koronie, która do 1/3 swojej długości ma wcięte ząbki. Jest to bardzo charakterystyczne dla tej rośliny i stąd właśnie pochodzi jej nazwa.

Dolne liście dzwonków brzoskwiniolistnych są podłużnie lancetowate, natomiast łodygowe liście przybierają wąskolancetowaty kształt i są siedzące. W dotyku są one bardzo sztywne, a blaszka liściowa jest błyszcząca, drobno i odlegle ząbkowana. Nasada liści stopniowo zwęża się i przechodzi w ogonek liściowy. Brzoskwiniolistny dzwonek w ogrodzie doda uroku każdej przestrzeni.

Uprawa Campanula persicifolia

Aby nasza roślina ozdobna o niebieskich kwiatach w pełni rozkwitła i nie była porażona przez choroby, powinniśmy zapewnić jej odpowiednie warunki pod uprawę. Oczywiście wymagania każdej odmiany mogą się między sobą delikatnie różnić, dlatego też przy zakupie warto zapoznać się z konkretnymi warunkami, jakie musimy zapewnić roślinie. Sprawdź także ten artykuł o bylinach polecanych na skalniak.

Zacznijmy więc od tego, że bylina ta, bez różnicy czy jest w odmianie Alba lub innej, potrzebuje do prawidłowego rozwoju stanowiska nasłonecznionego, ewentualnie lekkiego ocienienia. Tylko wtedy jej kwiaty będą w stanie w pełni rozkwitnąć i osiągnąć właściwe dla gatunku i odmiany rozmiary. Dodatkowo musimy zapewnić jej gleby zasobne w składniki pokarmowe, a najlepiej gliniasto-próchnicze. W takich miejscach choroby będą rzadziej się pojawiały niż na stanowiskach podmokłych.

Dzwonek brzoskwiniolistny może być rozmnażany na dwa sposoby. Pierwszym z nich jest wysiew nasion, a drugi to rozmnażanie przez podział bryły korzeniowej. To, jaki sposób wybierzemy, zależy tylko i wyłącznie od nas, lecz trzeba wiedzieć, że rośliny rozmnażane przez wysiew nasion, znacznie później przyniosą nam pożądane efekty. Dlatego też, jeśli chcemy uzyskać dorosłe rośliny w krótkim czasie, lepiej jest wykonać rozmnażanie przez podział bryły korzeniowej.

Dzwonki brzoskwiniolistne powinno się sadzić późną wiosną, ponieważ wtedy nie występuje już ryzyko pojawienia się przymrozków. W trakcie uprawy musimy pamiętać o tym, aby usuwać przekwitnięte kwiaty. Czynność ta stymuluje roślinę do wzrostu i pomaga osiągnąć zdecydowanie lepsze i bardziej obfite kwitnienie. Dodatkowo musimy pamiętać o podlewaniu, które musi być bardziej obfite w okresie letnim, szczególnie gdy roślina jest na ogrodzie, a nie w domu w doniczce. W trakcie wielkich upałów podlewanie powinno być wykonywane wczesnym ranem albo też pod wieczór, kiedy to promienie słońca nie uszkodzą już naszej rośliny. Nie możemy również zapominać o obserwacji roślin pod względem szkodników i chorób, dlatego, że wczesne wykrycie objawów jest równoznaczne z możliwością wczesnej walki z chorobami i szkodnikami. Wtedy właśnie mamy największe szanse na zwalczenie tych zagrażających naszym roślinom czynników. A może zainteresuje cię także ten artykuł o uprawie goździka sinego?

Campanula persicifolia to bardzo atrakcyjny i łatwo dostępny kwiat. Jego odmiana Alba cieszy się bardzo dużym zainteresowaniem ze względu na biały kolor kwiatów, który doskonale komponuje się z niebieską barwą gatunku. Dzwonki te wykorzystywane są na rabaty, ale również sadzone bywają w doniczkach. Pamiętajmy, że odmiany osiągają zazwyczaj około 60-100 cm wysokości. Brzoskwiniolistny dzwonek w ogrodzie to wybór wart rozważenia.

Dzwonek brzoskwiniolistny

Rozmiary i wygląd dzwonka brzoskwiniolistnego

Jak sadzić dzwonek brzoskwiniolistny?

Dzwonek brzoskwiniolistny - pielęgnacja

Zobacz inne rośliny podobne do dzwonka brzoskwiniolistnego

Interesuje cię dzwonek brzoskwiniolistny? Zobacz też te rośliny

Skąd pochodzi dzwonek brzoskwiniolistny?

Dzwonki w uprawie - charakterystyka

Uprawa Campanula persicifolia