Jodła hiszpańska

Jodła hiszpańska – popularne odmiany, pielęgnacja w ogrodzie, porady

Lubisz wyzwania i ciekawe gatunki drzew w swoim ogrodzie? Jodła hiszpańska może okazać się dla ciebie ciekawym przedsięwzięciem. Na pewno jest to drzewo dla cierpliwych, ponieważ sadzonki wyróżniają się bardzo wolnym przyrostem. Jednak potrafią odwdzięczyć się pięknym i dość oryginalnym wyglądem.

Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o odmianach jodły.

Jodła hiszpańska – charakterystyka

Naturalnym środowiskiem jodły hiszpańskiej jest Basen Morza Śródziemnego. Drzewa można spotkać przede wszystkim na terenie Hiszpanii, jak i również Maroka. Dlatego w klimacie umiarkowanym jest ona trudna do utrzymania. Jednak wcale nie oznacza, że uprawa jest niemożliwa. Sosna hiszpańska (Abies pinsapo Boiss.) zalicza się do gatunków z rodziny sosnowatych, który w naturalnych warunkach osiąga do 30 metrów wysokości. Natomiast odmiany ogrodowe są dużo niższe.

Drzewo wyróżnia się stożkowym, nieco nieregularnym pokrojem. Igliwie w ciekawym zabarwieniu zimnozielonym osiąga do 2 cm długości. Na pędach wyrastają brązowe szyszki o długości w zależności od odmiany od 4 do nawet 18 cm. Jeżeli chodzi o odmiany, to do najpopularniejszych zalicza się:

• Sosna hiszpańska Aurea – dojrzałe drzewa wyróżniają się zielonkawym igliwiem, które wcześniej zbliżone jest do żółtego odcienia. Odmiany Aurea wyróżniają się bardzo powolnym wzrostem. Maksymalna wysokość drzewa to 2 metry. Sosna hiszpańska Aurea w porównaniu do innych odmian, doskonale radzi sobie w naszym klimacie, ze względu na dość wysoką odporność na niskie temperatury.
• Jodła szczepiona Kelleris – jest to kolejna odmiana, która jest w stanie dobrze przezimować sezon w naszym klimacie. Kelleris jest odmiano dużo wyższą od poprzedniej, ponieważ osiąga nawet do 15 metrów wysokości. Wyróżnia się szarozielonym igliwiem, a także stożkowym pokrojem. Na dole jest bardzo rozłożysta. Odmianę Kelleris jest bardzo łatwo utrzymać w naszym ogrodzie, ponieważ jej wymagania uprawowe nie są zbyt wielkie.
• Abies pinsapo Glauca – wyjątkowo popularne odmiany, które chętnie uprawiamy w naszym ogrodzie. Jej zaletą jest piękne, niebieskozielone ubarwienie igieł. Mimo iż Abies pinsapo Glauca bardzo wolno rośnie, w dojrzałym stadium osiąga do 6 metrów wysokości. Jej pokrój jest stożkowy, dość regularny. Niestety odmiana Abies pinsapo Glauca wymaga odpowiedniego zabezpieczenia na zimę, ponieważ jest mało odporna na temperatury poniżej zera stopni Celsjusza.

Uprawa jodły hiszpańskiej

Ze względu na mniejszą odporność sosny hiszpańskiej na niskie temperatury, drzewa dobrze czują się w stanowiskach osłoniętych, lekko zacienionych. Sadzonkom należy zapewnić odpowiednie podłoże gliniaste i bardzo żyzne o kwaśnym odczynie. Gleba powinna być delikatnie wilgotna i na pewno przepuszczalna. W zależności od odmiany może być obsadzana w towarzystwie innych iglaków, a nawet na sklaniakach lub skarpach. Nie ma problemu, by jodła szczepiona była uprawiana w pojemnikach.

Jednym z największych wymagań, którymi cechuje się jodła hiszpańska, jest spora wilgotność powietrza. Drzewom należy zatem stworzyć mikroklimat podobny do śródziemnomorskiego. W tym celu należy zadbać o regularne podlewanie, a nawet zraszanie całej sadzonki. Wtedy jodła szczepiona nie będzie narażona na suszę.

Jodła hiszpańska – pielęgnacja

Po stworzeniu odpowiednich warunków uprawowych, drzewo nie posiada zbyt skomplikowanych wymagań, jeżeli chodzi o pielęgnację. Na pewno trzeba wziąć pod uwagę, że są to gatunki bardziej wrażliwe na warunki pogodowe, dlatego wymagają okrywania na zimę. Nie należy ich narażać na silne podmuchy wiatru. Dlatego lepiej czują się w stanowiskach osłoniętych przez budynki, pergole lub inne drzewa iglaste. Może okazać się, że w ogrodach w sąsiedztwie dużych aglomeracji, nasza uprawa nie będzie udana. Sosna hiszpańska źle znosi wszelkie zanieczyszczenia powietrza. Powinniśmy również uzbroić się w odpowiednie środki ochrony roślin, ponieważ sadzonki są narażone na choroby grzybowe, mszyce, a także inne szkodniki.

Przycinanie drzewek nie jest konieczne. Chociaż, jeżeli mamy takie życzenie możemy wyciąć dolne gałęzie lub formować sadzonkę od góry. Ponadto jodła hiszpańska nie wymaga żadnego specjalnego nawożenia. Najważniejsze jest to, by podłoże było umiarkowanie wilgotne i zachowywało kwaśny odczyn. Jeżeli chcemy spróbować własnych rozsadów, to sadzonki warto pozyskać z wcześniej zebranych nasion.