Szczególnie wdzięczną i docenianą
rośliną okrywową jest irga płożąca, która trafia w miejsca trudnodostępne do
obsadzenia i utrzymania. Dlatego też często rośnie na skarpie. Dodatkowo irga
płożąca to wspaniała zimozielona roślina, która szczególnie pięknie prezentuje
się po opadach śniegu. Jej czerwone owce wspaniale kontrastują z żywą zielenią
liści i bielą śniegu. Irga często wybierana jest przez niezbyt doświadczonych
ogrodników, ale i wytrawnych koneserów z uwagi na swój ciekawy wygląd. Kochają
ją osoby, które nade wszystko lubią reprezentatywne rośliny zimozielone, które
dobrze wyglądają zarówno w lecie jak zimą.
Jeśli szukasz więcej
porad i informacji, sprawdź także zebrane
w tym miejscu artykuły o irgach.
Irga płożąca często nazywana
również irgą poziomą
Cotoneaster
procumbens to niski krzew należący do rodziny różowatych. Osiąga do 1 m
wysokości. Najczęściej występuje w zachodnich Chinach. Irga charakteryzuje się
niskim pokrojem o rozpostartych gałęziach. Kwiaty irgi są zebrane w kielichy w
kwiatostanie. Wytwarza czerwone około 6 mm owoce, które pojawiają się jesienią.
Jest odporna na mróz i nie wymaga okrywania.
Uprawa, wymagania i pielęgnacja cotoneaster procumbens
Uprawa
irgi jest niezwykle łatwa, dlatego też chętnie wybierają ją młodzi ogrodnicy,
którzy dopiero zaczynają swoją przygodę z aranżowaniem ogrodu i dobieraniem
ciekawych odmian roślin. Nie ma ona specjalnych wymagań co do gleby, w której
ma rosnąć. Jest odporna na suszę i mróz. Oprócz ostrokrzewów jest
najpopularniejszą zimozieloną rośliną w Polsce. Najbardziej lubi słoneczne
stanowiska, ale poradzi sobie również w lekko zacienionych miejscach, gdyż jej
wymagania nie są zbyt wysokie.
Pielęgnacja
irgi powinna polegać na jej przycinaniu w okolicach maja. W zależności od
efektu, który chcemy uzyskać, stosujemy mocne lub tylko korygujące cięcie,
które ma za zadanie usunięcie chorych pędów lub prześwietlenie zbyt dużej
ilości pędów nakład, które nachodzą jeden na drugi, tworząc chaos.
Rozmnażanie
irgi płożącej następuje przez zdrewniałe sadzonki pędowe, które odcinamy od
rośliny właściwej. Gotowe sadzonki możemy wykorzystać do obsadzenia ogródków
skalnych, fos i skarp, jednak trzeba pamiętać, że na miejsce docelowe możemy
przesadzić je dopiero po około 3 latach od rozmnożenia. Wcześniej powinna być
uprawiana w donicach najlepiej pod osłonami.
Ciekawe odmiany Cotoneaster procumbens
Irga
pozioma to najchętniej wybierany gatunek krzewów płożących w Polsce. Posiada
wiele ciekawych odmian, które można kupić zarówno w sklepach ogrodniczych, jak
i korzystając z wysyłki internetowej. Oczywiście różnicą w wyborze między jedną
opcją a drugą może być cena uzależniona od miejsca dystrybucji i gatunku.
Trzeba zwrócić również uwagę na sadzonki oferowane w sklepach stacjonarnych,
aby były one w dobrej kondycji. Sprawdzając daną sadzonkę, należy zwrócić uwagę
na poziom wysuszenia ziemi, w której rośnie. Co prawda irga dobrze radzi sobie
z brakiem wody, ale mimo wszystko lepiej wybierać zadbane okazy, które łatwiej
przyjmą się na docelowym miejscu.
Warto
również wiedzieć jak wyglądają liście zaatakowane przez parch, bo jest to dość
popularna choroba atakująca irgę. Nigdy nie powinniśmy wybierać sadzonek, u
których zauważymy jasnożółte plamy. Co ciekawe parch może pojawić się na
roślinie posadzonej na docelowym stanowisku. Powodem jego występowania może być
zbyt duża wilgotność przy zbyt dużym zagęszczeniu rośliny. Niestety irga często atakowana jest przez mszyce, które są
trudne do zauważenie na poczatku swojego żerowania. Gdy zostaną wykryte, należy
niezwłocznie rozpocząć oprysk odpowiednimi preparatami, które pozbędą się
szkodników.
