Klon tatarski ginnala (klon tatarski, klon ginnala, klon ognisty) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Klon tatarski ginnala (łac. Acer tataricum subsp. ginnala) znana też jako klon tatarski, klon ginnala, klon ognisty

Systematyka

mydleńcowate > klon > klon ginnala

Czytaj artykuł na temat klonu tatarskiego

Klon tatarski ginnala znana pod łacińską nazwą acer tataricum subsp. ginnala to drzewo.

Inne nazwy klonu tatarskiego to między innymi klon tatarski, klon ginnala, klon ognisty

Jej miejsce pochodzenia to Korea, Japonia, Chiny i Mandżuria, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród leśny, ogród japoński i ogród naturalny.

Podstawowymi walorami klonu tatarskiego są ciekawy pokrój, ozdobne liście, ozdobne owoce, efektowne przebarwienie liści i pokarm dla owadów. Klon tatarski jest niejadalna.

Klon ginnala rośnie rocznie od 30 do 40 cm i po 20 latach osiąga wysokość od 500 do 700 cm i szerokość od 500 do 800 cm. Pokrój klonu tatarskiego jest rozłożysty, rozgałęziony, wzniesiony, lekko opadający i parasolowaty.

Klon ginnala ma kwiaty w kolorach takich jak kremowobiały które kwitną w miesiącach maj i czerwiec. Liście rośliny są ciemnnozielone i podzielone

Klon ognisty to roślina, którą sadzimy w marcu , kwietniu , październiku i listopadzie . Klon tatarski najbardziej lubi stanowisko słoneczne, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko kwaśny. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce. klon ognisty nie wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd klonu tatarskiego

Pochodzenie:

Korea, Japonia, Chiny, Mandżuria

Roczne przyrosty:

30 cm - 40 cm

Maksymalna wysokość:

500 cm - 700 cm

Maksymalna szerokość:

500 cm - 800 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

20 lat

Pokrój klonu tatarskiego:

rozłożysty, rozgałęziony, wzniesiony, lekko opadający, parasolowaty

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ciekawy pokrój, ozdobne liście, ozdobne owoce, efektowne przebarwienie liści, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

kremowobiały

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

podzielone

Kolor liścia:

ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla klonu tatarskiego

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, październik, listopad

Rozstaw przy sadzeniu:

300 cm - 500 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona

Stanowisko:

słoneczne

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, piaszczysto-gliniasta, piaszczysto-próchniczna

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko kwaśny

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -27 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród orientalny, ogród przydomowy, ogród leśny, ogród japoński, ogród naturalny

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, szpalery, kompozycje

Pielęgnacja klonu tatarskiego

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

mączniak prawdziwy

Typowe szkodniki:

mszyce

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Cięcie korygujące można wykonać po okresie pędzenia soków, czyli po rozwoju liści. Regularnego cięcia nie wymaga.
Kiedy kwitnie?
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Klon dobrze znosi suszę, nawadniania wymagają drzewka młode i starsze w dłuższych okresach suszy.