Ketmia róża chińska

Róża chińska - pielęgnacja, rozmnażanie, choroby i inne porady

Pochodząca z subtropikalnych rejonów Chin róża chińska to znana i efektowna roślina o pięknych, zawsze zielonych liściach. Wielką jej ozdobą są również kwiaty – wielkie, pojedyncze lub pełne, białe lub częściej – w różnych odcieniach barwy czerwonej, różowej i żółtej. W kwiaciarniach sprzedawane są zwykle niewielkie, kwitnące egzemplarze, choć w dobrych warunkach chińska róża rozrasta się niekiedy do wysokości 1,5 m i więcej. Mimo swojego uroku kwiat ten jest dość wymagający, zaś pielęgnacja róży chińskiej wymaga przestrzegania określonych zasad. Jak ją pielęgnować, jak wygląda jej rozmnażanie, jakie przesądy są z nią związane?

Jeśli interesuje cię ten temat, sprawdź także, jak powinno przebiegać zakładanie i pielęgnacja trawnika.

Róża chińska – co to za kwiat?

Róża chińska (Ketmia syryjska, Hibiscus rosa, rosa sinensis) to krzew z rodziny ślazowatych. W Chinach jest często stosowany w ogrodzie na cierniste żywopłoty. Do Europy przywędrował wraz z poszukiwaczami roślin w 1713 roku. Obecnie w krajach o łagodniejszym klimacie, chińska róża jest uprawiana w ogrodzie jako krzew zimozielony, a w krajach o klimacie chłodniejszym – w doniczce, jako roślina pokojowa, choć pielęgnacja róży chińskiej nie jest łatwa.

Hibiscus rosa przez pewien okres czasu nie cieszyła się dobrą sławą – narosły wokół rośliny różne przesądy i nikt nie chciał hodować jej w domu. Róża chińska zyskała bowiem przydomek rośliny, która przynosi pecha, która wywołuje choroby (w tym raka), która jest trująca. Największych przeciwników róża chińska miała w latach 60. XX wieku, choć powyższe przesądy nie znalazły odzwierciedlenia w wynikach badań naukowych. Przekonanie, że rosa sinensis wywołuje choroby, było właściwie dziełem przypadku. Otóż w holu jednego ze szpitali, umieszczono hibiskusa – roślina była bardzo okazała i obficie obsypana kwiatami. Wiele osób, zachwyconych urodą róży, ścinało gałązki pragnąc hodować ją w doniczce na parapecie, tym samym niszcząc roślinę. Hamując takie jej rozmnażanie przez klientów szpitala, koło róży chińskiej ustawiono tabliczkę „Roślina szkodliwa dla zdrowia!”. Tym samym róża chińska została uratowana, pojawiły się jednak przesądy dotyczące tego, jakie choroby wywołuje.

Jakby na przekór tym negatywnym opiniom, kwiat hibiskusa to narodowy symbol Korei Południowej, który widnieje nawet na krajowych banknotach. Róża chińska znajduje się również w godle Hawajów, uwielbiają ją również Malezyjczycy, którzy nie wierzą w przesądy i chętnie trzymają roślinę w domu na parapecie bądź też w ogrodzie (szczególnie piękna jest ketmia syryjska, zwana hibiskusem ogrodowym). A może interesują cię także róże okrywowe? Więcej na ich temat przeczytasz w tym artykule.

Róża chińska charakteryzuje się ładnymi, błyszczącymi, ciemnozielonymi liśćmi, choć jej główną ozdobą są kwiaty o intensywnych barwach. Roślina najczęściej rozpoczyna kwitnienie na przełomie marca i kwietnia (niektóre odmiany mogą zakwitać już w lutym) i kwitnie zwykle do przełomu sierpnia i września (są też odmiany, które kończą kwitnienie w październiku). Zdarzają się egzemplarze, które kwitną cały rok. Im roślina jest większa, im lepsza pielęgnacja róży chińskiej, tym więcej na niej kwiatów.

Jak wygląda róża chińska?

