Floks wiechowaty

Płomyk wiechowaty - uprawa, pielęgnacja, wymagania, porady

Właściwie nie wiadomo, dlaczego złośliwie kojarzymy te kwiaty wieloletnie z klimatem babcinych ogrodów. Cóż jest bowiem złego w ogrodach naszych babć? Dla nich każde ogrodowe ziele i każdy kwiat doniczkowy stanowił cenną żywą materię dekoracyjną, a płomyk wiechowaty (floks wiechowaty) był jedną z najbardziej lubianych dawniej roślin. Mówi się też o floksach, że nadają się jedynie do nasadzeń wiejskich. Prawda jest taka, że floksy to znakomite rośliny na skalniak, a ich wyższe odmiany sprawdzają się nawet w ogrodach utrzymanych w nowoczesnym stylu. Najładniej wyglądają jednak floksy w romantycznych, naturalnych, rustykalnych lub formalnych aranżacjach.

Jeśli szukasz firmy, która wykona aranżację ogrodu krok po kroku, skorzystaj z usługi Szukaj Wykonawcy, dostępnej na stronie Kalkulatory Budowlane. Po wypełnieniu krótkiego formularza uzyskasz dostęp do najlepszych ofert sprawdzonych fachowców, jeśli chodzi o zakładanie ogrodu.

Floks czy płomyk?

Floksy, czyli kilka słów o gatunku

Nazwa floks pochodzi z języka greckiego i oznacza płomień, dlatego też roślina bywa nazywana płomykiem. W naturze te kwiaty wieloletnie rosną w wilgotnych lasach Ameryki Północnej i tylko jeden gatunek pochodzi z Syberii. Floksy to rośliny niewymagające, dlatego ich uprawa i pielęgnacja należy do przyjemnych ogrodniczych czynności. Byliny te rosną w miejscach słonecznych lub w lekkim półcieniu, w żyznej i przepuszczalnej ziemi z dodatkiem torfu. Floksy pobierają z gleby duże ilości składników pokarmowych, dlatego przesadzamy je rzadko, zazwyczaj raz na pięć lat.

W praktyce ogrodniczej dzieli się floksy prosto - na niskie i wysokie albo też na kwiaty wieloletnie i  kwiaty jednoroczne. Ich wiechowate kwiatostany znakomicie prezentują się w bukietach, nadają się więc na kwiat cięty. Sprawdzi się też floks jako kwiat doniczkowy na tarasie. Do najczęściej uprawianych odmian wysokich należy floks wiechowaty (phlox paniculata), sprowadzony do Europy w XVIII wieku, ale dopiero od wieku XIX uprawiany w ogrodzie. Współcześnie płomyk wiechowaty rośnie również na balkonie. Do odmian niskich zaliczany jest najbardziej popularny wiosenny floks szydlasty, a także floks douglasa i floks kanadyjski. Wszystkie trzy gatunki to dobre rośliny na skalniak. Ciekawym gatunkiem jest też floks drummonda. Jeśli interesują cię także inne rośliny na skalniak, więcej inspiracji znajdziesz w tym artykule.

Gdzie występują floksy?

Floks drummonda rośnie dziko w Ameryce Północnej - w Teksasie oraz w Meksyku. Jest to jednoroczna roślina o rozgałęzionych pędach, dorastająca od piętnastu do czterdziestu centymetrów wysokości. Floks ten kwitnie od czerwca do jesiennych przymrozków. Naturalny jego kolor to czerwień, ale odmiany hodowlane mają różne barwy. Czerwone, różowe, żółte, fioletowe, białe i dwubarwne silnie pachnące kwiaty zebrane są w gęste wierzchotki. Są też floksy drummonda smugowane i z oczkiem (odmiany mirabilis i stellata). Kielichy kwiatowe u floksów drummonda są rurkowodzwonkowate, natomiast liście mają kształt owalno-lancetowaty.

