Dzwonek Poszarskiego (dzwonek serbski, dzwonek zwisający) 🌳 uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Dzwonek Poszarskiego (łac. Campanula poscharskyana) znana też jako dzwonek serbski, dzwonek zwisający

Systematyka

dzwonkowate > dzwonek > dzwonek Poszarskiego

Wygląd dzwonka Poszarskiego

Pochodzenie:

Dalmacja

Roczne przyrosty:

10 cm - 20 cm

Maksymalna wysokość:

10 cm - 20 cm

Maksymalna szerokość:

30 cm - 50 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

3 lata

Pokrój dzwonka Poszarskiego:

kępiasty, rozgałęziony, płożący, wzniesiony, gęsty

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

fioletowoniebieski

Wielkość i forma kwiatów:

dzwonkowate

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

sercowate

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla dzwonka poszarskiego

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, maj

Rozstaw przy sadzeniu:

30 cm - 40 cm

Sposób rozmnażania:

podział, nasiona

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna

Odczyn pH gleby:

zasadowy, lekko zasadowy

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród skalny, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, w pojemnikach, rabaty, dywany kwiatów, kompozycje

Pielęgnacja dzwonka Poszarskiego

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII	none
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
	Przesadzanie można połączyć z rozmnażaniem dzwonka przez podział.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz kompost. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Dzwonek dobrze znosi krótkie okresy suszy. W okresie wegetacji należy zapewnić mu stale lekko wilgotne podłoże bez zastoju wody.
Usuwanie przekwitłych kwiatów

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:

niejadalna

Zobacz inne rośliny podobne do dzwonka poszarskiego

Dzwonek Poszarskiego (Campanula poscharskyana) - uprawa, pielęgnacja, porady

Dzwonek Poszarskiego Campanula poscharskyana pochodzi z Dalmacji. Nie sprawia problemów uprawowych, więc chętnie uprawiany jest w ogrodach skalnych i na rabatach, które zdobi uroczymi liliowoniebieskimi dzwonkami. Wieloletnia bylina należy do roślin ekspansywnych, co należy wziąć pod uwagę, wybierając stanowisko pod jej uprawę. Przeczytaj, jak uprawiać dekoracyjną roślinę.

Campanula poscharskyana – uprawa i pielęgnacja

Dzwonek Poszarskiego jest płożącą się rośliną, o długich, 70-cm pędach. Bylina tworzy sercowate liście, o długości około 3 cm oraz delikatne niebieskie dzwonki, dekorujące szerokie kępy od czerwca do końca września. Poduchy mają około 20 cm wysokości i szybko się rozrastają. Dzwonek Poszarskiego jest odpowiednią rośliną na słoneczne i lekko zacienione stanowiska. Najlepiej rośnie na wapiennym podłożu, o umiarkowanie wilgotnej, przepuszczalnej glebie. Nie toleruje zastoin wodnych.

Ze względu na płożący zwarty pokrój, dzwonek Poszarskiego to efektowna roślina okrywowa, tworząca dywanową osłonę ogrodowych zakątków. Znajduje również zastosowanie w ogrodach skalnych, na murkach oraz w uprawie pojemnikowej. Możemy tworzyć kwietne kompozycje, sadząc dzwonki na tle wyższych barwnych bylin. Na 1 m2 powinno przypadać 9 roślin, sadzonych co 30 cm.

Pielęgnacja Campanula poscharskyana polega na przycinaniu byliny. Cięcie przeprowadza się na przełomie lipca i sierpnia, po zakończonym kwitnieniu. Dotyczy całej kępy – tniemy ją do około 10 cm nad ziemią. Taki zabieg sprawi, że roślina okrywowa utrzyma zwarty pokrój, a na nowych pędach pojawią się we wrześniu liczne niebieskie dzwonki. A może zainteresuje cię także ten artykuł o bylinach polecanych do cienia?

Dzwonki - atrakcyjne gatunki w naszym ogrodzie

Dzwonek brzoskwiniolistny Campanula persicifolia – to bylina rosnąca w naszym kraju. Charakterystycznym wyróżnikiem gatunku są liście, które przypominają liście brzoskwini. Dzwonek jest wysoką byliną, która może osiągnąć 90 cm. Na prostych łodygach pojawiają się liczne duże ciemnoniebieskie kwiaty. Zaleca się sadzenie 10 dzwonków na 1 m2.

Dzwonek karpacki Campanula carpatica – występuje w Karpatach, gdzie porasta skalne szczeliny i słoneczne polany i łąki. Jako roślina ogrodowa sadzony jest w skalnych ogrodach, na skarpach, murkach oraz w pojemnikach – na balkonach i tarasach. Dzwonki wyróżniają się pokładającym się pokrojem. Łodygi osiągają około 40 cm długości, a urokliwe ciemnoniebieskie kwiatuszki dekorują roślinę od czerwca do końca września. Dzwonki sadzimy na słoneczny stanowisku, o lekkim przepuszczalnym podłożu, zasobnym w wapń. Sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o dzwonkach.

Dzwonek dalmatyński Campanula portenschlagiana – kwitnie od czerwca, dekorując ogrody niebieskofioletowymi kwiatuszkami, o długości około 2 cm. Roślina wytrzymuje długotrwałe suche okresy dzięki długim rozłogom, wnikającym w każdą skalną szczelinę. Nadaje się do obsadzania skalników, suchych tarasów, murków i skarp. Preferuje stanowiska słoneczne i lekko zacienione. Po przekwitnięciu należy kępy bylin silnie przyciąć, by we wrześniu po raz drugi okryły się kwiatami. Na 1 m2 sadzimy 10-15 dzwonków.

Dzwonek alpejski Campanula alpina – w naszym kraju spotykany jest w Tatrach, powyżej 1400 m n.p.m. Porasta szczeliny skalne i górskie łąki. Preferuje stanowiska pozbawione wapnia – tatrzańskie dzwonki występują pomiędzy granitowymi skałami. Ich owłosiona łodyga osiąga wysokość 20 cm. Owłosione są także liście i dzwonkowate szarofioletowe kwiaty, ujęte w grona. Rośliny kwitną od czerwca do sierpnia. Dzwonek tatrzański – bylina wysokogórska - rzadko bywa uprawiany. A może zainteresuje cię także ten artykuł o dzwonku brzoskwiniolistnym?

Dzwonek Poszarskiego