Kwiaty róży chińskiej

Kwiaty chińskiej róży są okazałe, niektóre odmiany mogą poszczycić się nawet okazami dochodzącymi do 25 cm, choć zwykle – w przypadku uprawy w doniczce na parapecie – jest to 5 do 10 cm. Odmiany o kwiatach pojedynczych mają pięć płatków korony, natomiast występują również odmiany o kwiatach podwójnych lub półpełnych. Kolor róży chińskiej jest uzależniony od odmiany, podobnie zresztą jak kształt płatków – kwiaty mogą być całobrzegie, o karbowanych, ząbkowanych czy postrzępionych brzegach.

Charakterystyczną cechą kwiatów róży chińskiej, jest budowa słupka i pręcików, bowiem są one ze sobą zrośnięte, znajdują się na wydłużonej szyjce, która znacznie wystaje poza płatki korony. Róża chińska ma kwiaty, które wyrastają pojedynczo na dochodzących do kilku centymetrów szypułkach; kilka ich sztuk jest zebranych na wierzchołkowych częściach młodych przyrostów. Niestety, w doniczce kwiaty zwykle kwitną jeden dzień (kilkanaście godzin), po czym opadają. Wiele osób zastanawia się, jak pielęgnować różę chińską, bowiem jest to roślina bardzo wrażliwa na przestawianie, przeciągi i zmiany temperatury, co zdarza się zarówno w przypadku jej uprawy w doniczce, jak i w ogrodzie (m.in. ketmia syryjska). Wszelkie warunki niekorzystne dla tej rośliny, powodują opadanie kwiatów i pąków kwiatowych – dlatego właśnie dzieje się tak, że po zakupie i przyniesieniu jej do domu czy umieszczeniu w ogrodzie, masowo gubi kwiaty. Jest również bardzo podatna na choroby. Sprawdź także nasz artykuł, w którym znajdziesz przepisy na nalewkę z dzikiej róży.

Róża chińska - liście

Róża chińska ma krzaczasty pokrój, a jej pędy mogą przyrastać rocznie do 50 cm (choć hodowana na parapecie rzadko ma tak silny wzrost). Liście rosa sinensis mają stosunkowo długie ogonki liściowe, romboidalne blaszki liściowe, u nasady całobrzegie, natomiast dalej ząbkowane, dochodzące do kilkunastu centymetrów. Górna strona blaszek liściowych jest ciemnozielona i błyszcząca, natomiast strona spodnia – jaśniejsza i matowa. W ciągu całego roku chińska róża stopniowo traci wszystkie liście, które są zastępowane młodymi.

Młode pędy są zielone, natomiast starsze powoli drewnieją i pokrywają się szaro-brunatną korą, bowiem hibiscus rosa ma skłonności do tworzenia się pnia. W celu uzyskania formy drzewiastej, należy odpowiednio formować i przycinać formy krzewiaste.

Rozmnażanie i pielęgnacja róży chińskiej

Chińska róża - rozmnażanie

W mieszkaniu w doniczce czy w ogrodzie róża chińska rośnie dobrze, a jej rozmnażanie jest stosunkowo proste. Roślina rozmnaża się bowiem przez sadzonki wierzchołkowe, pobrane w okresie maja-czerwca, a następnie ukorzenione w temperaturze 24 – 26 st. C w wilgotnym podłożu, przy dużej wilgotności powietrza. Sadzonki można ukorzenić w wodzie, choć łatwiej jest to zrobić w piasku czy mieszaninie piasku oraz podłoża, po uprzednim zanurzeniu w ukorzeniaczu. Szybszemu ukorzenieniu służy przykrycie naczynia z sadzonkami słojem bądź folią (nie może ona dotykać rośliny). Po około 3 – 4 tygodniach róża chińska wypuszcza młode liście i pędy, wówczas można ją sadzić w doniczce, w podłożu dla niej przeznaczonym.

Pielęgnacja róży chińskiej

Choć rozmnażanie róży chińskiej nie jest skomplikowane, to jej pielęgnacja wymaga wiedzy na temat preferencji chińskiej róży. Niezależnie od tego, czy hodujemy ją w doniczce czy w ogrodzie, wiedza na temat tego, jak pielęgnować roślinę, jest kluczem do tego, by kwitła obficie i by nie imały się jej choroby. Chińska róża wymaga dużo miejsca i dobrego oświetlenia. Młode rośliny nie powinny stać w pełnym słońcu, potrzebują go jednak egzemplarze kwitnące. Powinno być to jednak światło rozproszone, bowiem w przeciwnym wypadku ostre promienie słoneczne padające na roślinę w doniczce na parapecie, mogą spowodować poparzenia liści. Dlatego różę chińską najlepiej uprawiać na oknie południowym, ale osłoniętym od promieni słonecznych (np. firanką). Jeśli interesuje cię także uprawa bergenii w ogrodzie, porady znajdziesz w tym artykule.

