Nazwa rośliny
Hiacynt wschodni (łac. Hyacinthus orientalis) znana też jako hiacynt ogrodowy
Systematyka
szparagowate > hiacynt > hiacynt wschodni

Wygląd hiacynta wschodniego

Pochodzenie:
Turcja Południowa, Syria Zachodnia, Izrael Północny
Roczne przyrosty:
15 cm - 30 cm
Maksymalna wysokość:
15 cm - 30 cm
Maksymalna szerokość:
10 cm - 20 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
1 rok


Pokrój hiacynta wschodniego:
wyprostowany
Cechy charakterystyczne:
pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach
Kolor kwiatów:
różowy, biały, niebieski, fioletowy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
równowąskie
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla hiacynta wschodniego

Termin sadzenia:
sierpień, wrzesień
Rozstaw przy sadzeniu:
15 cm - 20 cm
Sposób rozmnażania:
nasiona, cebulki przybyszowe
Dodatkowe informacje:
Warstwa gleby nad cebulą powinna być około dwa razy większa od wysokości cebuli.


Gleba:
lekka, żyzna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -23 °C


Dogodne miejsca uprawy:

Pielęgnacja hiacynta wschodniego

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
średnio wrażliwa
Typowe choroby:
szara pleśń, zgnilizna korzeni, mozaika hiacynta, zgnilizna cebuli, choroba pierścieniowa hiacyntów

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz do kwiatów cebulowych. Nawozić 2 razy w roku.
Przełom marca i kwietnia oraz przełom września i października.
Podlewanie
Obfite zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj codziennie.
W okresie kwitnienia trzeba hiacyntom zapewnić lekko wilgotne podłoże.
Po przekwitnieniu należy ściąć kwiatostany, ale pozostawić liście, które umożliwią roślinie zgromadzenie energii w cebuli na przyszły sezon.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: