Gujana
Trinidad
Rozmiary i wygląd fryzei lśniącej
marzec
kwiecień
maj
czerwiec
lipiec
gęsty
w formie rozety
Jak sadzić fryzeę lśniącą?
czerwony
próchniczna
żyzna
wilgotna
podłoże dla storczyków
odrosty korzeniowe
maj
maj
Frizea lśniąca znana pod łacińską nazwą vriesea splendens to bylina.
Jej miejsce pochodzenia to Wenezuela, Gujana i Trinidad, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak mieszkanie i ogród zimowy.
Podstawowymi walorami fryzei lśniącej są ozdobne kwiaty, ciekawy pokrój i ozdobne liście. Frizea lśniąca jest niejadalna.
Frizea lśniąca rośnie rocznie od 40 do 70 cm i po 2 latach osiąga wysokość od 40 do 70 cm i szerokość od 20 do 40 cm. Pokrój fryzei lśniącej jest wzniesiony, gęsty i w formie rozety.
Frizea lśniąca ma kwiaty w kolorach takich jak żółty i czerwony które kwitną w miesiącach luty, marzec, kwiecień, maj, czerwiec i lipiec. Liście rośliny są wielobarwne i lancetowate
Frizea lśniąca to roślina, którą sadzimy w kwietniu i maju . Frizea lśniąca najbardziej lubi stanowisko półzacienione lub jasne, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to kwaśny lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to wełnowce, przędziorki i tarcznik. Frizea lśniąca wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.