Odmiany uprawiane w ogrodzie mają większe kwiaty. Najczęściej do ogrodu rekomenduje się niewysokie grandiflora i nana compacta, które można też polecić jako rośliny na skalniak. Istnieją też floksy drummonda z serii gigantea, dorastające do sześćdziesięciu centymetrów wysokości, które znakomicie spełnią się jako kwiat cięty. Floks drummonda może rosnąć w skrzynkach na balkonie, albo w dużych grupach w ogrodzie. Może to być również niebanalny kwiat doniczkowy, która latem ozdobi patio albo wejście do domu lub okno. Floksy z tej grupy to również odpowiednie rośliny na skalniak - na przykład obficie kwitnące odmiany feuerball, salmon beauty i globe. Charakterystyczną cechą tego gatunku, niezbyt często spotykaną w świecie roślin, jest zahamowanie procesu kiełkowania rośliny w zetknięciu ze światłem. Oznacza to, że floks drummona nie potrzebuje do wykiełkowania energii świetlnej. Jeśli szukasz więcej inspiracji na rośliny ogrodowe, znajdziesz je w tym artykule.

Floksy - kwiaty wieloletnie. Uprawa i pielęgnacja

Jak uprawiać floksy na kwiat cięty?

Floksy pięknie kwitną i pięknie pachną, dlatego wykorzystuje się je jako kwiat cięty w bukietach i wiązankach. Po przekwitnięciu usuwamy górne części roślin, dzięki czemu ładnie się rozkrzewią. Jeśli jednak pozostawimy przekwitłe kwiatostany, roślina sama się wysieje. Można też zebrać jesienią nasiona i od razu wysiać je bezpośrednio do ziemi albo do doniczki. Wówczas floks jako kwiat doniczkowy ozdobi parapety wczesną wiosną. Nawozimy floksy wiosną i jesienią nawozami organicznymi, na przykład kompostem lub przekompostowanym obornikiem. Obornika nie lubi płomyk wiechowaty (phlox paniculata).Floksy rozmnaża się przez podział, z sadzonek wierzchołkowych lub korzeniowych oraz z siewu.

Floksy to kwiaty wieloletnie wrażliwe na mączniaka prawdziwego, dlatego ich pielęgnacja sprawia czasami pewne trudności. Choroba ta jest powodowana przez różne gatunki grzybów zimujących w porażonych pędach oraz przez otocznie zarodników zgromadzone na opadłych liściach. Obecność patogenów na roślinie może wywołać poważne skutki, z zamieraniem porażonych części włącznie. Początkowo widoczny jest mączysty nalot, przenoszony później na sąsiednie rośliny. Po dwóch - czterech dniach pojawia się na roślinie biała grzybnia, która w szybkim czasie pokrywa liście i pędy. Z czasem grzybnia przybiera kolor szary, a na bylinie widoczne są jasnobrązowe i później czarne otocznie z zarodnikami.

Floksy w ogrodzie - walka z chorobami

Objawy infekcji nasilają się w drugiej połowie lata. Rozwojowi choroby sprzyja wilgoć, a szczególnie podlewanie liści oraz duże zagęszczenie roślin i przenawożenie azotem. Silnie porażone pędy trzeba wyciąć i spalić. Po zaobserwowaniu pierwszych objawów opryskujemy floksy preparatami: Gwarant 500 SC, Baymat Ultra AE, Grevit 200 SL, Domark 100 EC, Nimrod 250 EC lub Signum 33 WG. Oprysk powtarzamy dwu- trzykrotnie w odstępach siedmiu do dziesięciu dni. Środki te stosujemy naprzemiennie z preparatami ograniczającymi rozwój patogenów, takimi jak Beta-Chikol, Biosept Active, Huwa-San. Potrzebne jest też wzmocnienie roślin nawozami dolistnymi typu Actifos, Solfan PK, Olejan 85 EC, Bioczos, Baymat Ultra 0,015 AE, Substrat Długo Działający Kwiaty Kompleksowa Ochrona lub Substrat Długo Działający Rośliny Ozdobne. Oprysk wykonujemy wieczorem, w wilgotności sześćdziesięciu do osiemdziesięciu procent.

