Floks kanadyjski

Floks kanadyjski - odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, choroby

Floks kanadyjski to jedna z najpiękniejszych bylin w naszych ogrodach. Niewysoki, o drobnych, uroczych kwiatkach podbija serce ogrodników. Roślina kwitnie od kwietnia do czerwca, w tym czasie wytwarza słodki zapach miodu, który przyciąga motyle. Dzięki temu cała rabata staje się jeszcze bardziej barwna.

Jeśli szukasz więcej inspiracji do ogrodu, przeczytaj także ten artykuł o bylinach ogrodowych.

Floks kanadyjski (Phlox divaricata) – opis gatunku

Czasami ta roślina funkcjonuje pod nazwą płomyk kanadyjski. Jednak może być to co nieco mylące, ponieważ Phlox divaricata w niczym nie przypomina rodziny płomyków. Przede wszystkim nie jest jaskrawy, raczej delikatny, ma subtelny pokrój. Roślina ma od 20 do 40 cm wysokości. Na szczycie wzniesionych pędów pojawiają się wiechy pięciopłatkowych kwiatów. Budową mogą nieco przypominać pojedyncze kwiatki hortensji. Floks kanadyjski ubarwia swoimi uroczymi kwiatami ogród przez całą wiosnę.

Ma drobne, lancetowate liście, które mają mniejszą wartość ozdobną. Latem stanowią jednak na rabacie ładne tło dla innych kwiatów. Ze względu na płytki system korzeniowy, kwiaty można sadzić na skalnikach i murkach. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także te artykuły o floksach.

Floks kanadyjski występuje w kilku odmianach. Różnią się one przede wszystkim kolorem kwiatów. Do wyboru masz odmiany białe, liliowe i jasnoniebieskie. Najbardziej znany floks niebieski, ‘Blue Efl’ jest bardzo często spotykany w uprawie. Stanowi ciekawy aspekt kolorystyczny na rabatach, ponieważ ma delikatny, błękitny kolor. Floks kanadyjski tworzy także mieszańce uprawne z floksem wiechowatym. Te odmiany funkcjonują pod nazwą floks Andersa i są o wiele bardziej intensywne.

Floks kanadyjski (Phlox divaricata) – uprawa w ogrodzie

Gatunek ma niewielkie wymagania. Tak naprawdę nie potrzebuje jakoś szczególnie dobranego stanowiska. Najbardziej obficie kwitnie na mocno nasłonecznionym miejscu, jednak zaskakująco dobrze radzi sobie także w lekko zacienionych stanowiskach. Płomyk kanadyjski najlepiej sadzić w żyzne i przepuszczalne podłoże, chociaż zasilany nawozem wieloskładnikowym, dobrze poradzi sobie nawet w mniej zasobnej glebie. A może zainteresują cię także zebrane w tym miejscu rośliny na skalniak?

Sadzenie przeprowadza się zarówno jesienią, jak i wiosną. Można kupić gotowe sadzonki lub przygotować rozsady z nasion. Floks kanadyjski najlepiej prezentuje się w dość dużym zagęszczeniu, dlatego na 1 m kwadratowy sadzi się aż 8-10 egzemplarzy.

Floks kanadyjski (Phlox divaricata) jest odporny na mróz i dobrze radzi sobie w naszych warunkach klimatycznych. Także floks niebieski nie potrzebuje pod tym względem szczególnej pielęgnacji. Gatunek charakteryzuje się odpornością na choroby, chociaż w mocno zacienionym miejscu problemem mogą stać się patogeny grzybowe. Większym zagrożeniem dla floksa są szkodniki. Jeśli szukasz więcej inspiracji, przeczytaj także artykuł o jałowcu płożącym w ogrodzie.

Pielęgnacja floksów kanadyjskich krok po kroku

Płomyk kanadyjski może wymagać dość intensywnej pielęgnacji. Z pewnością nie można zaniedbać podlewania – roślina lubi wodę i nawet krótkotrwała susza jej nie służy. Warto wyściółkować podłoże wokół krzewinek, ponieważ są dość podatne na konkurencję innych roślin. Ściółkowanie nie tylko zahamuje rozwój chwastów, lecz także pozwoli na zachowanie dużego stopnia wilgotności w podłożu.

Należy także pamiętać o regularnym nawożeniu za pomocą preparatów naturalnych i organicznych. Roślina bujnie rozwija się także dokarmiana nawozami mineralnymi, zwłaszcza o dużej zawartości fosforu i potasu.

Po przekwitnięciu roślinę należy podciąć. Pędy z przekwitłymi wiechami obcina się tuż przy samej ziemi. W tym czasie można także przeprowadzić podział kęp i rozmnożyć floksy. Jeśli szukasz więcej inspiracji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o kwiatach letnich.

Choroby i szkodniki floksów kanadyjskich

Gatunek wykazuje bardzo dużą odporność na większość chorób grzybowych i bakteryjnych. Przejściowo może chorować w mocnym zacienieniu, jednak zdarza się to bardzo rzadko. Nie wymaga prewencyjnych środków ochrony.

Największym problemem są szkodniki, zwłaszcza ślimaki. Lubią liście floksów, które przyciągają je zapachem. Dlatego też warto zastosować ochronny żel wokół kęp, dzięki któremu ślimaki nie będą mogły przedostać się na liście. Można także zastosować środki interwencyjne o działaniu układowym i kontaktowym. Szkodnikami floksów są także nornice i krety, które uszkadzają płytki system korzeniowy roślin podczas kopania swoich długich tuneli.