Irga
prażąca „Queen Carpets” kwitnie na biało w maju i wytwarza czerwone owoce.
Krzew osiąga maksymalnie 15 cm wysokości i charakteryzuje się bardzo wolnym
wzrostem. Irga ma piękne zielone i błyszczące liście od spodniej strony są
skórzaste.
Podobną
wysokość osiąga pozioma irga „Streib's
Findling”. Zakwita w maju, a jej kwiaty są biało różowe, natomiast liście
są ciemnozielone.
Irga
dammera „Major” to ciekawa
zimozielona odmiana irgi, która ma ciemnozielone i błyszczące liście ułożone
dwurzędowo. Kwitnie w maju, a jej kwiaty mają biały kolor, w sierpniu natomiast
pojawiają się jasnoczerwone owoce.
Kolejnym
niskimi krzewem, sięgającym maksymalnie do 20 cm jest irga dammera „Mooncreeper”, u której we wrześniu
pojawiają się mocno czerwone owoce.
Kolejna
propozycja to irga dammera „Mooncreeper”.
Jest niskim krzewem o wysokości zaledwie 10-20 cm i szerokości 80 cm. Ma liście
skórzaste i małe białe kwiaty. We wrześniu pojawiają się karminowe, kuliste
owoce.
Zdecydowanie
wyższą odmianą jest „Eichholz”, bo
osiąga nawet pół metra wysokości. Dodatkowo ma niezwykle ciekawe liście w
kolorze ciemnozielonym wpadającym w niebieski. Ma też spore po 1 cm owoce w
czerwonym kolorze. A może zainteresuje cię także ten artykuł na temat uprawy irgi w ogrodzie?
Irga w innej odsłonie
Irgi
płożące sadzone są głównie jako rośliny okrywowe. Choć najczęściej spotkać je
można na skarpie, to jednak znalazły inne ciekawe zastosowanie, które okazuje
się atrakcyjną ozdobą niejednego ogrodu. Coraz częściej w sklepach ogrodniczych
spotkać można irgi płożące szczepione na pniu. Jest to niezwykle ciekawa forma
przedstawienia tej rośliny i wyeksponowania jej w ogrodzie. Szczepione są
zazwyczaj odmiany najniższe wytwarzające długie pędy takie jak irga „Queen
Carpets”, ale dostępne są również inne odmiany, z których można stworzyć
ciekawy szpaler ozdabiający dróżkę lub chodnik wiodące do domu.
Ciekawie
wyglądają również na tle roślin zimozielonych takich jak wszelkiego rodzaju
iglaki, z którymi tworzyć może piękną zimową oazę. Bardzo często irga na pniu
pojawia się również w niewielkich ogrodach, których właściciele doceniają
walory estetyczne tej rośliny, jednak z uwagi na brak miejsca, nie mogą sobie pozwolić na okrywowe
zastosowanie krzewu.
Choć irga
sama w sobie nie ma zbyt dużych wymagań i uprawa jest stosunkowo łatwa, to już
roślina sadzona na pniu może wymagać podpór, które zabezpieczą ją przed
przechyleniem i złamaniem. Irgę szczepioną na pniu podobnie jak irgę sadzoną w
charakterze rośliny okrywowej, należy przycinać wiosną, usuwając chore pędy.
Kolejne cięcie można, ale nie trzeba wykonać w okolicy sierpnia. Szpalery
tworzone są również z wyższych odmian i uzyskuje się je przy pomocy mocnego
cięcia rośliny, które zapewnia utrzymanie irgi w ryzach i mniejsze pokładanie
się jej po podłożu. Sadząc ją w ogrodzie, należy pamiętać o tym, że irga ma
trujące owoce, które nie powinny dostać się w ręce dzieci ani zwierząt
domowych. Natomiast ucieszą one ptaki zimujące w naszym klimacie, dla których
owoce irgi to niesłychana gratka.
Choć
owoce irgi są silnie trujące dla ludzi, to jednak bardzo często można usłyszeć,
że koneserzy takich trunków jak nalewki niezwykle cenią sobie jej owoce.
Oczywiście mowa tu o zupełnie innej odmianie, którą jest Irga kanadyjska. Jej
różnią się nieco wyglądem od znanych nam owoców irgi płożącej. Mają one
ciemnogranatowy kolor, są one o wiele większe i bardziej soczyste.