Wybrane floksy i ich charakterystyka

Płomyk wiechowaty (phlox paniculata)

Płomyk wiechowaty (phlox paniculata) pochodzi ze wschodnich terenów Ameryki Północnej, gdzie w warunkach naturalnych dorasta do jednego metra wysokości. Rośnie też w stanie dzikim w Azji. Płomyk wiechowaty ma jajowato-lancetowate liście, natomiast jego kwiaty są dzwonkowate. Kwiaty w kolorach białym, purpurowym, czerwonym, pomarańczowym, łososiowym i rzadziej niebieskim zebrane są w mocno rozgałęzione wiechy. Istnieją też odmiany o kwiatach pstrych, cieniowanych (blue paradise), paskowanych (peppermint twist, tweester), z oczkiem(variegata, laura, miss holland, miss pepper) i obwódkami w innym kolorze (aureole), a także o kwiatach pełnych (tiara). Floks wiechowaty bardzo ładnie pachnie.

Obecnie znanych jest kilkaset odmian płomyka wiechowatego, które różnią się między sobą  wysokością, porą kwitnienia i barwą kwiatów. W naszych ogrodach rosną najczęściej odmiany: czerwono-fioletowa aida (późna), czerwona fanal, różowa frauenlob (wczesna), łososioworóżowa eva foerster (wczesna), pomarańczowa orange (późna), biała pax (późna), karminowoczerwona glut (późna),  fioletowa le  mahdi  (średniowczesna), jaskrawo-różowa flamingo (średniowczesna) i inne. Są to atrakcyjne kwiaty wieloletnie na kwiat cięty oraz do uprawy na rabacie lub na balkonie. Najwcześniejsze zakwitają w połowie lipca, najpóźniejsze natomiast w połowie sierpnia. Kwitną od półtora do dwóch miesięcy pachnącymi pięcioklapowymi kwiatami. Ale można też regulować okres kwitnienia floksów poprzez przycięcie części pędów w maju. Zakwitną one później, przedłużając żywotność całej kępy.

Floks wiechowaty - porady uprawowe

Floks wiechowaty na jednym miejscu może rosnąć kilkanaście, a nawet kilkadziesiąt lat, tworząc duże kępy.  Słabszy jego wzrost i kwitnienie sygnalizują porę na odnowienie rośliny. W tym celu wiosną albo bezpośrednio po kwitnieniu wykopujemy roślinę, odrzucamy zdrewniałe środki kęp, a resztę dzielimy na kilkupędowe części. Nowy krzaczek z dobrze wykształconymi korzeniami sadzimy w innym miejscu, w podłożu wzbogaconym kompostem. Floks wiechowaty rozmnaża się przez podział wiosną lub jesienią albo z sadzonek korzeniowych lub pędowych. Sadzonki korzeniowe sporządza się od grudnia do marca, natomiast sadzonki pędowe - od marca do czerwca. Wiechowaty floks ukorzeni się po upływie miesiąca lub nieco dłużej. Jeśli interesuje cię także sadzenie i uprawa mieczyków w ogrodzie, porady znajdziesz w tym artykule.

Ze względu na wysokość floks wiechowaty powinien rosnąć w środkowej lub tylnej części rabaty. Wiechowaty floks pięknie wygląda w nasadzeniach, na których królują inne kwiaty wieloletnie: dzielżany, rudbekie, kosaćce, malwy, pysznogłówki lub tawułki Arendsa. Uprawa i pielęgnacja wszystkich tych bylin nie stwarza większych problemów. Do ogrodów w stylu wiejskim albo naturalistycznym znakomicie pasuje płomyk wiechowaty w odmianie starfire o czerwonych kwiatach i ciemnoczerwonych pędach. Roślina ta dorasta do jednego metra wysokości i kwitnie obficie w lipcu i sierpniu, a czasami też we wrześniu. Floks wiechowaty odmiany starfire ma jadalne kwiaty.

Uprawa płomyka wiechowatego najlepiej udaje się na glebach piaszczysto-gliniastych, przepuszczalnych, wilgotnych i bogatych w składniki pokarmowe. Podłoże powinno być wilgotne, zwłaszcza w początkach wegetacji. Najlepsze są stanowiska słoneczne albo lekko ocienione i osłonięte od wiatru. Wskazane jest ściółkowanie byliny torfem, przekompostowaną korą lub kompostem. Floks wiechowaty ma duże wymagania pokarmowe. Warto wiedzieć, że wiechowaty floks w uprawie nie lubi nie tylko obornika, ale też saletrzaku, siarczanu amonu i saletry amonowej.

