Rozmiary i wygląd jałowca wirginijskiego
kwiecień
maj
rozłożysty
rozkrzewiony
Jak sadzić jałowiec wirginijski?
zielonkawy
przepuszczalna
piaszczysta
sadzonki wierzchołkowe
maj
sierpień
wrzesień
Jałowiec wirginijski - pielęgnacja
maj
czerwiec
Jałowiec wirginijski znana pod łacińską nazwą juniperus virginiana to krzew.
Jej miejsce pochodzenia to wschodnie regiony Ameryki Północnej, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród, ogród orientalny, ogród leśny, ogród skalny i ogród japoński.
Podstawowymi walorami jałowca wirginijskiego są ciekawy pokrój, odporność na zanieczyszczenie powietrza, ozdobne liście, długowieczna i ozdobne szyszki. Jałowiec wirginijski jest niejadalna.
Jałowiec wirginijski rośnie rocznie od 30 do 60 cm i po 30 latach osiąga wysokość od 600 do 1500 cm i szerokość od 250 do 600 cm. Pokrój jałowca wirginijskiego jest wyprostowany, rozłożysty i rozkrzewiony.
Jałowiec wirginijski ma kwiaty w kolorach takich jak żółty i zielonkawy które kwitną w miesiącach marzec, kwiecień i maj. Liście rośliny są niebieskawe i igłowate
Jałowiec wirginijski to roślina, którą sadzimy w kwietniu , maju , sierpniu i wrześniu . Jałowiec wirginijski najbardziej lubi stanowisko słoneczne, półzacienione lub jasne, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce i tarcznik. Jałowiec wirginijski wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.