Nazwa rośliny
Grusza polna (łac. Pyrus pyraster) znana też jako ulęgałka, dzika grusza
Systematyka
różowate > grusza > grusza polna

Wygląd gruszy polnej

Pochodzenie:
Kaukaz, Afryka Północna, Europa, Azja Zachodnia
Roczne przyrosty:
20 cm - 50 cm
Maksymalna wysokość:
800 cm - 2000 cm
Maksymalna szerokość:
500 cm - 1000 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
40 lat


Pokrój gruszy polnej:
rozłożysty, rozgałęziony, wzniesiony, nieregularny, ciernisty
Kolor kwiatów:
biały
Wielkość i forma kwiatów:
pojedyncze
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
eliptyczne
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla gruszy polnej

Termin sadzenia:
kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
300 cm - 500 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona


Stanowisko:
Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna, piaszczysto-gliniasta
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, szpalery, kompozycje, drzewo rodzinne

Pielęgnacja gruszy polnej

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
dobra odporność
Typowe choroby:
rdza gruszy, parch gruszy
Typowe szkodniki:
kwieciak gruszowiec, miodówka gruszowa

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Cięcie ma na celu formowanie korony, redukcję zbyt wyrośniętych gałęzi oraz usuwanie pędów suchych i chorych.
Kiedy kwitnie?
Terminy zbiorów
Nawożenie
Nawóz wieloskładnikowy, organiczny. Nawozić raz w miesiącu.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Grusza dobrze znosi suszę, ale zwłaszcza młode drzewa należy regularnie podlewać, zwłaszcza w dłuższych okresach bez deszczu.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
Typ pożytku:
owoce
Termin zbiorów:
wrzesień, październik