Koniczyna krwistoczerwona (koniczyna inkarnatka, koniczyna szkarłatna) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Koniczyna krwistoczerwona (łac. Trifolium incarnatum) znana też jako koniczyna inkarnatka, koniczyna szkarłatna

Systematyka

bobowate > koniczyna > koniczyna krwistoczerwona

Czytaj artykuł na temat koniczyny krwistoczerwonej

Koniczyna krwistoczerwona znana pod łacińską nazwą trifolium incarnatum to roślina jednoroczna.

Inne nazwy koniczyny krwistoczerwonej to między innymi koniczyna inkarnatka, koniczyna szkarłatna

Jej miejsce pochodzenia to Europa i Azja Zachodnia, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród, ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród naturalny, ogród śródziemnomorski i łąka kwietna.

Podstawowymi walorami koniczyny krwistoczerwonej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, spożywcze i pokarm dla owadów. Koniczyna inkarnatka jest jadalna.

Koniczyna szkarłatna rośnie rocznie od 20 do 40 cm i po 1 roku osiąga wysokość od 20 do 40 cm i szerokość od 10 do 15 cm. Pokrój koniczyny krwistoczerwonej jest rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony i wzniesiony.

Koniczyna szkarłatna ma kwiaty w kolorach takich jak krwistoczerwony które kwitną w miesiącach maj, czerwiec, lipiec i sierpień. Liście rośliny są zielone i złożone

Koniczyna szkarłatna to roślina, którą sadzimy w marcu i kwietniu . Koniczyna inkarnatka najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest łatwa. Idealny odczyn gleby to obojętny lub lekko zasadowy. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to wciornastki i pędraki. koniczyna szkarłatna wymaga nawożenia i nie potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd koniczyny krwistoczerwonej

Pochodzenie:

Europa, Azja Zachodnia

Roczne przyrosty:

20 cm - 40 cm

Maksymalna wysokość:

20 cm - 40 cm

Maksymalna szerokość:

10 cm - 15 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

1 rok

Pokrój koniczyny krwistoczerwonej:

rozkrzewiony, kępiasty, rozgałęziony, wzniesiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście, spożywcze, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

krwistoczerwony

Wielkość i forma kwiatów:

główkowate

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

złożone

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla koniczyny krwistoczerwonej

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień

Rozstaw przy sadzeniu:

10 cm - 20 cm

Sposób rozmnażania:

nasiona

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przeciętna ogrodowa, przepuszczalna, lekka, próchniczna, żyzna

Odczyn pH gleby:

obojętny, lekko zasadowy

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

bardzo odporna na mróz, odporność poniżej -23 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród, ogród przydomowy, balkon, taras, ogród wiejski, ogród naturalny, ogród śródziemnomorski, łąka kwietna

Nadaje się na:

soliter, nasadzenie grupowe, okrywa powierzchni, w pojemnikach, rabaty, kompozycje

Pielęgnacja koniczyny krwistoczerwonej

Trudność uprawy:

łatwy

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

plamistość liści, mączniak prawdziwy

Typowe szkodniki:

wciornastki, pędraki

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących. Nawozić raz w miesiącu. Jako roślina motylkowa, koniczyna nie wymaga zasilania azotem.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 2 dni. Koniczyna nie znosi niedoboru wody, trzeba zapewnić jej regularne nawadnianie.