Laurowiśnia iberyjska (laurowiśnia portugalska) uprawa i pielęgnacja

Nazwa rośliny

Laurowiśnia iberyjska (łac. Prunus lusitanica) znana też jako laurowiśnia portugalska

Systematyka

różowate > śliwa > laurowiśnia iberyjska

Czytaj artykuł na temat laurowiśni iberyjskiej

Laurowiśnia iberyjska znana pod łacińską nazwą prunus lusitanica to krzew.

Inne nazwy laurowiśni iberyjskiej to między innymi laurowiśnia portugalska

Jej miejsce pochodzenia to Wyspy Kanaryjskie, południowa Francja, Półwysep Iberyjski i Maroko, a w polskich warunkach nadaje się do miejsc uprawy takich jak ogród przydomowy, ogród naturalny i ogród śródziemnomorski.

Podstawowymi walorami laurowiśni iberyjskiej są ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ozdobne liście, ozdobne owoce i pokarm dla owadów. Laurowiśnia portugalska jest niejadalna.

Laurowiśnia portugalska rośnie rocznie od 20 do 40 cm i po 20 latach osiąga wysokość od 300 do 800 cm i szerokość od 300 do 800 cm. Pokrój laurowiśni iberyjskiej jest wyprostowany, rozłożysty i rozkrzewiony.

Laurowiśnia portugalska ma kwiaty w kolorach takich jak biały i kremowy które kwitną w miesiącach czerwiec. Liście rośliny są zielone i eliptyczne

Laurowiśnia portugalska to roślina, którą sadzimy w marcu , kwietniu , wrześniu i październiku . Laurowiśnia portugalska najbardziej lubi stanowisko słoneczne lub półzacienione, a sama uprawa jest umiarkowanie trudny. Idealny odczyn gleby to roślina tolerancyjna. Roślina jest bardzo odporna na choroby i szkodniki.

Najczęściej spotykane choroby dotykające tą roślinę to a najczęściej niszczące ją szkodniki to mszyce, wełnowce i czerwce. laurowiśnia portugalska wymaga nawożenia i potrzebuje cyklicznego przycinania.

Wygląd laurowiśni iberyjskiej

Pochodzenie:

Wyspy Kanaryjskie, południowa Francja, Półwysep Iberyjski, Maroko

Roczne przyrosty:

20 cm - 40 cm

Maksymalna wysokość:

300 cm - 800 cm

Maksymalna szerokość:

300 cm - 800 cm

Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:

20 lat

Pokrój laurowiśni iberyjskiej:

wyprostowany, rozłożysty, rozkrzewiony

Cechy charakterystyczne:

pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ozdobne liście, ozdobne owoce, pokarm dla owadów

Kolor kwiatów:

biały, kremowy

Wielkość i forma kwiatów:

kwiatostan

Rodzaj ulistnienia:

liściaste

Kształt liścia:

eliptyczne

Kolor liścia:

zielone

Sadzenie i stanowisko dla laurowiśni iberyjskiej

Termin sadzenia:

marzec, kwiecień, wrzesień, październik

Rozstaw przy sadzeniu:

70 cm - 90 cm

Sposób rozmnażania:

sadzonki pędowe, odkłady

Stanowisko:

słoneczne, półzacienione

Gleba:

przepuszczalna, próchniczna, żyzna, gliniasto-piaszczysta

Odczyn pH gleby:

roślina tolerancyjna

Wilgotność podłoża:

umiarkowane

Strefa mrozoodporności:

dobra odporność na mróz, do -20 °C

Dogodne miejsca uprawy:

ogród przydomowy, ogród naturalny, ogród śródziemnomorski

Nadaje się na:

żywopłot, soliter, nasadzenie grupowe, kompozycje

Pielęgnacja laurowiśni iberyjskiej

Trudność uprawy:

średni

Poziom odporności:

bardzo odporna

Typowe choroby:

dziurkowatość liści drzew pestkowych

Typowe szkodniki:

mszyce, wełnowce, czerwce

Terminy

	I	II	III	IV	V	VI	VII	VIII	IX	X	XI	XII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
	Dobrze znosi przycinanie. Przycinanie należy wykonywać z umiarem, aby nie zakłócić równowagi między częścią podziemną i nadziemną rośliny.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
	Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących, organiczny. Nawozić -.
Podlewanie
	Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni. Laurowiśnia lubi stanowisko o umiarkowanej stałej wilgotności. Lepiej znosi krótki okres suszy niż zastój wody.
Ochrona zimowa
	W chłodniejszych rejonach kraju potrzebna jest ochrona przed mrozem.