Latem róża chińska dobrze rośnie w doniczce postawionej w zacisznym miejscu lub w ogrodzie (szczególnie ketmia syryjska), natomiast zimą wymaga miejsc jasnych i temperatury 12 – 15 st.C (dzięki temu będzie lepiej kwitła w następnym roku). Gdy jest cieplej, liście żółkną i odpadają. Roślina doskonale nadaje się również do uprawy w ogrodzie zimowym i oranżerii udowadniając, że przesądy na jej temat zrobiły dużo złego, pozbawiając wiele osób możliwości cieszenia się nią w domu.

Chińska róża wymaga obfitego podlewania oraz spryskiwania wodą w miesiącach letnich (nawet 2- 3 razy w tygodniu przy wysokich temperaturach), natomiast zimą wystarczy raz w tygodniu. Zakurzone liście róży najlepiej jest czyścić miękką wilgotną szmatką, bez użycia preparatów nabłyszczających. Na środki chemiczne szczególnie źle reagują młode liście i kwiaty, które brązowieją i opadają.

Warto zadbać również o odpowiednie podłoże do uprawy rośliny - najlepsze jest podłoże żyzne i próchnicze (np. uniwersalne podłoże dla roślin doniczkowych). Róża chińska nie lubi przesadzania, dobrze rośnie w doniczce, która jest nieco przyciasna. Młodsze egzemplarze przesadzamy częściej, kiedy natomiast starsze, nieco rzadziej. Przy przesadzaniu młodym roślinom skracamy wierzchołki pędów, aby się rozkrzewiły. Starsze przycinamy silnie w celu uformowania. Chińska róża powinna być przesadzana jesienią, po kwitnieniu bądź wczesną wiosną, jeszcze przed kwitnieniem.

W ogrodzie, np. ketmia syryjska najlepiej lubi próchnicze, przepuszczalne podłoże, choć toleruje również glebę lekko wapienną. Pielęgnacja róży chińskiej w warunkach ogrodowych wymaga okrywania jej na zimę. Przeczytaj także nasz artykuł: Próchnica gleby krok po kroku.

Niestety chińska róża jest bardzo podatna na ataki szkodników – szczególnie często jest atakowana przez przędziorki. Na liściach występują wówczas bardzo liczne odbarwione plamki, stopniowo cała blaszka przybiera żółtawe i brunatne zabarwienie; liście zasychają i opadają. Na dolnej stronie liści ledwo dostrzegalne gołym okiem ruchliwe, zielonkawożółte lub pomarańczowo-czerwone pajęczaki, długości około 0,5 mm. Ponadto, chińska róża może być niszczona przez wciornastki. Wówczas na liściach pojawiają się bardzo drobne, srebrzysto żółtawe plamki, stopniowo gęsto pokrywające blaszkę liściową wzdłuż głównych nerwów. Silnie opanowane liście żółkną i opadają. Od spodu liści widoczne są blado-żółtawe lub ciemnobrunatne, wysmukłe owady, bardzo ruchliwe, długości do 1,5 mm.

Chińska róża - nawożenie

Mówiąc o tym, jak wygląda pielęgnacja róży chińskiej, nie można zapomnieć o nawożeniu rośliny. Używamy w tym celu niewielkich dawek płynnych nawozów uniwersalnych dla roślin doniczkowych, natomiast w okresie zawiązywania pąków kwiatowych i kwitnienia – nawozów dla roślin kwitnących. Rośliny nie należy nawozić zimą (w okresie spoczynku) oraz kilka tygodni po przesadzeniu, najlepiej zasilać ją od marca do sierpnia, raz w tygodniu, pełną dawką nawozów. Wówczas róża chińska będzie cieszyła nasze oczy swoim pięknem, a mimo iż istnieją szkodliwe przesądy na jej temat, to jej popularność będzie rosła. Uprawa róży chińskiej jest warta każdego zachodu.