Nazwa rośliny
Jodła szlachetna (łac. Abies procera)
Systematyka
sosnowate > jodła > jodła szlachetna

Jodła szlachetna – cena, popularne odmiany, uprawa i pielęgnacja

Gdybyśmy mieli do czynienia z jodłą szlachetną w jej naturalnym środowisku, na pewno zachwycilibyśmy się jej okazałymi rozmiarami. Rosnąca dziko osiąga nawet do 80 metrów wysokości. Takie imponujące rozmiary jednak nie są możliwe do uzyskania w kontrolowanych uprawach w swoim ogrodzie. Drzewo i tak zachwyca swoim pięknem, dlatego warto przyjrzeć się nieco bliżej tym gatunkom.

Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także zebrane w tym miejscu artykuły o jodłach.

Jodła szlachetna – charakterystyka i odmiany

Jodła szlachetna (Abies procera) przywędrowała do nas z Ameryki Północnej. Dlatego w Polsce świetnie odnalazła się w dość zmiennych i surowych warunkach klimatycznych. Uprawiana w parkach lub przydomowych ogródkach, osiąga do 50 metrów wysokości. Nawet takie rozmiary, a także jej strzelisty i stożkowy pokrój jest nadal imponujący. Określana jest również jako jodła niebieska, ze względu na srebrzystoniebieskie ubarwienie igliwia. Wbrew pozorom, tak wysokie i majestatyczne drzewo, posiada dość krótkie i miękkie igły, których długość nie przekracza 3,5 cm. Na uwagę zasługują cylindryczne, pokaźne szyszki o długości do 25 cm.

Decydując się na jodłę szlachetną, mamy do czynienia z różnymi odmianami, do których zalicza się m.in.:

  • Jodła niebieska „Glauca” – jest to najpopularniejsza odmiana, która cechuje się niebieskim zabarwieniem igliwia. Jodła Glauca wyróżnia się nieregularnym pokrojem. Drzewo osiąga od 5 do 10 metrów wysokości. Zaletą jodły Glauca są dość duże szyszki, które osiągają nawet do 25 cm długości.
  • Abies procera „Blaue Hexe” – są to odmiany karłowe, które wyróżniają się nieregularnym, kulistym pokrojem. Jej cechą charakterystyczną są igły o zabarwieniu srebrzystoniebieskim. Ze względu na swoją pienną formę, świetnie sprawdza się na skalniakach oraz w pobliżu oczek wodnych.
  • Abies procera „Bizarro” – pochodzące z Niemiec odmiany są stosunkowo młode. Wyróżniają się płaskokulistym pokrojem i niewielkimi rozmiarami. W dojrzałym stadium osiąga maksymalnie 3 metry wysokości. Jej uprawa wymaga sporej cierpliwości ze względu na niewielkie roczne przyrosty.
  • Jodła niebieska „Obrighoven” – jest to karłowa odmiana jodły szlachetnej. Wyróżnia się poduszkowym pokrojem. Jest chętnie uprawiana ze względu na niebieskawe zabarwienie igliwia.

Uprawa jodły szlachetnej

Tak jak w przypadku innych gatunków jodeł, jodła niebieska najlepiej czuje się na przepuszczalnym podłożu o kwaśny odczynie. Najlepiej sprawdzą się gliniaste gleby, które mogą zawierać w sobie niewielkie domieszki iłu. Jeżeli chodzi o stanowisko, to koniecznie powinniśmy stworzyć jej w pełni nasłonecznione miejsce, chociaż też poradzi sobie w półcieniu. Na pewno stanowisko powinno być osłonięte od wiatru, ponieważ jodła szlachetna źle znosi gwałtowne zmiany temperatury.

Abies nobilis dobrze czuje się w miejscach, w których stworzymy odpowiedni mikroklimat wyróżniający się dość wysoką wilgotnością powietrza. Dlatego warto sadzonki umiejscowić w pobliżu oczek wodnych. W innym przypadku możemy przy podlewaniu drzewka, zraszać całą sadzonkę wodą. Przeglądając zdjęcia z jodłą szlachetną, na pewno znajdziemy wiele inspiracji na towarzystwo dla drzewa, a także znalezienie mu odpowiedniego stanowiska.

Jodła szlachetna – pielęgnacja

Uprawa Abies nobilis nie jest zbyt skomplikowana. Drzewo nie wymaga specjalnego przycinania, a także przygotowywania przed sezonem zimowym. Należy jednak uważać, ponieważ ten gatunek jest dość wrażliwy na szkodniki, a przede wszystkim na mszyce oraz przędziorki. Jodła niebieska może być także zaatakowana przez choroby grzybowe. Uprawa jodły szlachetnej może się odbywać z nasion zebranych na przełomie sierpnia i września lub ze szczepionych sadzonek.

W zależności od odmiany Abies nobilis możemy obsadzać nie tylko w pobliżu oczek wodnych, ale również na skalniakach lub w towarzystwie pozostałych iglaków. Szukając pomysłu, możemy przeglądać różne zdjęcia z pomysłami na urządzenie ogrodu. Czasami takie zdjęcia są w stanie nam podpowiedzieć, z jakimi innymi gatunkami drzew lub krzewów jodła szlachetna może być uprawiana. Tym bardziej że niektóre odmiany sprawdzą się również w uprawie pojemnikowej na tarasach oraz balkonach.

Wygląd jodły szlachetnej

Pochodzenie:
zachodnie regiony Ameryki Północnej
Roczne przyrosty:
15 cm - 25 cm
Maksymalna wysokość:
1000 cm - 2000 cm
Maksymalna szerokość:
400 cm - 500 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
100 lat


Pokrój jodły szlachetnej:
wyprostowany, szerokostożkowy, rozgałęziony, gęsty
Cechy charakterystyczne:
Kolor kwiatów:
żółtawy, czerwonawy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
igłowate
Kolor liścia:
niebieskawe

Sadzenie i stanowisko dla jodły szlachetnej

Termin sadzenia:
kwiecień, maj, wrzesień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
300 cm - 500 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki pędowe, nasiona, szczepienie


Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, lekko wilgotna, piaszczysto-próchniczna, świeża
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
dobra odporność na mróz, do -20 °C


Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, kompozycje, drzewo rodzinne

Pielęgnacja jodły szlachetnej

Trudność uprawy:
łatwy
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Zmienić miejsce posadzenia jodły szlachetnej można tylko w bardzo młodym wieku, trzeba przenieść drzewko z możliwie dużą bryłą korzeniową.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz kompost, organiczny. Nawozić 1 raz w roku.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj raz w tygodniu.
Jodła nie znosi przesychania, nawadnianie jest konieczne również zimą w bezmroźne dni.
Ochrona zimowa
W chłodniejszych regionach potrzebna jest ochrona zimowa drzewka przed mrozem.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia:
ikona podziel się Przekaż dalej