Kiścień wawrzynowy znana pod łacińską nazwą leucothoe fontanesiana to krzew.
Jej miejsce pochodzenia to wschodnie regiony Stanów Zjednoczonych, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród leśny, ogród różany, ogród naturalny, pod koronami drzew i ogród wrzosowiskowy.
Podstawowymi walorami kiścienia wawrzynowego są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, efektowne przebarwienie liści, pokarm dla owadów i zimozielona. Kiścień wawrzynowy jest niejadalna.
Kiścień wawrzynowy rośnie rocznie od 15 do 25 cm i po 10 latach osiąga wysokość od 100 do 200 cm i szerokość od 100 do 200 cm. Pokrój kiścienia wawrzynowego jest
rozłożysty, rozkrzewiony, rozgałęziony, łukowato wygięty i wzniesiony.
Kiścień wawrzynowy ma kwiaty w kolorach takich jak biały
które kwitną w miesiącach maj.
Liście rośliny są
ciemnnozielone
i
lancetowate
Kiścień wawrzynowy to roślina, którą sadzimy w
kwietniu
i
maju
.
Kiścień wawrzynowy najbardziej lubi stanowisko słoneczne, półzacienione lub zacienione, a sama uprawa jest łatwa.
Idealny odczyn gleby to kwaśny.
Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.
Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to
a najczęściej niszczące ją szkodniki to .
Kiścień wawrzynowy wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.