Nazwa rośliny
Len nowozelandzki (łac. Phormium tenax) znana też jako tęgosz mocny
Systematyka
złotogłowowate > tęgosz > tęgosz mocny

Wygląd lnu nowozelandzkiego

Pochodzenie:
Nowa Zelandia
Roczne przyrosty:
20 cm - 30 cm
Maksymalna wysokość:
100 cm - 300 cm
Maksymalna szerokość:
100 cm - 200 cm
Po ilu latach osiąga docelowe rozmiary:
10 lat


Pokrój lnu nowozelandzkiego:
rozłożysty, rozkrzewiony, kępiasty, wzniesiony, gęsty
Cechy charakterystyczne:
pachnąca
przyciąga zwierzęta
zimozielona
ozdobne kwiaty, przyjemny zapach, ciekawy pokrój, ozdobne liście
Kolor kwiatów:
ciemnoczerwony, pomarańczowoczerwony
Wielkość i forma kwiatów:
kwiatostan
Rodzaj ulistnienia:
Kształt liścia:
lancetowate
Kolor liścia:
zielone

Sadzenie i stanowisko dla lnu nowozelandzkiego

Termin sadzenia:
marzec, kwiecień, maj
Rozstaw przy sadzeniu:
100 cm - 150 cm
Sposób rozmnażania:
podział, nasiona


Gleba:
przepuszczalna, próchniczna, żyzna, lekko wilgotna
Odczyn pH gleby:
Wilgotność podłoża:
umiarkowane


Dogodne miejsca uprawy:
Nadaje się na:
soliter, nasadzenie grupowe, roślina doniczkowa, w pojemnikach, kompozycje

Pielęgnacja lnu nowozelandzkiego

Trudność uprawy:
średni
Poziom odporności:
bardzo odporna
Typowe szkodniki:

Terminy

IIIIIIIVVVIVIIVIIIIXXXIXII
Kiedy można sadzić?
Kiedy można przesadzać?
Len nowozelandzki potrzebuje zwykle przesadzania każdego roku.
Kiedy kwitnie?
Nawożenie
Nawóz wieloskładnikowy, do roślin kwitnących, organiczny. Nawozić raz w tygodniu.
Podlewanie
Umiarkowane zapotrzebowanie na wodę. Podlewaj co 3 dni.
Latem podlewanie powinno być bardziej obfite, nawet każdego dnia; zimą należy podlewać co 3-5 dni, aby nie dopuścić do wysuszenia podłoża.
Zimowanie
Pomieszczenie do zimowania lnu nowozelandzkiego powinni być jasne i mieć temperaturę 8-10 stopni. Roślina znosi krótkotrwałe spadki temperatury do -15 stopni.

Zastosowanie w kuchni

Przydatność do spożycia: