Nazwa rośliny
Laurowiśnia wschodnia (łac. Prunus laurocerasus) znana też jako wawrzynośliwa, laurośliwa wschodnia, śliwa wawrzynolistna
Systematyka
różowate > śliwa > laurowiśnia wschodnia

Wygląd laurowiśni wschodniej

Pochodzenie:
Europa Południowa, Kaukaz, Azja Mniejsza
Roczne przyrosty:
30 cm - 60 cm
Maksymalna wysokość:
200 cm - 400 cm
Maksymalna szerokość:
200 cm - 400 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
10 lat


Pokrój laurowiśni wschodniej:
rozłożysty, rozgałęziony, wzniesiony
Cechy charakterystyczne:
pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ozdobne liście, ozdobne owoce
Kolor kwiatów:
biały, kremowy
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
eliptyczne
Kolor liścia:
ciemnnozielone

Sadzenie i stanowisko dla laurowiśni wschodniej

Termin sadzenia:
kwiecień, październik
Rozstaw przy sadzeniu:
50 cm - 80 cm
Sposób rozmnażania:
sadzonki pędowe, nasiona


Gleba:
gliniasta, przepuszczalna, próchniczna, żyzna, piaszczysto-gliniasta
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane
Strefa mrozoodporności:
dobra odporność na mróz, do -20 °C


Dogodne miejsca uprawy:
Nadaje się na:

Pielęgnacja laurowiśni wschodniej

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Kiedy należy przycinać?
Dobrze znosi przycinanie.
Po zimie wykonuje się cięcie sanitarne i porządkujące, a wczesnym latem cięcie formujące.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz wieloskładnikowy, organiczny. Nawozić 2 razy w roku.
Podlewanie
Obfite zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Podłoże powinno być stale wilgotne w całym okresie wegetacyjnym. Jako krzew zimozielony wymaga nawadniania również w okresie zimy w dni bezmroźne.
Ochrona zimowa
W chłodniejszych regionach laurowiśnia wschodnia może przemarzać i wymaga ochrony przed mrozem.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: