Irga pozioma

Irga płożąca — charakterystyka, stanowisko, wymagania, pielęgnacja

Szczególnie wdzięczną i docenianą rośliną okrywową jest irga płożąca, która trafia w miejsca trudnodostępne do obsadzenia i utrzymania. Dlatego też często rośnie na skarpie. Dodatkowo irga płożąca to wspaniała zimozielona roślina, która szczególnie pięknie prezentuje się po opadach śniegu. Jej czerwone owce wspaniale kontrastują z żywą zielenią liści i bielą śniegu. Irga często wybierana jest przez niezbyt doświadczonych ogrodników, ale i wytrawnych koneserów z uwagi na swój ciekawy wygląd. Kochają ją osoby, które nade wszystko lubią reprezentatywne rośliny zimozielone, które dobrze wyglądają zarówno w lecie jak zimą.

Jeśli szukasz więcej porad i informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o irgach.

Irga płożąca często nazywana również irgą poziomą

Cotoneaster procumbens to niski krzew należący do rodziny różowatych. Osiąga do 1 m wysokości. Najczęściej występuje w zachodnich Chinach. Irga charakteryzuje się niskim pokrojem o rozpostartych gałęziach. Kwiaty irgi są zebrane w kielichy w kwiatostanie. Wytwarza czerwone około 6 mm owoce, które pojawiają się jesienią. Jest odporna na mróz i nie wymaga okrywania.

Uprawa, wymagania i pielęgnacja cotoneaster procumbens

Uprawa irgi jest niezwykle łatwa, dlatego też chętnie wybierają ją młodzi ogrodnicy, którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z aranżowaniem ogrodu i dobieraniem ciekawych odmian roślin. Nie ma ona specjalnych wymagań co do gleby, w której ma rosnąć. Jest odporna na suszę i mróz. Oprócz ostrokrzewów jest najpopularniejszą zimozieloną rośliną w Polsce. Najbardziej lubi słoneczne stanowiska, ale poradzi sobie również w lekko zacienionych miejscach, gdyż jej wymagania nie są zbyt wysokie.

Pielęgnacja irgi powinna polegać na jej przycinaniu w okolicach maja. W zależności od efektu, który chcemy uzyskać, stosujemy mocne lub tylko korygujące cięcie, które ma za zadanie usunięcie chorych pędów lub prześwietlenie zbyt dużej ilości pędów nakład, które nachodzą jeden na drugi, tworząc chaos.

Rozmnażanie irgi płożącej następuje przez zdrewniałe sadzonki pędowe, które odcinamy od rośliny właściwej. Gotowe sadzonki możemy wykorzystać do obsadzenia ogródków skalnych, fos i skarp, jednak trzeba pamiętać, że na miejsce docelowe możemy przesadzić je dopiero po około 3 latach od rozmnożenia. Wcześniej powinna być uprawiana w donicach najlepiej pod osłonami.

Ciekawe odmiany Cotoneaster procumbens

Irga pozioma to najchętniej wybierany gatunek krzewów płożących w Polsce. Posiada wiele ciekawych odmian, które można kupić zarówno w sklepach ogrodniczych, jak i korzystając z wysyłki internetowej. Oczywiście różnicą w wyborze między jedną opcją a drugą może być cena uzależniona od miejsca dystrybucji i gatunku. Trzeba zwrócić również uwagę na sadzonki oferowane w sklepach stacjonarnych, aby były one w dobrej kondycji. Sprawdzając daną sadzonkę, należy zwrócić uwagę na poziom wysuszenia ziemi, w której rośnie. Co prawda irga dobrze radzi sobie z brakiem wody, ale mimo wszystko lepiej wybierać zadbane okazy, które łatwiej przyjmą się na docelowym miejscu.

Warto również wiedzieć jak wyglądają liście zaatakowane przez parch, bo jest to dość popularna choroba atakująca irgę. Nigdy nie powinniśmy wybierać sadzonek, u których zauważymy jasnożółte plamy. Co ciekawe parch może pojawić się na roślinie posadzonej na docelowym stanowisku. Powodem jego występowania może być zbyt duża wilgotność przy zbyt dużym zagęszczeniu rośliny. Niestety irga  często atakowana jest przez mszyce, które są trudne do zauważenie na poczatku swojego żerowania. Gdy zostaną wykryte, należy niezwłocznie rozpocząć oprysk odpowiednimi preparatami, które pozbędą się szkodników.