Floksy szydlaste (Phlox subulata) - znakomite rośliny na skalniak

Floks szydlasty i jego uprawa

Te ładne kwiaty wieloletnie rosną dziko we wschodniej Ameryce Północnej. Są też cenione w ogrodzie jako atrakcyjne rośliny wieloletnie, dorastające do trzydziestu centymetrów wysokości. Floks szydlasty to pokładająca się roślina zadarniająca o silnie rozgałęzionych pędach, częściowo ukorzeniających się. Bylina ta ma zimozielone liście igiełkowate, wąskie i omszone. Kwitnie w kwietniu i maju, obficie pokrywając całą roślinę. Jej drobne kwiaty mają barwę zależną od odmiany: białą, różową, purpurową, fioletową, karminową i różową. Floksy szydlaste to idealne rośliny na skalniak, skarpy i kwiatowe murki oraz na obwódki. Stanowią dobrą odpowiedź na pytanie, jakie rośliny na skalniaki wybrać? Doskonale zastępują też trawniki i ładnie prezentuje się wzdłuż ścieżek. Jako rośliny na skalniak oraz kamienne tarasy i kwiatowe murki nadają się też gatunki zwane floksem kanadyjskim. W stanie dzikim floks kanadyjski rośnie w widnych lasach, na umiarkowanie wilgotnej glebie. Floks kanadyjski kwitnie w maju i czerwcu na niebiesko, biało i różowo. Wymaga ziemi piaszczysto-gliniastej, średnio wilgotnej i dużo słońca.  Rozmnaża się przez podział lub z nasion. Floksy kanadyjskie to kwiaty wieloletnie. Warto pamiętać, że na skalniaki nadają się nie tylko kwiaty, ale także krzewy liściaste. Dobrze dobrane kwiaty ogrodowe i rośliny ogrodowe (także rośliny doniczkowe) urozmaicą każdy ogród skalny.

Floks szydlasty jako kwiat doniczkowy na balkonie

Floks szydlasty może rosnąć w pojemniku na balkonie. Jako kwiat doniczkowy może być przestawiany w zależności od pory dnia lub naszych osobistych upodobań. Gatunek ten najlepiej rośnie na słonecznym stanowisku, w glebie wapiennej, przepuszczalnej i piaszczystej, o odczynie obojętnym i umiarkowanej wilgotności. Tworzy zbitą darń z płożących się pędów i nadaje się do tworzenia dywanowych kompozycji. W tym celu sadzi się go w dużych grupach, nawet po kilkanaście sztuk. Purpurową matę o grubości dziesięciu centymetrów stworzy na przykład płomyk szydlasty scarlet flame. Na zimę warto okryć roślinki gałązkami igliwia. Natomiast jako rośliny na skalniak ładnie zaprezentują się odmiany: fioletowo-czerwona atropurpurea, karminowo-różowa lindental, czerwona temiscaming i biała white delight.

Floks szydlasty rozmnaża się przez podział na wiosnę po przekwitnięciu i od lipca do września albo z sadzonek wierzchołkowych  w sierpniu i wrześniu. Ponieważ płożące się pędy są łatwe do ukorzeniania się, warto roślinkę rozmnażać przez sadzonkowanie. Robi się to latem, sadząc do doniczek. Do zimy floksy dobrze się ukorzenią, a na wiosnę można je posadzić w ogrodzie. Po trzech do pięciu lat trzeba rośliny przesadzić. Więcej inspiracji znajdziesz w naszym artykule: Najpiękniejsze wiosenne kwiaty w twoim ogrodzie - przegląd.

Dowiedz się też więcej na temat piwonii.

Literatura:

1. Burza kwiatów na skałach. „Mój Piękny Ogród” 2017 nr 3, s. 24-26.

2. Dębicz R., Płomyki małe i duże. „Mój piękny Ogród” 2011 nr 10, s. 22-23.

3. Krejča J., Jakȃbova A., Rośliny skalne. Warszawa 1982.

4. Uprawa roślin. Warszawa 1987.

5. Wojdyła A., Mączniak na ozdobnych. „Działkowiec” 2014 nr 8, s. 70-71.

6. Wójcik M., Różnobarwne płomyki. „Magnolia” 2014 nr 7, s. 8-9.