Irga prażąca „Queen Carpets” kwitnie na biało w maju i wytwarza czerwone owoce. Krzew osiąga maksymalnie 15 cm wysokości i charakteryzuje się bardzo wolnym wzrostem. Irga ma piękne zielone i błyszczące liście od spodniej strony są skórzaste.

Podobną wysokość osiąga pozioma irga „Streib's Findling”. Zakwita w maju, a jej kwiaty są biało różowe, natomiast liście są ciemnozielone.

Irga dammera „Major” to ciekawa zimozielona odmiana irgi, która ma ciemnozielone i błyszczące liście ułożone dwurzędowo. Kwitnie w maju, a jej kwiaty mają biały kolor, w sierpniu natomiast pojawiają się jasnoczerwone owoce.

Kolejnym niskimi krzewem, sięgającym maksymalnie do 20 cm jest irga dammera „Mooncreeper”, u której we wrześniu pojawiają się mocno czerwone owoce.

Kolejna propozycja to irga dammera „Mooncreeper”. Jest niskim krzewem o wysokości zaledwie 10-20 cm i szerokości 80 cm. Ma liście skórzaste i małe białe kwiaty. We wrześniu pojawiają się karminowe, kuliste owoce.

Zdecydowanie wyższą odmianą jest „Eichholz”, bo osiąga nawet pół metra wysokości. Dodatkowo ma niezwykle ciekawe liście w kolorze ciemnozielonym wpadającym w niebieski. Ma też spore po 1 cm owoce w czerwonym kolorze. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat uprawy irgi w ogrodzie?

Irga w innej odsłonie

Irgi płożące sadzone są głównie jako rośliny okrywowe. Choć najczęściej spotkać je można na skarpie, to jednak znalazły inne ciekawe zastosowanie, które okazuje się atrakcyjną ozdobą niejednego ogrodu. Coraz częściej w sklepach ogrodniczych spotkać można irgi płożące szczepione na pniu. Jest to niezwykle ciekawa forma przedstawienia tej rośliny i wyeksponowania jej w ogrodzie. Szczepione są zazwyczaj odmiany najniższe wytwarzające długie pędy takie jak irga „Queen Carpets”, ale dostępne są również inne odmiany, z których można stworzyć ciekawy szpaler ozdabiający dróżkę lub chodnik wiodące do domu.

Ciekawie wyglądają również na tle roślin zimozielonych takich jak wszelkiego rodzaju iglaki, z którymi tworzyć może piękną zimową oazę. Bardzo często irga na pniu pojawia się również w niewielkich ogrodach, których właściciele doceniają walory estetyczne tej rośliny, jednak z uwagi na brak miejsca, nie mogą sobie pozwolić na okrywowe zastosowanie krzewu.

Choć irga sama w sobie nie ma zbyt dużych wymagań i uprawa jest stosunkowo łatwa, to już roślina sadzona na pniu może wymagać podpór, które zabezpieczą ją przed przechyleniem i złamaniem. Irgę szczepioną na pniu podobnie jak irgę sadzoną w charakterze rośliny okrywowej, należy przycinać wiosną, usuwając chore pędy. Kolejne cięcie można, ale nie trzeba wykonać w okolicy sierpnia. Szpalery tworzone są również z wyższych odmian i uzyskuje się je przy pomocy mocnego cięcia rośliny, które zapewnia utrzymanie irgi w ryzach i mniejsze pokładanie się jej po podłożu. Sadząc ją w ogrodzie, należy pamiętać o tym, że irga ma trujące owoce, które nie powinny dostać się w ręce dzieci ani zwierząt domowych. Natomiast ucieszą one ptaki zimujące w naszym klimacie, dla których owoce irgi to niesłychana gratka.

Choć owoce irgi są silnie trujące dla ludzi, to jednak bardzo często można usłyszeć, że koneserzy takich trunków jak nalewki niezwykle cenią sobie jej owoce. Oczywiście mowa tu o zupełnie innej odmianie, którą jest Irga kanadyjska. Jej różnią się nieco wyglądem od znanych nam owoców irgi płożącej. Mają one ciemnogranatowy kolor, są one o wiele większe i bardziej soczyste.